Εξαιρετικό!!! Στην εποχή του υπερκαταναλωτισμού που παραδόξως συμβαδίζει, ενίοτε και με την απόλυτη ανέχεια, στην άνυδρη και αποστεωμένη συναισθημάτων καθημερινότητα, η υπενθύμιση πως είμαστε άνθρωποι είναι μια κάποια παρηγοριά. Σε αλλοτινές εποχές, οι κλασικοί της Λογοτεχνίας ήταν στα πρώτα ενδιαφέροντα της σπουδάζουσας νεολαίας και αποτελούσαν το υπόβαθρο για τη διαμόρφωση χαρακτήρα με κοινωνικές ευαισθησίες. Σήμερα ο υπερεαλισμός, μας έχει καταστήσει αδιάφορους και οι αναξιοπαθούντες, πραγματικοί και επιτηδευμένοι - που πάντα - υπήρχαν, έχουν δημιουργήσει ένα αχαρακτήριστο σύνολο. Κοντά σ' αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την παντελή απουσία της οργανωμένης πολιτείας, αλλά και κοινωνίας, της οποίας οι δραστηριότητες είναι, συνήθως, ιδιοτελείς.
Το πρώτο σχόλιο, που δημοσιεύεται ως ανώνυμο, ... έφυγε από τον υπολογιστή μου, εξαιτίας μιας ηλεκτρονικής αυθαιρεσίας. Είχε σκοπό να εξάρει την ευαισθησία και την ερευνητική διάθεση του Άρη Τικόπουλου. Είναι μια πολλή τρυφερή ανάρτηση, επενδεδυμένη και εμπλουτισμένη με καλλιτεχνικά στοιχεία. Σπύρος Παπουτσής
Άλλο ένα δείγμα ποιότητας από τον φίλο Άρη, σύμφωνα και με τα εξαιρετικά σχόλια των προηγούμενων σχολιαστών. Πιστεύω, ότι εάν έστω και ένας από όλους μας, διαβάζοντας το συγκινητικό αυτό παράδειγμα του μεγάλου Ντοστογιέφσκι, γίνει λίγο καλύτερος άνθρωπος από ότι είναι, το video θα έχει εκπληρώσει την αποστολή του. Πολύ πετυχημένη και η μουσική επένδυση, με το θαυμάσιο "Τραγούδι της Σολβέϊγ", του μεγάλου κλασικού Νορβηγού συνθέτη Γκρήγκ. Αγαπητέ Άρη συνέχισε να μας δίνεις μαθήματα.- Θ.Β.
Εξαιρετικό!!! Στην εποχή του υπερκαταναλωτισμού που παραδόξως συμβαδίζει, ενίοτε και με την απόλυτη ανέχεια, στην άνυδρη και αποστεωμένη συναισθημάτων καθημερινότητα, η υπενθύμιση πως είμαστε άνθρωποι είναι μια κάποια παρηγοριά. Σε αλλοτινές εποχές, οι κλασικοί της Λογοτεχνίας ήταν στα πρώτα ενδιαφέροντα της σπουδάζουσας νεολαίας και αποτελούσαν το υπόβαθρο για τη διαμόρφωση χαρακτήρα με κοινωνικές ευαισθησίες. Σήμερα ο υπερεαλισμός, μας έχει καταστήσει αδιάφορους και οι αναξιοπαθούντες, πραγματικοί και επιτηδευμένοι - που πάντα - υπήρχαν, έχουν δημιουργήσει ένα αχαρακτήριστο σύνολο. Κοντά σ' αυτά πρέπει να προσθέσουμε και την παντελή απουσία της οργανωμένης πολιτείας, αλλά και κοινωνίας, της οποίας οι δραστηριότητες είναι, συνήθως, ιδιοτελείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο σχόλιο, που δημοσιεύεται ως ανώνυμο, ... έφυγε από τον υπολογιστή μου, εξαιτίας μιας ηλεκτρονικής αυθαιρεσίας. Είχε σκοπό να εξάρει την ευαισθησία και την ερευνητική διάθεση του Άρη Τικόπουλου. Είναι μια πολλή τρυφερή ανάρτηση, επενδεδυμένη και εμπλουτισμένη με καλλιτεχνικά στοιχεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρος Παπουτσής
H χρηστοτητα και η καλοσυνη δυστυχως εχουν εκλειψει,λιγα ειναι τα φωτεινα παραδειγματα ανθρωπων με υψηλα αισθηματα. Συγχαρητηρια Αρη.Πολυ καλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο ένα δείγμα ποιότητας από τον φίλο Άρη, σύμφωνα και με τα εξαιρετικά σχόλια των προηγούμενων σχολιαστών. Πιστεύω, ότι εάν έστω και ένας από όλους μας, διαβάζοντας το συγκινητικό αυτό παράδειγμα του μεγάλου Ντοστογιέφσκι, γίνει λίγο καλύτερος άνθρωπος από ότι είναι, το video θα έχει εκπληρώσει την αποστολή του. Πολύ πετυχημένη και η μουσική επένδυση, με το θαυμάσιο "Τραγούδι της Σολβέϊγ", του μεγάλου κλασικού Νορβηγού συνθέτη Γκρήγκ. Αγαπητέ Άρη συνέχισε να μας δίνεις μαθήματα.- Θ.Β.
ΑπάντησηΔιαγραφή