Λευτεριά στην Παλαιστίνη

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Γιάννης Ρίτσος

"Γεινονιές του Κόσμου" 1949 - 1951

Τούτο τ' αλέτρι κάνει για κανόνι

Τούτο το πουκάμισο του σκοτωμένου κάνει για σημαία

αυτές οι ειρηνικές ελιές που καίτε

 έρχονται ξεδιπλώνοντας τις φλόγες τους στον άνεμο

έρχονται να καταταχτούν στην καινούρια στρατιά μας,

 αυτά τ' αμπέλια που καίτε ανηφοράνε αντάρτες

 ντουφέκια μας τα κόκκαλα των σκοτωμένων

πολεμίστρες τα πλευρά των νεκρών μας

μια νέα γυναίκα κρατάει το σκοτωμένο της παιδί ντουφέκι

- αλάθευτο ντουφέκι -

ένα παιδί στήνει κανόνι τη νεκρή του μάνα.

Καμιά αδικία δε γλιτώνει απ' τον πόνο μας

 Εμείς τίποτ' άλλο δε θέλαμε

Μοναχά να σφουγγίσει ο άνεμος τα μάτια του κόσμου

Μοναχά να σφουγγίσει το ιδρωμένο μέτωπο του ήλιου

Μοναχά να χαμογελάσουνε στο φως οι γειτονίες του κόσμου.

Δε μας αφήνουνε

Τι θέλετε λοιπόν. Τι θέλετε;

• Αλληλεγγύη σε έναν λαό που έχει γίνει ολοκαύτωμα για το αυτονόητο δικαίωμα να έχει πατρίδα.
• Άμεση διακοπή των σχέσεων με το κράτος - τρομοκράτη του Ισραήλ.
• Να τερματιστεί τώρα η Ισραηλινή επίθεση, χωρίς όρους & προϋποθέσεις.
• Να τερματιστεί η Ισραηλινή κατοχή σε αραβικά εδάφη.
• Ενιαίο - Ανεξάρτητο - Εθνικά Κυρίαρχο Παλαιστινιακό Κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ.

Γιατί πολύ απλά η ΣΙΩΠΗ είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ.

Υ.Γ. Μόνο ως ουτιδανή υπεκφυγή μιας πραγματικότητας που στάζει "φωτιά κ σίδερο" μπορεί να ακουστεί η περιβόητη και χιλιοειπωμένη φράση της καταδίκης της βίας από όπου και αν προέρχεται...

Τζώτζης Βασίλης