Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας
Η ανακάλυψη και αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας ολοκληρώθηκαν στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα και αποτέλεσε γεγονός τεράστιας επιστημονικής, τεχνολογικής και κοινωνικής σημασίας. Άμεσα τη συνόδευσαν αναρίθμητα σενάρια από διάφορες πηγές για τη χρήση της τα οποία κυμαίνονται από τη μόνιμη επίλυση του ενεργειακού
Η πυρηνική ενέργεια βασίζεται στην ομόνυμη φυσική θεωρία που διατυπώθηκε με τη συνδρομή πολλών επιστημόνων στις αρχές του 20ου αιώνα. Συνδέει την ύλη (m) και την ενέργεια (E) με την πασίγνωστη μαθηματική εξίσωση του Einstein, E = m*c^2, όπου (c) είναι η ταχύτητα του φωτός και προβλέπει ότι η μάζα μπορεί να μετατραπεί σε τεράστια ποσότητα ενέργειας. Σύντομα κατασκευάστηκαν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική, το πρώτο το 1951, και σήμερα υπάρχουν διεθνώς 435 μονάδες σε 31 χώρες, εκ των οποίων η Γαλλία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία και η Ουκρανία βασίζονται εκτεταμένα σε αυτήν. Μετά την κορύφωση της χρήσης της στη δεκαετία του 1990 τελευταία διαπιστώνεται μια σταδιακή απομάκρυνση από αυτήν. Ατυχής χρήση της πυρηνικής ενέργειας υπήρξε εσκεμμένα με τη μορφή των δύο επιθέσεων των ΗΠΑ έναντι της Ιαπωνίας το 1945 αλλά και ως ατυχήματα που συνέβησαν αρκετές φορές, τα μεγαλύτερα εκ των οποίων ήταν αυτό του εργοστασίου Chernobyl στην Ουκρανία το 1986 και το 5-10 φορές λιγότερο καταστροφικό της πόλης Φουκουσίμα στην Ιαπωνία το 2011. Το πρώτο ήταν τόσο σοβαρό που σε ορισμένες στιγμές απείλησε τη ζωή σε μια τεράστια έκταση της Ευρώπης και της Ασίας.
Η πυρηνική ενέργεια διαφέρει πολλές τάξεις μεγέθους από τις άλλες μορφές που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος και ονομάζεται μη-συμβατική γιατί δεν απαντάται ελεύθερα στη γήινη φύση αλλά και δε συμβαδίζει με αυτήν. Οι θέσεις υπέρ και κατά της χρήσης της διαθέτουν επαρκή ηθικά, κοινωνικά και οικονομικά επιχειρήματα για να στηρίξουν την κάθε πλευρά. Το πιο σημαντικό όμως μάθημα από την επαφή μαζί της είναι ότι η ίδια δύναμη που μπορεί να απογειώσει το ανθρώπινο επίπεδο, είναι ικανή να οδηγήσει σε γρήγορο ή αργό αφανισμό ανάλογα με τον τρόπο χρήσης. Με το ίδιο δέος και σεβασμό όμωε με τα οποία αντιμετωπίζουμε μία τόσο μεγάλη δύναμη, οφείλουμε να σταθούμε και σε όλα τα υπόλοιπα διττά κοινωνικά θέματα. Καμία συμπεριφορά ή ιδέα δεν είναι καθεαυτή "καλή" ή "κακή" αλλά αποκτά νόημα στο πλαίσιο και με τον τρόπο που εφαρμόζεται.
Εξαιρετική προσέγγιση του θέματος και με τον τέλειο επίλογο όπως πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ ότι η πυρηνική ενέργεια διαφέρει από τις άλλες μορφές ενέργειας που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος, κυρίως γιατί δε «διαχειρίζεται» εύκολα. Όμως συμβαίνει γύρω μας, καθημερινά και σε αυτή οφείλεται η διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας. Στον Ήλιο, συντήκονται πυρήνες υδρογόνου προς το σχηματισμό πυρήνων ηλίου. Οι πυρήνες ηλίου που σχηματίζονται έχουν μικρότερη μάζα από τους αρχικούς πυρήνες υδρογόνου με αποτέλεσμα η μάζα του Ήλιου να ελαττώνεται με ρυθμό 4,5 εκατομμύρια τόνους το δευτερόλεπτο. Αυτή η μάζα που «χάνεται» μετατρέπεται σε ενέργεια με παράλληλη εκπομπή ακτινοβολίας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα αστέρια. Το ότι λοιπόν στη γη επικρατούν κατάλληλες συνθήκες για να διατηρηθεί η ζωή μας, το ότι τα φυτά μπορούν και φωτοσυνθέτουν για να μπορέσουμε να τραφούμε και γιατί όχι να απολαύσουμε τον έναστρο ουρανό, τα χρωστούμε στην πυρηνική ενέργεια, όπως μας την προσφέρει η φύση, χωρίς την ανθρώπινη επέμβαση…