Η διεσπαρμένη έκθεσηΠώς θα φαινόταν στο κοινό αν μία έκθεση δεν παρουσιαζόταν σε έναν χώρο, αλλά σε περισσότερους; Στο ερώτημα αυτό επιχειρούν να απαντήσουν οι φοιτητές του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας που διοργανώνει τη διεσπαρμένη
έκθεση «τι είδους τέχνης είμαστε - We ART What?», με έργα 37 δημιουργών, τα οποία μετά την παρουσίασή τους στο δημοτικό σχολείο του Ξινού Νερού διασπείρονται σε 15 χώρους από το Βόρρα ως το Βίτσι.
Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες των δημιουργών αποδίδονται μέσα από τα έργα τους, με τρόπο που να ωθεί τον επισκέπτη να χρησιμοποιήσει την τέχνη ως όχημα για να ταξιδέψει σε αλλότριες πραγματικότητες. Η γνωριμία της ευρύτερης περιοχής και η διαδρομή που διανύει ο επισκέπτης για να γίνει κοινωνός των μηνυμάτων της, έχει ως αποτέλεσμα τη νοητική ανασύνθεση μίας ενιαίας έκθεσης μέσω των 15 σταθμών που καλείται να κάνει στην πορεία του από τη Φλώρινα προς τον παλαιό Άγιο Αθανάσιο και αντίστροφα, με διαφορετικό ατομικό αποτέλεσμα κάθε φορά.
Σκοπός της έκθεσης αυτής είναι η ανάδειξη και η διάχυση της καλλιτεχνικής δημιουργίας των φοιτητών του ΤΕΕΤ Φλώρινας και η αλληλεπίδραση του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με την τοπική κοινωνία, τους επαγγελματίες και τους επισκέπτες της, μέσω της τέχνης και του πολιτισμού.
Τα εγκαίνια της έκθεσης «Τι είδους τέχνη είμαστε - We ART What?» θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου μέχρι τη Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου στο Δημοτικό σχολείο του Ξινού Νερού, και κατόπιν διασπείρεται σε 15 σημεία- σταθμούς από την Πέμπτη 1η Μαρτίου μέχρι και την Τετάρτη 2 Μαΐου.
Οι σταθμοί – υποστηρικτές της «Τι είδους τέχνη είμαστε - We ART What?» είναι: Bar Restaurant River Side (Φλώρινα), Hotel King Alexander (Φλώρινα), Bar Mythos (Ξινό νερό), Hotel – εστιατόριο Κοντοσώρος (Ξινό Νερό), Ξενώνας Νέβεσκα (Νυμφαίο), Hotel Λινούρια (Νυμφαίο), Αετόζι Επαύλεις (Αετός), Εστιατόριο Θωμάς (Σκλήθρο), Hotel Αίθριον (Αμύνταιο), Κτήμα Άλφα (Αμύνταιο), Hotel Άτερον, (Αμύνταιο), Hotel Panorama (Άγιος Παντελεήμων), Hotel Bella Toumpa (Άγιος Παντελεήμων), Hotel Spa Lithos (Π. Άγιος Αθανάσιος), Hotel Βόρρας 2 (Π. Άγιος Αθανάσιος).
Την έκθεση συνδιοργανώνουν το 3ο 3ικαστικό 3ργαστήριο του ΤΕΕΤ Φλώρινας και ο Ιστορικός της Τέχνης και Μουσειολόγος (ΜΑ) Παπακυριακού Βασίλειος.
Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου και ώρα 18:30
Ώρες λειτουργίας: Σάββατο – Δευτέρα 15:00 – 20:00
Χορηγός επικοινωνίας: Flash Channel
Συνεργάτες της έκθεσης
Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας – ΤΕΕΤ Φλώρινας – 3ο 3ικαστικό 3ργαστήρι
Τοπική Κοινότητα Ξινού Νερού
Διεύθυνση Δημοτικού Σχολείου Ξινού Νερού
Αγρόκτημα Αμάλθεια
Είχαμε μια σκασίλα. Τα υπαρξιακά σας να τα λύσετε μόνοι σας. Η κοινωνία έχει σοβαρότερα θέματα να λύσει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα δικά σου υπαρξιακά καλά είναι να τα δεις σε κάποιον ψυχίατρο, πριν χειροτερέψει η κατάστασή σου.
ΔιαγραφήΗ πρώτη κατάρρευση της ουτοπίας, προήλθε από το βάρος
Διαγραφήτης συσσώρευσης. Σε όποια διανοητική και ηθική βάση θέλουμε να
οικοδομήσουμε την κοινωνική ζωή μας χρειάζονται πράξεις μοιράσματος του
συσσωρευμένου βάρους. Η συνάρθρωση απορροφά το αρχικό ενδιαφέρον
την ουτοπίας γιατί είναι ωραίο να συνυπάρχουμε με τα κοινά οφέλη. Τα κοινά
οφέλη έγιναν ιδιοτελή με το χρόνο και η συσσώρευση απ’ τη δημόσια σφαίρα
αναπτύχθηκε στην ιδιωτική. Είναι η εποχή του Καπιταλισμού. Ο καθένας
χτίζει τη δική του προσωπική συσσωρευτική ουτοπία. Το καλά κρυμένο βάρος
του συσσωρευμένου προσωπικού θησαυρού οργανώνεται με την αρχή της
συλλογής, είναι δυσβάστακτο και καταρρέει την ουτοπία.
Η Ερώτηση «Τι είδους τέχνη είμαστε» απευθύνεται στους μηχανισμούς
ένταξης του έργου στην κοινωνία. Xρειάζεται το έργο τη δημόσια σφαίρα
ενός μουσείου, την ιδιωτική συλλογή, την εμπορική αξία για να γίνει εικόνα;
Στο Δημοτικό σχολείο του Ξινού Νερού θα παρουσιαστεί η συλλογή έργων
τριάντα έξι καλλιτεχνών. Τα έργα θα διασπαρθούν μετά την 3η μέρα έκθεσής
τους σε δεκαπέντε σημεία μιας γεωγραφικής διαδρομής από το Βόρρα στο
Βίτσι. Διαπράττεται η αποσυσσώρευση έργων τέχνης από ένα συμβολικό
κέντρο προς πολλά σημεία. Θα καταφέρουν τα έργα αντικειμενικά να
προβάλουν το περιεχόμενό τους, να αποφετιχιστούν, να σεβαστούν τον
αταξινόμητο παρατηρητή τους; Το έργο τέχνης θα υποστασιοποιήσει τη
διαύγαση του πνεύματος; ή το φιλοθεάμον βλέμμα δεν θα καταφέρει να το
ξεχωρίσει στον τόπο της όποιας ανάρτησής του; Ποια σχέση θα αποκτήσει
το βλέμμα με την όραση; Πώς εμείς οι καλλιτέχνες προτείνουμε ένα «ποιείν –
βλέπειν», μια δημιουργική όραση σε μια μη ουτοπική καταρρέουσα κοινωνία;
Κοντοσφύρης Χάρης
Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012
ΤΕΕΤ Φλώρινας