Τα παγκάκια και τα καφενεία γεμίζουν από θλιμμένους ανθρώπους κάποιας ηλικίας που συζητούν, που θυμούνται, που θυμώνουν… Τα πρόσωπά τους κουρασμένα, το χαμόγελό τους χαμένο και οι κινήσεις τους προσεκτικές για να μην ενεργοποιήσουν πόνους… Μια εικόνα που σηματοδοτεί τον πολιτισμό μας και τη χαμένη του ανθρωπιά... Ό, τι τους περιβάλλει είναι ξένο, απρόσωπο,