Το βιβλίο έχει τον τίτλο "84, Charing Cross Road" της Αμερικανίδας Helene Hanff Μετάφραση (εξαιρετική) της Κατερίνας Σχινά. Εκδόσεις ΠΟΛΙΣ. Η συγγραφέας γεννήθηκε το 1916 στη Φιλαδέλφεια, αλλά από το 1938 ζει στη Νέα Υόρκη. Γράφει είκοσι θεατρικά έργα, κανένα όμως δεν ανεβαίνει στη σκηνή, οπότε για να ζήσει διορθώνει σενάρια για την
Paramount, γράφει άρθρα, ιστορικά παιδικά βιβλία και σενάρια για την τηλεόραση. Βιβλιόφιλη ψάχνει βιβλία κλασσικής Αγγλικής λογοτεχνίας, ώσπου διαβάζει μια αγγελία στο περιοδικό "Saturday Review of Literature" ( Σαββατιάτικη Επιθεώρηση λογοτεχνίας) και αποφασίζει να στείλει την πρώτη της επιστολή στο βιβλιοπωλείο Marks & co στο Λονδίνο, στη διεύθυνση "84, Charing Cross Road" υπογράφοντας "Ειλικρινά δική σας Helene Hanff (Miss) Helene Hanff".
Η επιστολή έχει ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1949. Στις 25 Οκτωβρίου 1949 απαντά, ο υπεύθυνος πωλήσεων του Παλαιοπωλείου Frank Doel υπογράφοντας "Δικό σας FPD, για τους Marks & Co" (ιδιοκτήτες του Παλαιοπωλείου), το οποίο ειδικεύεται σε εκδόσεις κλασσικής Αγγλικής λογοτεχνίας από το 15ο, 16ο, 17ο και 18ο αιώνα. Η αλληλογραφία αυτή θα διαρκέσει περίπου είκοσι χρόνια (μεταξύ Helene Frank). (Η τελευταία επιστολή του Frank έχει ημερομηνία 16 Οκτωβρίου 1968).
Οι επιστολές και από τις δύο πλευρές, είναι γραμμένες με πολύ χιούμορ και ευαισθησία, και μέσα από αυτές μαθαίνεις (και με τη βοήθεια των σημειώσεων, στο κάτω μέρος των σελίδων), για ποιητές, μυθιστοριογράφους. κριτικούς, δημοσιογράφους κ.λπ. των αιώνων που προανέφερα.
Παράδειγμα: Ο Frank, απαντώντας στο αίτημα της Helene να της ταχυδρομήσει τα δοκίμια του Leigh Hunt, της γράφει ότι " δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθούν" - στη σημείωση, στο κάτω μέρος της σελίδας, διαβάζουμε ότι James Leigh Hunt (1784-1850), Άγγλος δοκιμιογράφος, ποιητής κριτικός δημοσιογράφος, με ριζοσπαστικές πολιτικές απόψεις, φυλακίστηκε μεταξύ 1813-1815 εξαιτίας της σφοδρής επίθεσης που είχε εξαπολύσει στον τότε διάδοχο Γεώργιο Δ΄ και ότι υπήρξε για ένα διάστημα γραμματέας του Λόρδου Βύρωνα, η σχέση τους όμως ήταν δύσκολη και την αποτυπώνει στο βιβλίο του "Ο Λόρδος Βύρων και μερικοί από τους συγχρόνους του (1828)". Μαθαίνεις επίσης ότι η Εκκλησία της Αγγλίας είχε καταστρέψει Καινές Διαθήκες και γι αυτό "θα καούν στην κόλαση γι΄αυτό - να μου το θυμηθείτε", γράφει στην επιστολή της (18 Νοεμβρίου 1949). Έχει αξία που αυτό το λέει μια Εβραία. ( Η Helene είναι Εβραία).
Μαθαίνεις επίσης ότι η Αγγλία μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου το 1945, υποφέρει οικονομικά, υπάρχει φτώχεια, έλλειψη καυσίμων και διανομή με δελτίο τροφίμων και με αυτό αναλογούσαν 2 ουγκιές κρέας την εβδομάδα ανά οικογένεια κι ένα αυγό το μήνα ανά άτομο. Αντιθέτως η Αμερική είχε ανθηρή οικονομία και οι Αμερικανοί τρέφονταν καλά. Η Helene στέλνει στον Frank αεροπορικώς, δέματα με τρόφιμα γι αυτόν, την οικογένειά του και αυτούς που εργάζονται στο παλαιοπωλείο.
(Επειδή το κείμενό μου γίνεται μεγάλο, σταματώ εδώ, γιατί σας κούρασα και θα συνεχίσω για το ίδιο βιβλίο στο επόμενο φύλλο του "Έθνους")
Πηγή: Εφ. "Έθνος"
Paramount, γράφει άρθρα, ιστορικά παιδικά βιβλία και σενάρια για την τηλεόραση. Βιβλιόφιλη ψάχνει βιβλία κλασσικής Αγγλικής λογοτεχνίας, ώσπου διαβάζει μια αγγελία στο περιοδικό "Saturday Review of Literature" ( Σαββατιάτικη Επιθεώρηση λογοτεχνίας) και αποφασίζει να στείλει την πρώτη της επιστολή στο βιβλιοπωλείο Marks & co στο Λονδίνο, στη διεύθυνση "84, Charing Cross Road" υπογράφοντας "Ειλικρινά δική σας Helene Hanff (Miss) Helene Hanff".
Η επιστολή έχει ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1949. Στις 25 Οκτωβρίου 1949 απαντά, ο υπεύθυνος πωλήσεων του Παλαιοπωλείου Frank Doel υπογράφοντας "Δικό σας FPD, για τους Marks & Co" (ιδιοκτήτες του Παλαιοπωλείου), το οποίο ειδικεύεται σε εκδόσεις κλασσικής Αγγλικής λογοτεχνίας από το 15ο, 16ο, 17ο και 18ο αιώνα. Η αλληλογραφία αυτή θα διαρκέσει περίπου είκοσι χρόνια (μεταξύ Helene Frank). (Η τελευταία επιστολή του Frank έχει ημερομηνία 16 Οκτωβρίου 1968).
Οι επιστολές και από τις δύο πλευρές, είναι γραμμένες με πολύ χιούμορ και ευαισθησία, και μέσα από αυτές μαθαίνεις (και με τη βοήθεια των σημειώσεων, στο κάτω μέρος των σελίδων), για ποιητές, μυθιστοριογράφους. κριτικούς, δημοσιογράφους κ.λπ. των αιώνων που προανέφερα.
Παράδειγμα: Ο Frank, απαντώντας στο αίτημα της Helene να της ταχυδρομήσει τα δοκίμια του Leigh Hunt, της γράφει ότι " δεν είναι τόσο εύκολο να βρεθούν" - στη σημείωση, στο κάτω μέρος της σελίδας, διαβάζουμε ότι James Leigh Hunt (1784-1850), Άγγλος δοκιμιογράφος, ποιητής κριτικός δημοσιογράφος, με ριζοσπαστικές πολιτικές απόψεις, φυλακίστηκε μεταξύ 1813-1815 εξαιτίας της σφοδρής επίθεσης που είχε εξαπολύσει στον τότε διάδοχο Γεώργιο Δ΄ και ότι υπήρξε για ένα διάστημα γραμματέας του Λόρδου Βύρωνα, η σχέση τους όμως ήταν δύσκολη και την αποτυπώνει στο βιβλίο του "Ο Λόρδος Βύρων και μερικοί από τους συγχρόνους του (1828)". Μαθαίνεις επίσης ότι η Εκκλησία της Αγγλίας είχε καταστρέψει Καινές Διαθήκες και γι αυτό "θα καούν στην κόλαση γι΄αυτό - να μου το θυμηθείτε", γράφει στην επιστολή της (18 Νοεμβρίου 1949). Έχει αξία που αυτό το λέει μια Εβραία. ( Η Helene είναι Εβραία).
Μαθαίνεις επίσης ότι η Αγγλία μετά τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου το 1945, υποφέρει οικονομικά, υπάρχει φτώχεια, έλλειψη καυσίμων και διανομή με δελτίο τροφίμων και με αυτό αναλογούσαν 2 ουγκιές κρέας την εβδομάδα ανά οικογένεια κι ένα αυγό το μήνα ανά άτομο. Αντιθέτως η Αμερική είχε ανθηρή οικονομία και οι Αμερικανοί τρέφονταν καλά. Η Helene στέλνει στον Frank αεροπορικώς, δέματα με τρόφιμα γι αυτόν, την οικογένειά του και αυτούς που εργάζονται στο παλαιοπωλείο.
(Επειδή το κείμενό μου γίνεται μεγάλο, σταματώ εδώ, γιατί σας κούρασα και θα συνεχίσω για το ίδιο βιβλίο στο επόμενο φύλλο του "Έθνους")
Θανάσης Γερμανίδης
Πηγή: Εφ. "Έθνος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου