Για τις ράμπες και τα προβλήματα προσβασιμότητας ατόμων με κινητικές αδυναμίες..

Έρευνα φωτογράφιση: Λάζος ο βουνίσιος

Αρχίσουμε απο τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια ΣΚΈΨΟΥ απο που να περάσει ένας αρτιμελής διαβάτης ή ένα άτομο με αναπηρία .?..Σκέψου όταν

χιονίζει , ρίχνει χαλάζι ή βρέχει καρεκλοπόδαρα τι έχει να αντιμετωπίσει ..

συνεχίζουμε με τους <<δρόμους>> άν λέγονται δρόμοι αυτοί μέσα σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές του κέντρου... το καπάκι του βόθρου αριστερά και απο δίπλα νερολακούβα ωσάν ..πηγάδι

παρκάρισμα κυριολεκτικά πάνω σε πεζοδρόμιο 

απο που να περάσει ??? ένας αρτιμελής  οδοιπόρος ή άτομο με κινητικές αδυναμίες όταν στην παρακάτω διασταύρωση ( Νικολάου Χάσου με Στεφάνου Δραγούμη) αντί για ράμπα η πεζοδρόμιο ο άλλος έχει απλώσει στην γωνία του πεζο0δρομίου φαρδια πλατιά την ράμπα φορτοεκφόρτωσης της καρότσας του οχήματος του;

Στην (χωματο)οδό Ευρυδίκης -κάτω μπουάτ σιδηροδρομικός σταθμός ΔΟΥ Φλώρινας- ένα άτομο με ΄κινητικές αδυναμίες, μία μητέρα με το μωρό στο καροτσάκι, ένας ηληκιωμένος με μπαστούνι, απο που να βαδίσει για να πάει σπίτι του;

 μέσα απο τον χωματόδρομο με τις χιλιάδες  νερολακούβες σάν λίμνες ή  μέσα απο τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια?

Ρε φίλε ναι έχω διαπιστώσει πέραν του θλιβερού γεγονότος ότι τα πεζοδρόμια κατάντησαν είδος πολυτελείας για τους δημότες ( αντικείμενα-κολώνες-πινακίδες κλπ που είδες  εμποδίζουν γενικώς και ειδικώς την απρόσκοπτη διέλευση των πεζών)  , σε πολλά σημεία οι ειδικά διαμορφωμένες πλακοστρώσεις πεζοδρομίων για άτομα με κινητικές αδυναμίες  μάλλον διακοσμητικό ρόλο έχουν.

 Ακόμη και σε δημόσια κτήρια εντόπισα να΄μήν  υπάρχου κάν μπάρες για την είσοδο έξοδο ατόμων με κινητικές αδυναμίες σε αυτά

είσοδος δημαρχείου..ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΡΑΜΠΑ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΞΟΔΟΥ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ    

   

Πρέπει να αρχίσουμε να έχουμε κατά νου ότι εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι με αναπηρίες κινητικές αισθητηριακές &ν οητικές - αν όχι στο δικό μας οικοδομικό τετράγωνο, σίγουρα στο διπλανό. Υπάρχουν  που όμως δεν βλέπεις η δέν θέλεις να δείς ποτέ το σοβαρό πρόβλημα που έχουν . Και δεν έχει κόστος. Μια καλοφτιαγμένη ράμπα κοστίζει ακριβώς το ίδιο με μια κακοφτιαγμένη. Χρειάζεται απλώς να τις φτιάχνουμε σωστά. Τα ζητήματα προσβασιμότητας άλλωστε αφορούν όλους. Αυτούς που υπήρξαν λίγο άτυχοι και είχαν ένα ατύχημα, αυτούς που υπήρξαν πολύ άτυχοι και απέκτησαν αναπηρία, τους τυχερούς, όπως τις μαμάδες που σέρνουν το καροτσάκι του μωρού, τους ηληκιωμένους που πρέπει να σεβαστούμε να έχουν πρόσβαση όταν βαδίζουν παντού  ή τους πολύ τυχερούς όπως εκείνους που έφτασαν ώς τα 90 και δεν μπορούν να μετακινηθούν καλά».

Δέν αρκούν πλέον μόνο οι συμβολικές παραστάσεις διαμαρτυρίες  στους δρόμους  δελτία τύπου με σκοπό την ευαισθητοποίηση κάποιων για το θέμα αλλά και η  κατάθεση προτάσεων ώστε η πρόσβαση στους δρόμους - πεζοδρόμια απο τα άτομα με κινητικές αδυναμίες να είναι απρόσκοπτη και διάφοροι γιωταχήδες να μήν παρκάρουν στις ράμπες με τα αυτοκίνητα τους. Δέν αρκεί μόνο η αυστηρότερη τροχονόμιση αλλαγή σίγουρα νοοτροπίας ώστε κάθε φορά που πάς για καφέ νη τα ψώνια σου στο κέντρο να μήν πηγαίνεις με το αυτοκίνητο σου, οι θέσεις φορτοεκφορτωσης να μήν είναι θέσεις πάρκινγκ γιωταχήδων , ο δρόμος έξω απο το σπίτι η το κατάστημα δέν είναι προέκταση του ιδιοκτησιακού σου , η δημιουργία υπογείως λχ στο κτήριο νομαρχίας θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων με προσιτο εισητήριο  , οι ράμπες στις εισόδους δημοσίων κτηρίων λχ στο δημαρχείο βλ φώτο ή  σε δημοτικα  σχολεία γυμνάσια λύκεια Πανεπιστήμιο ΤΕΙ (που δέν υπάρχουν), αλλα και η λήψις απλών πρακτικών λύσεων ώστε και να θέλει να παρκάρει ο οδηγός αυτοκινήτου στις ράμπες για άτομα με κινητικές αδυναμίες η στις γωνίες διασταυρώσεων και να θέλει  να μήν μπορεί να παρκάρει.