Ζούμε σε μια ταραγμένη εποχή που χαρακτηρίζεται από την οικονομική και ηθική κρίση. Βέβαια, πάντοτε υπήρξαν και πάντοτε θα υπάρξουν παρόμοιες εποχές. Άλλωστε, η φυσική εξέλιξη για το κάθε τι είναι η ακμή και η παρακμή.Η σημερινή κατάσταση είχε μια μακρά περίοδο κυοφορίας, για την οποία όλοι είχαμε ρόλο με κυρίαρχο εκείνον των πολιτικών μας.
Οι πολιτικοί μας είχαν μικρό ορίζοντα σχεδιασμών και άφησαν στην τύχη τη μελλοντική προοπτική της χώρας. Το αποτέλεσμα της μη ενσωμάτωσης στους όποιους πολιτικούς σχεδιασμούς της μελλοντικής προοπτικής το βιώνουμε και θα το βιώνουμε για αρκετά χρόνια και μάλιστα με οδυνηρό τρόπο.
Οι πολιτικοί μας ξέχασαν ότι το ανθρώπινο μεγαλείο τους αναδεικνύεται με την εξύψωση πάνω από τη «φύση» τους. Και η «ανθρώπινη φύση» είναι ό, τι δίνεται στον άνθρωπο από τη στιγμή της γέννησής του, με της πάσης φύσεως ανωμαλίες…( Ζ. de Romilly). Το φορτίο αυτό αντιτίθεται στην ακτινοβολία της ευφυίας και της λογικής.
Ο πολιτικός ηγέτης ανταποκρίνεται στο καθήκον του όχι μόνο χάρη στη διορατικότητα της σκέψης του και τη δύναμη του λόγου του, αλλά και από τη δύναμη να εμπνέει το λαό κάνοντάς τον κοινωνό της αλήθειας και δείχνοντας με το παράδειγμά του το δρόμο για το κοινό καλό. Οι ηθικές αξίες ενισχύουν την πολιτική σκέψη…
Εδώ και πολλά χρόνια οι πολιτικοί μας, έχοντας στραμμένη την προσοχή τους στην εξουσία, κολακεύουν το λαό και τον απομακρύνουν από την πραγματικότητα και τις υποχρεώσεις του. Το να κολακεύεις το λαό είναι επικίνδυνο, γιατί η κολακεία είναι πράξη που αποκλίνει από το δίκαιο και την ευθυκρισία, αλλά και γιατί ο λαός δεν είναι από τη φύση του ικανός να κρίνει σωστά. Η έλλειψη αντικειμενικής ενημέρωσης, η συναισθηματική ένταξη σε κομματικές παρατάξεις, η ελλειμματική αφομοίωση της ιδιότητας του πολίτη και η μειωμένη αίσθηση του κοινού καλού δεν οδηγούν σε ορθή κρίση. Η δημόσια γνώμη αντί να κατευθύνει…κατευθύνεται.
Για την οικοδόμηση μιας δημοκρατικής πολιτείας με συνοχή, η ηθική είναι αναγκαία και από την πλευρά των πολιτικών και από την πλευρά του λαού. Τα πολιτικά σφάλματα προέρχονται κυρίως από τον εγωισμό και την αδιαφορία με βάση την οποία ο καθένας μας ενεργεί χωρίς να έχει εμπεδώσει την αξία του «δημόσιου καλού». Ο Σόλων τόνιζε: όπου και όσο να κρυφτεί ή να ασφαλιστεί κανείς, το «δημόσιο κακό» θα πηδήσει τον τοίχο, θα σπάσει την πόρτα του και θα τον βρει…
Οι πολιτικοί ηγέτες που βρέθηκαν στο τιμόνι της εξουσίας τα προηγούμενα χρόνια λοιδορούνται. Η εύκολη κριτική είναι στην κουλτούρα μας, αλλά και οι ηγέτες πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πουν στο λαό όλη την αλήθεια…Η προσφορά τους θα είναι μεγάλη και θα αποτελέσει παρακαταθήκη για τους πολιτικούς του παρόντος και του μέλλοντος. Είναι καιρός οι πολιτικοί μας να διδαχθούν από τα μηνύματα άλλων εποχών: «…το γόητρο στους σύγχρονους και η φήμη στους μεταγενέστερους είναι ο σκοπός και το έπαθλο των σκληρών αγώνων» -Θουκυδίδης.
Ο πολιτικός πέρα από την εφήμερη διάσταση της δόξας πρέπει να βλέπει την προβολή της στο απώτερο μέλλον.
Αν και βιώνουμε μια περίοδο εντάσεων, αμφιβολιών και απογοητεύσεων δεν πρέπει να λυγίσουμε ως λαός. Πρέπει να εξοστρακίσουμε την ακηδία…
Οι πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων πρέπει να αναλογιστούν το λόγο ύπαρξής τους και να δημιουργήσουν, με τις στάσεις τους, περιβάλλον αισιοδοξίας για ένα μέλλον προσδοκιών, βασισμένο στις δικές μας δυνάμεις.
Αν και στο πρόσφατο παρελθόν μέρος του πολιτικού κόσμου έδωσε την εντύπωση ότι καπηλευόταν ιδέες και πρακτόρευε συμφέροντα, η πλειοψηφία των πολιτικών μας σήμερα δείχνει να πιστεύει ότι η πολιτική στο σύνολό της εξαρτάται άμεσα από τη μέριμνα για το κοινό καλό, την ακεραιότητα και την ηθική.
Συμπέρασμα: πολίτες και πολιτικοί πρέπει να αναστοχαστούμε το ρόλο μας για μια ευνομούμενη πολιτεία. Η εμπέδωση της έννοιας του κοινού καλού, η απόρριψη κάθε έννοιας λαϊκισμού, η αλήθεια και η πίστη ότι η ηθική ενισχύει την ευφυία είναι κάποιοι παράγοντες που η ικανοποίησή τους θα μας σώσει…
Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς
π. Πρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
"Μασαλά" πόσο σωστά τα λέει.
ΑπάντησηΔιαγραφή