Απάντηση της Π.Ε. Φλώρινας σε δημοσιεύματα
Αντιθέτως,
ο κ. Ηλιάδης δέχτηκε στο γραφείο του το πρωί της Δευτέρας 11 Μαρτίου μέλη της «Επιτροπής
Αγώνα» με τους οποίους συζήτησε εκτενώς τις επόμενες κινήσεις. Παράλληλα δε
συνεχίζει τις επαφές του με όλους τους αρμόδιους φορείς και στο πλαίσιο των
αρμοδιοτήτων του, προκειμένου να εξευρεθεί η καλύτερη δυνατή για τη Φλώρινα
λύση.
Αναφορικά
με την κινητοποίηση της Πέμπτης 7 Μαρτίου, την ώρα εκείνη ο κ. Ηλιάδης
βρισκόταν στην Κοζάνη και συμμετείχε σε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής
της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας με αντικείμενο τις επιπτώσεις από το σχέδιο
«Αθηνά». Μάλιστα, αντιπροσωπεία της Περιφέρειας, με επικεφαλής τον
Περιφερειάρχη, βρίσκεται ήδη στην Αθήνα προκειμένου να συναντηθεί με τον
Πρωθυπουργό.
Δελτίο Τύπου
του συλλόγου διοικητικών
υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Ο
Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, οφείλει, προς αποκατάσταση της αλήθειας
σχετικά με τη συγκέντρωση που έλαβε χώρα την Κυριακή 10 Μαρτίου στην
αίθουσα εκδηλώσεων του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Φλώρινας, να
διευκρινίσει τα εξής:
- Η συνάντηση, που
πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του ΕΒΕ Φλώρινας, έγινε με σκοπό την
ενημέρωση των επαγγελματικών/εμπορικών συλλόγων και σωματείων της Φλώρινας
για το σχέδιο «Αθηνά» και τις επιπτώσεις του στους πολίτες της Φλώρινας.
Παράλληλα ήταν και κάλεσμα προς τους ανωτέρω να συμπαρασταθούν στον αγώνα
μας για τη διατήρηση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.
- Με τους πολιτικούς
φορείς του τόπου βρισκόμαστε σε συνεχή επικοινωνία και δεν κρίθηκε σκόπιμο
να προσκληθούν στην εκδήλωση και,
για το λόγο αυτό, δεν παρευρέθησαν. Οποιαδήποτε προσπάθεια απόδοσης
ευθυνών στους πολιτικούς φορείς για την απουσία τους υποκρύπτει
σκοπιμότητα και μας βρίσκει αντίθετους.
Το
Δ.Σ. του Συλλόγου Διοικητικών Υπαλλήλων
του
Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Σημείωση Florine@:
1. Απάντηση
στην Π.Ε. Φλώρινας
Ο σχολιασμός εκ μέρους τη Florine@
για την απουσία της Περιφέρειας από τις κινητοποιήσεις διατυπώθηκε ως εξής: «...Δυστυχώς
το ίδιο ισχύει και για τους Αντιπεριφερειάρχες της
Π.Ε. Φλώρινας, αλλά και τους περιφερειακούς συμβούλους συμπολίτευσης και
αντιπολίτευσης». Είναι προφανές ότι εάν η Π.Ε. Φλώρινας επιθυμούσε να
συμμετάσχει στην αγωνιστική κινητοποίηση μπορούσε να εκπροσωπηθεί και παρά την
απουσία του Δ.Ηλιάδη!
2. Απάντηση στο Δ.Σ. των Διοικητικών Υπαλλήλων
Μνημείο πολιτικής υποτέλειας αποτελεί δυστυχώς η
επιχειρούμενη απάντηση του Δ.Σ. των
Διοικητικών Υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Στους συντάκτες του
δελτίου τύπου ξεκαθαρίζουμε ότι η μόνη ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ εκ μέρους της Florine@
είναι η κινητοποίηση των συμπολιτών μας απέναντι στο καταστροφικό σχέδιο «Αθηνά».
Θέλει "αρετή και τόλμη η ελευθερία"…
...Και το παιχνίδι συνεχίζεται. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, όλοι μας έχουμε αποκτήσει μία ορμή που δεν αντιστρέφεται πια. Από την ασφάλεια του offline χρόνου που προσφέρουν τα blog, θα "τολμήσω" μία ακόμα αναλογία, δίχως το φόβο να μου πάρουν το λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε λοιπόν φτάσει σχεδόν τερματική ταχύτητα από αυτήν τη χρόνια ελεύθερή μας πτώση, πολιτικά, πολιτισμικά, ηθικά και αξιακά. Οι περισσότεροι βλέπουμε το έδαφος να πλησιάζει, πρεσβεύοντας όλες τις μη αναστρέψιμες συνέπειες της σύγκρουσης, αλλά είμαστε φυσικά ανίκανοι να αποτρέψουμε την συντριβή. Και παρατηρώ ότι αυτά τα λίγα τελευταία μέτρα πριν το μπαμ, είτε δείχνουμε ο ένας τον άλλον εμμένοντας να παίζουμε το ρόλο των χαρακτήρων που πρέπει να είναι διαιρεμένοι (άλλωστε δεν μπορεί, "εμείς" ανέκαθεν είχαμε δίκιο), είτε αλλαξοπιστούμε την τελευταία στιγμή όπως ο χριστιανός στο ανέκδοτο που τα τελευταία μέτρα πριν συνθλιβεί στο πεζοδρόμιο, αρχίζει να προσεύχεται στον Βούδα.
Η πρώτη περίπτωση δυστυχώς έχει όλα τα χαρακτηριστικά της "Αριστεράς" που βγάζει τα μάτια της από μόνη της, ακόμα και αν δεν έχει υποπέσει στην αμαρτία της αιμομιξίας. Η συστημική "Αριστερά" που υπάρχει τελικά μόνο για να δίνει περιθώριο ύπαρξης και άλλοθι στη "Δεξιά". Η "Αριστερά" που θεωρεί ότι με αόριστους ως προς τα πραγματικά αίτια αγώνες, θα αλλάξει τα πράγματα, παπαγαλίζοντας μανιφέστα που γράφτηκαν 100 χρόνια πριν, χρησιμοποιώντας όρους που δεν έχουν κανένα πραγματικό αντίκρισμα. Αν ένας από τους "αριστερούς" αυτούς ναυαγούσε σε ένα νησί με ιθαγενείς, θα έβλεπε και πάλι μεσαία αστική τάξη, προλετάριους και κεφάλαιο, θα τους έβαζε να επαναστατήσουν και μετά θα τους κατσικώνονταν σαν Ναπολέοντας. Αυτή την "Αριστερά" τη φοβάμαι εξίσου με τη "Δεξιά". Διότι, εν τέλει, λέει μισές αλήθειες.
Η δεύτερη περίπτωση όμως έχει το πραγματικό "ενδιαφέρον". Διότι από ανθρώπους σαν και αυτούς κανείς μπορεί να περιμένει τα πάντα ή και τίποτα. Στις συγκεντρώσεις της Κυριακής και της Δευτέρας με εντυπωσίασε το γεγονός ότι άλλα λέγονταν επί σκηνής και άλλα επί του πεζοδρομίου. Εγώ είμαι παρατηρητής σε αυτήν την πόλη τα τελευταία 4 χρόνια, μάλιστα όχι ιδιαίτερα διορατικός, αλλά σήμερα, περισσότερο από ποτέ, δεν εμπιστεύομαι πια κανέναν! Η διπροσωπία πάει σύννεφο και τελικά όλοι τα έχουν με όλους, αφού συλλογικά φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.
Προσωπικά νομίζω ότι μόνον με κοινωνικά συμβόλαια μπορεί να αλλάξει κάτι. Δημόσιες δεσμεύσεις με κοινωνικές κυρώσεις όταν αυτές δεν πληρούνται (πχ απαξίωση). Από πλευράς φοιτητών, έχω προτείνει να πιέσουμε πολιτικά με την σύσσωμη διακοπή των σπουδών μας, ως διαμαρτυρία. Μία συμβολική κίνηση που όμως δεσμεύει ΟΛΟΥΣ τους φοιτητές. Αλλιώς στα λόγια είμαστε όλοι αγωνιστές, στην πράξη όμως θα μείνουμε πάλι μία χούφτα μεσήλικες να φωνάζουμε σαν μωροί σε αυτιά που δεν ακούνε, θα εκτονωθούμε, θα πείσουμε τους εαυτούς μας για μία ακόμα φορά ότι κάτι κάναμε και θα κοιμηθούμε... νηστικοί.
Φυσικά ζω και πάλι εκτός πραγματικότητας, είμαι ανιστόρητος και δεν ξέρω πως γίνονται οι αγώνες. Επειδή τυχαίνει να έχω γονείς που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο, γνωρίζω από πρώτο χέρι το πως οι "σύντροφοί" τους απεδείχθησαν βασιλικότεροι του βασιλέως, στενόμυαλοι και κολλημένοι σε φτιαχτά πιστεύω. Από ιδεολογίες και φιλοσοφίες, έχουμε 2000 χρόνια χριστιανισμού να μας αποδεικνύουν ότι δεν αρκούν. Χρειάζεται συνειδητοποίηση, αυτογνωσία (αυτοκριτική) και αληθινή δέσμευση για να αλλάξουν κατ ουσίαν τα πράγματα, μα λυπάμαι, δε βλέπω πουθενά στους Έλληνες τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Η ρώσικη ρουλέτα είναι παιχνίδι. Εγώ το παιχνίδι σας δεν το παίζω.