Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Ένα ταξίδι αξίζει όσο 1000 περιγραφές


Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας
Ως ταξίδι μπορεί να θεωρηθεί κάθε αλλαγή της φυσικής θέσης του ανθρώπου, ακόμα και μια τετριμένη μετακίνηση από το σπίτι στην εργασία. Ως ταξίδι-εμπειρία όμως χαρακτηρίζεται συνήθως η οργανωμένη δραστηριότητα κατά τη διάρκεια της οποίας βιώνονται σημαντικά διαφοροποιημένα από την καθημερινότητα γεγονότα, δημιουργούνται ιδιαίτερα αισθήματα 

και συναισθήματα και αποτυπώνονται αναμνήσεις που αξιοποιούνται ανάλογα μετέπειτα. Μια τέτοια πράξη απαιτεί αλλαγή του συνήθους, καθημερινού περιβάλλοντος η οποία μπορεί να επιτευχθεί μόνο αφού διανυθεί επαρκής απόσταση από τον τόπο διαμονής και παραμονή στον προορισμό για ικανό χρονικό διάστημα.

Η σημασία της επίσκεψης περιοχών και πολιτισμών ήταν σε μεγάλο βαθμό αναγνωρισμένη στην αρχαιότητα οπότε αποτελούσε προαπαιτούμενο της απόκτησης σοφίας. Όλοι οι μεγάλοι φιλόσοφοι και ιδιαίτερα ο Πλάτωνας αφιέρωσαν αρκετά χρόνια της ζωής τους σε περιοδείες στον τότε γνωστό κόσμο, προχωρώντας σε παρατηρήσεις και εξασκώντας γόνιμη κριτική. Μέχρι σήμερα ένα ταξίδι παραμένει από τις πιο πλούσιες πηγές γνώσης και εμπειρίας οι οποίες μπορεί να μην αποκτηθούν ποτέ χωρίς αυτό. Φυσικά το άτομο πρέπει να είναι ανοικτό να δεχθεί τα ερεθίσματα ώστε να αφομοιώσει το περιοχόμενό τους. Εκτός από την παραδοσιακή μέθοδο της μετακίνησης, από αιώνες εφαρμόζεται και η μέθοδος ταξιδιού μέσω εικονικής πραγματικότητας η οποία είναι σε θέση να προσφέρει απεριόριστο εύρος και ποικιλία δεδομένων. Παλαιότερα τα εργαλεία για κάτι τέτοιο ήταν περιορισμένα και απλά όπως τα βιβλία και οι αναλυτικές περιγραφές, σήμερα όμως η ηλεκτρονική τεχνολογία οδηγεί σε ικανοποιητικά αποτελέσματα αν αξιοποιηθεί κατάλληλα. Δεν μπορεί μεν να αντικαταστήσει την αμεσότητα και την "τριβή" μιας φυσικής επίσκεψης, δίνει όμως μια πρώτη εντύπωση όταν η τελευταία είναι αδύνατη.

Πάνω από όλα τα επιμέρους ψυχικά και πνευματικά ωφέλη που προκύπτουν από ένα ταξίδι το πιο σημαντικό παραμένει το εξής απλό που παραγνωρίζεται: η διαπίστωση ότι η απλή, καθημερινή ζωή του καθενός αξίζει διαχρονικά περισσότερο από κάθε άλλη εφήμερη εμπειρία και εναλλακτικό τρόπο ζωής. Αν ένα ταξίδι λοιπόν δεν ολοκληρωθεί με την επιθυμία επιστροφής στον τόπο διαμονής, τότε είτε αυτό δεν πέτυχε τον σκοπό του, είτε, ακόμα χειρότερα, το άτομο διανύει μια ακατάλληλη ζωή. Η απλή έκφραση "σπίτι μου, σπιτάκι μου" πρέπει να έρχεται στο μυαλό του καθενός την "τελευταία μέρα".

1 σχόλιο:

  1. Αν και προφανώς αναφέρεστε ειδικά και όχι γενικά, απομονώνοντας την διαπίστωση περί της σπουδαιότητας της "απλής, καθημερινής ζωής" θα συμφωνούσαμε, συμπληρώνοντας ότι το ταξιδεύειν είναι προαπαιτούμενο για να εκτιμηθεί εν τέλει "το σπίτι μου, σπιτάκι μου" και συνεπώς το "μέσα στα απλά ειν' τα ωραία".

    ΑπάντησηΔιαγραφή