Συνέντευξη στον Χάρη Φλουδόπουλο
Ένα από τα μεγαλύτερα στοιχήματα στον ενεργειακό τομέα που εποπτεύετε είναι η αποεπένδυση των λιγνιτών της ΔΕΗ. Πότε θα κατατεθεί το σχετικό νομοσχέδιο και τι θα περιλαμβάνει;
Τις επόμενες δύο εβδομάδες θα ολοκληρωθεί η πρώτη φάση διαβούλευσης με την τοπική κοινωνία και τους εμπλεκόμενους φορείς, οπότε θα είμαστε έτοιμοι να φέρουμε στη Βουλή το νομοσχέδιο και να προχωρήσουμε σε μια δεύτερη φάση διαβούλευσης μέσω της κανονικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας και, βέβαια, στην ψήφιση αυτού που τελικά θα προκύψει.
Το νομοσχέδιο θα έχει τρεις ενότητες: Η πρώτη θα περιγράφει τον τρόπο που θα διαχωριστούν οι μονάδες από τη ΔΕΗ. Η δεύτερη θα αναλύει τη διαδικασία πώλησης των μονάδων, η οποία θα πρέπει να ικανοποιεί τους όρους της διαφάνειας και της αποζημίωσης της ΔΕΗ με ένα δίκαιο τίμημα. Η τρίτη ενότητα θα αφορά τα εργασιακά, δηλαδή τη διατήρηση των θέσεων απασχόλησης και των εργασιακών σχέσεων, όχι μόνο σε βραχυπρόθεσμη αλλά και σε μεσοπρόθεσμη βάση.
Έχετε μιλήσει για 15 ενδιαφερόμενους. Είστε αισιόδοξος για την επιτυχία του διαγωνισμού; Σας ανησυχεί η αρνητική στάση των ευρωπαϊκών εταιρειών; Υπάρχει plan b;
Το στοιχείο περί 15 ενδιαφερόμενων δεν προκύπτει από εμάς αλλά από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που υπενθυμίζω ότι διενήργησε το market test. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του market test το χαρτοφυλάκιο των προσφερόμενων μονάδων κρίθηκε άκρως ικανοποιητικό και 15 επενδυτές εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την απόκτηση τουλάχιστον μίας από αυτές τις μονάδες, μεταξύ των οποίων και Ευρωπαίοι. Είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα αυτό και φιλοδοξούμε να εκδηλωθεί αντίστοιχο ή και μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη διαγωνιστική διαδικασία. Με τα plan b δεν τα πηγαίνω ιδιαίτερα καλά, οπότε προτιμώ να εστιάσουμε στο plan a.
Υπάρχουν προτάσεις για την αξιοποίηση της μονάδας της ΔΕΗ στο Αμύνταιο που είναι εκτός διαγωνισμού. Έχετε αποφασίσει τι θα κάνετε;
Από το 2013 οι μονάδες στο Αμύνταιο έχουν κριθεί παλαιάς και ρυπογόνου τεχνολογίας και έχουν ενταχθεί σε καθεστώς παρέκκλισης περιορισμένης διάρκειας ανά καπνοδόχο. Η προηγούμενη κυβέρνηση αποδέχτηκε οι μονάδες να σβήσουν μετά από 17.500 ώρες λειτουργίας και τώρα πλησιάζουμε σε αυτό το σημείο. Εμείς θέλουμε οι μονάδες να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και γι’ αυτό προωθούμε πρωτοβουλίες σε δύο επίπεδα: Βραχυπρόθεσμα επιδιώκουμε το όριο να αυξηθεί σε 32.000 ώρες λειτουργίας, ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργία για μερικά χρόνια ακόμα. Μεσοπρόθεσμα αναζητούμε τρόπο περιβαλλοντικής αναβάθμισης των μονάδων, ώστε να ξεπεραστεί το θέμα του ορίου λειτουργίας. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα απαιτηθεί επένδυση περί τα 120 εκατ. ευρώ.
Μία ιδέα που υπάρχει είναι να αξιοποιήσουμε την παραγωγή από τις συγκεκριμένες μονάδες για την τροφοδοσία ενεργοβόρων βιομηχανιών της χώρας, με ρεύμα σταθερής τάσης (κάτι που εγγυάται η παραγωγή από λιγνίτη) και τιμής ανταγωνιστικής με βάση τα διεθνή δεδομένα. Θα μπορούσαμε, δηλαδή, να βρούμε κάποιο σχήμα χρηματοδότησης της αναβάθμισης των μονάδων, με αντάλλαγμα αυτές στη συνέχεια να τροφοδοτούν την υψηλή τάση, επί σειρά ετών, σε προκαθορισμένη τιμή. Η λύση αυτή θα πρέπει, βέβαια, να υπακούει σε δύο αρχές: Να αφορά θεσμικές διαδικασίες, ανοικτές σε κάθε ενδιαφερόμενο, και να είναι απολύτως συμβατή με το κοινοτικό πλαίσιο κανόνων. Προφανώς δεν είναι η μόνη λύση και οι σχετικές διαβουλεύσεις συνεχίζονται.
Αναδημοσίευση από το "Κεφάλαιο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου