Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Να ζει το «Πολυτεχνείο»...


Γιατί γίνεται προσπάθεια απαξίωσης της μεταπολιτευτικής διαδρομής μας

Με εντυπωσίασε η πρόσφατη αναφορά του Στέλιου Ράμφου στην τηλεοπτική εκπομπή «Στα άκρα»: η «Γενιά του Πολυτεχνείου» είναι αγράμματη, γι' αυτό και έκαμε τους σημερινούς Έλληνες αγράμματους, υποστήριξε ο κ. Ράμφος με τόσην έμφαση ώστε αποκλείω να υπονοούσε την κατάργηση του πολυτονικού αποκλειστικά και μόνον.

Τρεις εμβληματικές φυσιογνωμίες του «Πολυτεχνείου» έχουν ωστόσο γόνιμη σχέση με τα γράμματα: Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Λαλιώτης. Ο πρώτος είναι διακεκριμένος στοχαστής και συγγραφέας, η Δαμανάκη μιλούσε και έγραφε ανέκαθεν άπταιστα ελληνικά και ο τρίτος, πέραν των εκπασοκισμένων Carmina burana, απεσύρθη και βιοπορίζεται ως υπεύθυνος δόκιμης εκδοτικής σειράς. Για να μείνω σ' αυτούς, έχουν αναλάβει στο παρελθόν υψηλές κομματικές θέσεις που ευκολύνουν να διαπιστώσουμε ότι έχει συμβεί το αντίθετο από εκείνο που ισχυρίζονται οι ετερόκλητοι πολέμιοι: η «Γενιά του Πολυτεχνείου» δεν κατόρθωσε να κυριαρχήσει στην πολιτική και μάλιστα ηττήθηκε από τα κουτσογιωργικά, τα κολιγιαννο-φλωρακικά και τα κουκουεσωτερικά κατεστημένα. Αν σε κάτι μπόρεσε να επηρεάσει δραστικά την πολιτική ζωή της χώρας η «Γενιά», είναι η αμφισβήτηση ως διαρκές γνώρισμα του πολιτικού στοχασμού καθώς και η ακραία πρακτική των καταλήψεων. Γιατί το τοτινό «Πολυτεχνείο» ήταν επίσης κατάληψη, όχι όμως ως προτιμητέα λύση παρά επειδή η απεργία ήταν απαγορευμένη και η διαμαρτυρία ανοιχτού χώρου είχε κατασταλεί, ενώ οι σημερινές καταλήψεις πανεπιστημίων, σχολείων, υπουργείων και πλατειών είναι ευτελιστικές γιατί τις απεργίες και τις ανοιχτές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις δεν τις διώκει κανένας. Ο πιθηκισμός διαφέρει από τη δημιουργική μίμηση.
Η τάση προς απαξίωση του «Πολυτεχνείου» ενισχύεται τελευταία, στα πλαίσια της συνολικής έκρυθμης κατάστασης. Εκτός από τις σποραδικές αναφορές στην αρθρογραφία των εφημερίδων, χαρακτηριστική ήταν και η δημοσιευθείσα ανακοίνωση της ΔΑΠ/ΝΔΦΚ που επέκρινε την «Γενιά του Πολυτεχνείου» για όλα τα δεινά της μεταπολιτευτικής Ελλάδας (κατονομαζόταν μάλιστα η υπουργός Παιδείας, μολονότι απείρως - μα και εμφανώς! - νεότερη από τους εξηντατοσάρηδες της επίμαχης «Γενιάς»• ενώ ευλόγως, βεβαίως, παρέλειψε η ΔΑΠ να κατονομάσει τον υπονοούμενο στόχο της, τον πολιτικό σύμβουλο του σημερινού προέδρου της ΝΔ Χρύσανθο Λαζαρίδη, ο οποίος δεν ήθελε καταλήψεις στα πανεπιστήμια). Υποθέτω ότι έμμεσες είτε ευθείες επιθέσεις κατά του «Πολυτεχνείου», που πυκνώσαν τελευταία, ώθησαν τον Ριχάρδο Σωμερίτη να αφιερώσει εσχάτως στο ζήτημα ένα σχόλιο όπου μεταξύ άλλων γράφει: «Αλλά ποιο είναι το σωστό: οι όσοι αντιστάθηκαν στη δικτατορία να κλειστούν ερµητικά στα σπίτια τους εκχωρώντας τη δηµόσια ζωή σε όσους λιποψύχησαν;» («Το Βήμα», 9 Οκτ. 2011).
Η «Εξέγερση του Πολυτεχνείου» έχει αποτιμηθεί ως πολιτικό συμβάν και θα αξιολογηθεί αντικειμενικά από την πολιτική μας ιστορία. Σκοπεύω να σχολιάσω ωστόσο την προκείμενη του «Πολυτεχνείου», ότι δηλαδή η μεταπολίτευση υπήρξε περίοδος καταστροφική για τη χώρα λόγω εσφαλμένης οικονομικής πολιτικής των κυβερνήσεων και λόγω διαφθοράς, σκανδάλων και άλλων ομοειδών επιφαινομένων που εκδηλώνονται στις περιόδους επικυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου. Δεν δικαιούμαστε όμως να είμαστε επιλεκτικοί εφόσον καταστροφολογούμε γενικώς και αορίστως• θυμίζω λοιπόν, πρώτον, ότι στη δεκαετία του '60 οι επιθέσεις εναντίον της πολιτικής και των «φαυλεπίφαυλων» πολιτικών ευκόλυναν την επιβολή της δικτατορίας και, δεύτερον, ότι στη μεταπολίτευση η αναβάθμιση των προχουντικών πολιτικών κομμάτων από φεουδαλικών σε δημοκρατικά με θεσμούς και κανονιστικές λειτουργίες (προ Μητσοτάκη, για παράδειγμα, το ιδρυτικό της ΝΔ δεν προέβλεπε καν διαδικασίες διαδοχής για το αξίωμα του προέδρου του κόμματος), η κατάργηση των διακρίσεων με βάση τα πολιτικά φρονήματα, τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, η ένταξη στην ευρωζώνη, η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ είναι παραδείγματα μεταπολιτευτικών επιτεύξεων. Καταστροφές όπως αύξουσα φοροδιαφυγή, διαφθορά και σκάνδαλα είχαμε και έχουμε πολλά• άλλο αυτό όμως και διαφορετικό η απόλυτη απαξίωση που συσκοτίζει τις θετικές όψεις της σημερινής Ελλάδας. Με αυτά τα δεδομένα, η βασική προϋπόθεση πάνω στην οποία στηρίζεται η ολοσχερής καταδίκη της «Γενιάς του Πολυτεχνείου» δεν ευσταθεί.
Μία ακόμη πτυχή του ζητήματος είναι ότι, στον βαθμό που καταστροφολογούμε για τη μεταπολιτευτική Ελλάδα, η πολιτιστική της όψη δεν μένει άκριτη και αλώβητη. Το Μουσείο της Ακρόπολης, το Μέγαρο Μουσικής, η θαυμαστή αναβίωση και εξάπλωση του ρεμπέτικου τραγουδιού συνιστούν προστεθειμένες αξίες ή έχουν αναδυθεί ως πολιτισμικά αποκυήματα της μεταπολιτευτικής διαφθοράς του ύστερου καπιταλισμού; Πώς συμβαίνει, με άλλα λόγια, να έχει ακμάσει και να έχει εξευρωπαϊσθεί όσο ποτέ πριν η πολιτιστική μας ζωή τα τελευταία σαράντα χρόνια (αρκεί και μόνον την εκδοτική ανθοφορία, τα ιδρύματα και τα ανακαινισμένα μουσεία μας να θυμηθούμε) σε πείσμα της διαφθοράς που μας έδερνε, και μάλιστα χωρίς να υποστηρίζεται από μιαν ιδεολογική πλατφόρμα, προοδευτική είτε συντηρητική, αλλά πάντως έμφορτη γοήτρου και υπερταξικών αξιώσεων;
Εκτός κι αν καταστροφολογώντας για τη μεταπολιτευτική περίοδο συμπεριλάβουμε και την πολιτιστική παραγωγή, λ.χ. και τους στίχους του Γκάτσου• σε αυτήν την περίπτωση απαιτείται ο Α. Εμπειρίκος: Μία γυναίκα κάποτε μας σταματά/ Αν δεν γελάσει πρόκειται να βρέξει («Οχθη»).
Μίμης Σουλιώτης
Πηγή: "Τα Νέα"

4 σχόλια:

  1. ΜΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΙΣ ΜΙΜΗ.....
    ΑΛΙΜΟΝΟ ΑΝ Η ΓΕΦΥΡΑ ΡΙΟΥ ΑΝΤΙΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΝΘΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ.ΑΝΑΛΟΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ......
    ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΘΕΤΙΚΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΔΟ ΩΣΤΟΣΟ ΑΥΤΟ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ή ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΗΘΟΣ ΚΑΙ ΥΦΟΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ -Η ΑΛΞΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ- ΥΠΑΙΝΙΧΘΗΚΕ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΤΗΝΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΚΑΙ ΕΞΑΡΓΥΡΩΣΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ "ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ".... Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΟΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΡΗΜΑΞΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ¨ΛΑΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ¨ ΑΠΟΤΙΜΑΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ.

    ΤΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. παραποτάμιος φίλος17 Οκτωβρίου 2011 στις 8:24 μ.μ.

    ΦΙΛΕ!!! Μίμη,
    πιο άστοχο άρθρο σου δεν ξαναδιάβασα.Ατυχέστατες οι επιλογές των πολιτικών προσώπων-παραδειγμάτων. Οι δύο πρώτοι μέλη του πολιτικού γραφείου του ΚΚΕ, μέλη της "ιερής" νεολαίας του Πολυτεχνείου (ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο) είναι τώρα κορυφαία μέλη της διοίκησης του "συνδικάτου". Τέτοια μεταμόρφωση!!! Όσο για το "ιερό βρέφος" του ΠΑΣΟΚ που βιοπορίζεται μετά κόπων και βασάνων αμέσως μόλις σκουπίσω τα δάκρυά μου, θα του στείλω καμιά σακούλα με φασόλια για να ΄χει να τη βγάλει το δύσκολο χειμώνα (θα εκτιμούσα πολύ εάν μου έστελνες τη διεύθυνσή του σπιτιού του γιατί στον Οίκο Λιβάνη τα εδέσματα είναι χαβιάρια, σαμπάνιες και καμιά φορά υπουργικές ή πανεπιστημιακές κεφαλές)
    Υ.Γ. στο πακέτο να βάλω και μερικές τσούσκες εποχής? (η Δαμανάκη θα τις εκτιμήσει δεόντως)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκτέθηκε πολλάκις ο δικός μας Μίμης προσφάτως, αλλά ποιος θα περίμενε ότι θα έπεφτε τόσο χαμηλά καταφεύγοντας σε μυθοπλασίες και δογματισμός που μόνο από θρησκόληπτους θα περίμενε κανείς, με αποκορύφωση του κιτς στην επίκληση της αυθεντίας του ...Σωμερίτη!!! Φυσικά, για να ικανοποιηθούν τα βάρβαρα ένστικτά των πληγωμένων "ιδεολόγων" της αριστεράς, υπάρχει και η (διατεταγμένη;) εκτέλεση των κακών (το παραμύθι έχει πάντα δράκο) με διαδικασίες ανθρωποφαγικές, αφού λίγο έλειψε να πιστέψουμε (μάστορας στις περίπλοκες διατυπώσεις ο Μίμης) ότι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ήταν μέσα στο ...τανκς! "Δεν ήθελε καταλήψεις στα πανεπιστήμια" ο "σύμβουλος του προέδρου της ΝΔ". Δηλαδή, ο Μίμης και "αι λοιπαί προοδευτικαί δυνάμεις" τις ήθελαν; Προπαγάνδα χειρίστου είδους που ΕΚΘΕΤΕΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ το γράφοντα. Αιδώς!!!

    Φυσικά, ούτε κουβέντα για τα προδομένα συνθήματα της "γενιάς". Ξέρετε, αυτά του τύπου "Έξω αι ΗΠΑ" ή "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ..." που τα λησμόνησαν οι εκσυγχρονιστές μας, οι οποίοι θυμούνται ότι είναι αριστεροί (και προοδευτικοί ασφαλώς) μόνο όσο χρειάζεται για να πλήξον τη ...ΝΔ. Δε νιώθουν άραγε οι φωστήρες του ΔΟΛ, ότι η ΝΔούλα (ανύπαρκτη ιδεολογικά από συστάσεώς της) δεν αποτελεί λόγο ικανό να δικαιολογήσει την αριστεροφροσύνη τους; Αν όλο το πρόβλημα είναι η ...ΝΔ, τότε δε χρειαζόμαστε Αριστερά... Μας φτάνει ένα αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης του καπιταλιστικού.

    Προφανώς, τα καταλαβαίνουν όλα αυτά. Ξέρουν τι κάνουν. Ο πανικός τους είναι ευθέως ανάλογος της σύγχυσης που τους δέρνει. Αντί να ζητήσουν συγγνώμη για όσα οράματα ξεπούλησαν στο γιουσουρούμ του δημόσιου βίου, συνεχίζουν το ίδιο παιχνίδι. Εν προκειμένω, πρέπει να προσφέρουν κάθε ψυχολογική υποστήριξη στη βάση του "αριστερού" (εδώ γελάμε) ΠΑΣΟΚ που παρακολουθεί σοκαρισμένη τον αυτοεξευτελισμό του κινήματος. Πρέπει να επινοηθούν κακοί, πρέπει να ξαναβρεθούν οι "ήρωες" που θα σαρκώσουν τους πόθους μας, ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ για να μην έρθει η "δεξιά" (ο χρήσιμος μπαμπούλας για όποια παιδάρια του ΠΑΣΟΚ επιτρέπουν στον εαυτό τους βλάσφημες σκέψεις, που απαξιώνουν την προσφορά του θεϊκού Αυγούστου-Καίσαρος Γιωργάκη). Αυτός είναι ο καημός και του ΜΣ αυτός και του Σωμερίτη και όλης της κομπανίας του ΔΟΛ.

    Η απορία είναι μόνο μία: για πόσο χαζούς μας περνάνε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο "Βαλκάνιος ποιητής" Σουλιώτης έχει να μας πει κάτι για την χρηματοδότηση του σπιτιού του στην Πρέσπα ("Βαλκανικό άσυλο της ποίησης" κάπως έτσι δεν το είχε "βαφτίσει" για να το εντάξει σε "προγράμματα", δηλαδή να αποκτήσει πρόσβαση στο χρήμα του λαού;) Πολύ ιδεολογία "έχει πουλήσει" και συνεχίζει να "πουλάει" η γενιά του Σουλιώτη και την έχει εξαργυρώσει δεόντως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή