Η δημιουργία του Αγροτικού Συνεταιρισμού Πολυδύναμων Φυτών Δυτικής Μακεδονίας με σκοπό την καλλιέργεια του Ιπποφαούς σε πρώτη φάση και την καλλιέργεια και άλλων πολυδύναμων φυτών στη συνέχεια αποτελεί το ξεκίνημα μιας σημαντικής αναπτυξιακής πρωτοβουλίας η οποία δεν περιορίζεται απλώς στην καλλιέργεια και τη διάθεση των καρπών στην αγορά.
Πρόκειται για μία προσπάθεια αλλαγής, αφενός, της υφιστάμενης νοοτροπίας των επιδοτήσεων και αφετέρου την καλλιέργεια
επιχειρηματικής συνείδησης με σκοπό τη συμμετοχή των καλλιεργητών στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας που είναι η μεταποίηση του προϊόντος και η διάθεσή του με ετικέτα στην αγορά. Πράγματα οπωσδήποτε δύσκολα για τους αγρότες οι οποίοι συνηθισμένοι σε άλλες πρακτικές ελάχιστοι είναι διατεθειμένοι να επιχειρήσουν σε τέτοιο επίπεδο.
Ο Αγροτικός Συνεταιρισμός δημιουργήθηκε για να ενταχθεί στο μητρώο των Ομάδων Παραγωγών ώστε να εκμεταλλευτεί τις ευνοϊκές ρυθμίσεις που υπάρχουν αλλά και να αποτελέσει ισχυρή ομάδα η οποία θα προβεί στην παραγωγή μεταποιημένων προϊόντων τα οποία θα διαθέσει στην αγορά.
Το ιπποφαές είναι ένα πολυδύναμο φυτό το οποίο μπορεί να αποτελέσει βασική πηγή εσόδων των παραγωγών αλλά ως ομάδα και μόνο ως ομάδα. Καλλιέργεια του φυτού από μεμονωμένους καλλιεργητές μάλλον αποτυχημένη θα αποδειχθεί παρά επικερδής, αφού θα είναι πολύ δύσκολη η απορρόφηση των καρπών του από την αγορά.
Για να λειτουργήσει αναπτυξιακά η συγκεκριμένη προσπάθεια απαιτείται καταρχήν διερεύνηση της αγοράς για τη διάθεση του χυμού και του ελαίου που παράγουν οι καρποί του ιπποφαούς αλλά και των άλλων φυτών που θα καλλιεργηθούν μελλοντικά από την πρώτη μεταποίηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την απορρόφηση του χυμού και του ελαίου έδειξαν ήδη διάφορες καλλυντικές και φαρμακευτικές βιομηχανίες αλλά και βιομηχανίες τροφίμων. Μπορεί δηλ. ένα μέρος των καρπών να μεταποιείται και ο παραγόμενος χυμός και το έλαιο να κατευθύνεται στις συνεργαζόμενες βιομηχανίες και ένα άλλο μέρος να μεταποιείται σε τελικό προϊόν από τον ίδιο τον Συνεταιρισμό παράγοντας διάφορα βρώσιμα προϊόντα (λικέρ, μαρμελάδες, τσάι κλπ.)
Μεγάλη συνεισφορά μπορεί να έχουν αυτού του είδους οι καλλιέργειες στις τοπικές βιοτεχνικές – βιομηχανικές μονάδες τροφίμων οι οποίες θα μπορούν να παράξουν καινοτόμα προϊόντα στην κατεύθυνση της φυσικής ευεξίας και της ενίσχυσης της υγείας του ανθρώπινου οργανισμού. Για παράδειγμα τα υπολείμματα των καρπών (πούλπα) μετά τη σύνθλιψη για να παραχθεί ο χυμός και το έλαιο μπορεί να χρησιμοποιηθούν στις ζωοτροφές ώστε να παράγουν ένα νέο είδος ζωοτροφών οι οποίες θα βελτιώσουν τις επιδόσεις των ζώων και θα τα θωρακίσουν, με απολύτως φυσικό τρόπο, από διάφορες ασθένειες ώστε να μην χρειάζονται αντιβιοτικά. Οι κτηνοτρόφοι θα ενισχύσουν το ζωικό τους κεφάλαιο καθώς και την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων τους (κρέας, γάλα κλπ.) και οι τοπικές βιομηχανίες ζωοτροφών θα διαφοροποιηθούν από τον ανταγωνισμό προσφέροντας καινοτόμα προϊόντα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με άλλες βιομηχανίες – βιοτεχνίες τροφίμων όπως για παράδειγμα αρτοποιεία, ζαχαροπλαστεία, τυροκομεία – βιοτεχνίες μεταποίησης γάλακτος κλπ. Για παράδειγμα μπορεί ο συνεταιρισμός να συνεργαστεί με μία βιοτεχνία παραγωγής ζαχαρωδών και να παράξει σοκολατάκια με ιπποφαές τα οποία σε συνδυασμό με το φυτό «στέβια» εκτός από γλυκός πειρασμός να είναι και ένα «τέλειο» προϊόν μείωσης της χοληστερόλης και του ζακχάρου αλλά και ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού. Το ίδιο μπορεί να γίνει και με ένα αρτοποιείο το οποίο μπορεί να παράξει ψωμί ή κουλούρια με ιπποφαές ή με μύρτυλλο κλπ. Η κατεύθυνση της αγοράς τροφίμων οδηγεί στην παραγωγή λειτουργικών τροφίμων, δηλ. τροφίμων τα οποία θα ενισχύουν τον οργανισμό και θα βελτιώνουν την υγεία του.
Αυτό από μόνο του αποτελεί μία ιδιαίτερη αναπτυξιακή προσέγγιση αφού οι καρποί των καλλιεργούμενων φυτών θα οδηγούνται στη μεταποίηση και την παραγωγή νέων λειτουργικών τροφίμων αλλά και καλλυντικών ενισχύοντας την τοπική βιομηχανία αλλά και μειώνοντας την τοπική ανεργία αφού για την παραγωγή των νέων αυτών προϊόντων θα χρειαστούν νέες γραμμές παραγωγής και επομένως επιπλέον εργατικό δυναμικό.
Για να γίνει όμως αυτό, παρά τη σχετική γνώση που υπάρχει διεθνώς γύρω από τις καλλιέργειες αυτές και τα παραγόμενα προϊόντα απαιτείται ουσιαστική έρευνα η οποία θα καταλήγει σε φόρμουλες (συνταγές) για την παραγωγή των νέων αυτών προϊόντων. Άρα είναι σημαντική η εμπλοκή ενός ερευνητικού φορέα ο οποίος δεν θα ερευνά για να ερευνά απλώς και να απορροφά κοινοτικά κονδύλια αλλά για να παράγει αποτελέσματα τα οποία θα κατευθύνονται στη βιομηχανία για παραγωγή νέων προϊόντων με σκοπό την κεφαλαιοποίηση της έρευνας σε αναπτυξιακή προοπτική. Το πόσος χυμός ιπποφαές πρέπει να μπει σε ένα μπουκάλι ξυνού νερού ή κάποιας πορτοκαλάδας για παράδειγμα ώστε να παραχθεί ένα εντελώς νέο προϊόν δεν μπορεί κανείς να το πει αν νωρίτερα δεν προηγηθεί η σχετική έρευνα η οποία θα καταλήξει στην ανάλογη φόρμουλα (συνταγή). Γι’ αυτό ο ερευνητικός φορέας αποτελεί σημαντικό παράγοντα της εν΄ λόγω αναπτυξιακής πρότασης.
Συμπερασματικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι για να λειτουργήσει η παραπάνω πρόταση θα πρέπει να υπάρχει ο Συνεταιρισμός ο οποίος θα λειτουργεί με τη λογική που αναφέρθηκε παραπάνω. Ο Συνεταιρισμός συστήθηκε και υπάρχει και ήδη δραστηριοποιείται. Να υπάρχουν οι ανάλογες βιομηχανίες σε τοπικό ή πανελλαδικό επίπεδο οι οποίες υπάρχουν ήδη, και να υπάρχει, τέλος, ένας ερευνητικός φορέας ο οποίος θα παράξει τις φόρμουλες για τα νέα προϊόντα. Το τρίγωνο αυτό της συνεργασίας μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά και να συμβάλλει απολύτως αναπτυξιακά.
Προσωπική μου εκτίμηση είναι πως μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού και εφόσον δεν νικήσει ο κακός εαυτός μας το ανωτέρω σχήμα θα λάβει σάρκα και οστά ώστε να δρομολογήσει μία υγιή αναπτυξιακή προσπάθεια.
Χρήστος Τράντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου