Η κυριαρχία του τίποτα στη Φλώρινα

Γράφει: Λάζος ο βουνίσιος....
Παραμερίζοντας τα προσωπικά πολιτικά μου πιστεύω...;

Εκεί που εστίασα φέτος την προσοχή μου ήταν στο γεγονός ότι εδώ στην Φλώρινα κυριάρχησε ως πρώτο κόμμα το κόμμα του αμέτοχου πολίτη δηλαδή του απόλυτου τίποτα. Το «κόμμα» 

αυτό στο κουτί της κάλπης συγκέντρωσε σε απόλυτους αριθμούς τον αριθμό των 53619 «αόρατων ψήφων» ποσοστό 59.07% σύν 1179 λευκές - άκυρες (άγνωστο πόσο άκυρες είναι στο ευρύ κοινό) ψήφους. Εάν αφαιρέσουμε επι του συνόλου εγγεγραμμένων - ψηφισάντων το ποσοστό των αμέτοχων λευκών ακύρων καταλήγουμε σε ένα 40 με 35% σχεδόν που εξέλεξε βουλευτές ή πήγε να ψηφίσει. Ένα άλλο φαινόμενο που διαπίστωσα είναι ότι σε πολλά εκλογικά τμήματα μετά βίας υπήρχε μέσα ένας δικαστικός αντιπρόσωπος και ένα μέλος εφορευτικής επιτροπής. Οι λοιποί μάλλον είχαν πάει για το πρωινο-μεσημεριανό καφεδάκι ή τους πήρε ο βαθύτατος ύπνος μέχρι αργά το απόγευμα όπου έκλεισαν οι κάλπες.! Στις δε ώρες «αιχμής» της προσέλευσης των ψηφοφόρων κατάντησαν ρομαντική ανάμνηση οι «ουρές» ανυπόμονων πολιτών να ασκήσουν το δημοκρατικό δικαίωμα τους. Το μοναδικό δικαίωμα που απέμεινε στους πολίτες να εκφράζουν την γνώμη τους και να τους ακούει η εκάστοτε εξουσία. Παρένθεση στην αναμπουμπούλα ή στον ύπνο χαίρονται οι γκρίζοι λύκοι κλείνει η παρένθεση. Ανάμνηση ευτυχώς και οι υπερσπάταλες προεκλογικές συγκεντρώσεις στην πλατεία, οι φλυαρίες φερέλπιδων υποψηφίων βουλευτών από μικροφώνου, και όλη εκείνη η ενοχλητική ηχορύπανση - αφισορρύπανση - ρύπανση μυαλού γενικώς Με αποχή 59,07% σύν 2,46% άκυρα και 0.77% λευκά ψηφοδέλτια έκλεισε ο κύκλος των εκλογών στην Φλώρινα. Σε απόλυτους αριθμούς 13.896 εκ των 90.772 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων (Ζώντων, μεταναστευόντων ή ακόμη και πεθαμένων) ανέδειξαν οι πολίτες τους δύο βουλευτές της Φλώρινας. Εκ πρώτης όψεως ουδεμία «πανωλεθρία» δεν υπέστη το δικομματικό πολιτικό κατεστημένο πέραν κάποιων μετακινήσεων σε μικρότερα κόμματα ή σε κόμματα της κραυγής και της διαμαρτυρίας. Απεναντίας ουδεμία ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας πολιτικής των κομμάτων ή προσώπων επι της ουσίας δεν παρατήρησα παρά τις αλλαγές ορισμένων ονομάτων ή ..κουστουμιών με διαφορετική απόχρωση. Οι καμπούρες στα γεράματα δεν σιάζουν...; Με βάση το εκλογικό σύστημα «εκλέχθηκαν επι του συνόλου» αντιπρόσωποι της βούλησης του Φλωρινιώτικου λαού (2 βουλευτές) με ποσοστά που άγγιξαν το 12 με 13 % επι του συνόλου των εγγεγραμμένων! και 29 με 13, 61% επι των ψηφισάντων αντίστοιχα! Κι αυτά τα ποσοστά επί τοις εκατό υποτίθεται αντιπροσωπεύουν την βούληση του τόπου. Εδώ ή γελάμε ή κλαίμε η και τα δύο ταυτοχρόνως ...; Το γεγονός αυτό αναδεικνύει το φαινόμενο της γενικευμένης αδιαφορίας -απαξίωσης της τοπικής κοινωνίας για τα «κοινά» Στην αρχαιότητα οι πολίτες του φαινομένου αυτού χαρακτηρίζονταν ιδιώτες και όχι πολίτες. Δεν ήταν λίγες οι φορές που εξοστρακίζονταν από την κοινωνία, περιθωριοποιήθηκαν για την εσκεμμένη αδιαφορία τους στα κοινά. Ζούσαν απομονωμένοι, διαβιούσαν μονάχοι τους έξω από τις καλά οργανωμένες τοπικές κοινωνίες χωρίς πολιτικά κοινωνικά δικαιώματα ως ενεργοί πολίτες στην τοπική κοινωνία. Ακόμη και στις ημέρες μας η λέξη ιδιώτης στην αγγλική (idiot) σημαίνει μετά συγχωρήσεως τον «ηλήθιο πολίτη» ...; Οι λόγοι που δεν πήγαν να ψηφίσουν δεν με απασχολεί επι του παρόντος διότι αφορά την προσωπική σφαίρα αντίληψης του μίζερου μικρόκοσμου ή εάν θέλετε μίζερου ατομικισμού τους Αυτό όμως που παρατηρώ είναι ότι στην τοπική κοινωνία επικρατεί διαμορφώθηκε μία νέα κατάστασις από μία μικρή κάστα ή μηχανισμό ορισμένων πολιτικοποιημένων προσώπων της τάξης του 40 με 35% που ψηφίζει ή ασχολείται ενεργά με την πολιτική ή τα κοινά του τόπου. Οι λοιποί αλλού αρμενίζουν... Αντίθετα μία «πληθυσμιακή πολιτικά» μάζα της τάξης του 60 με 70 % αδιαφορεί συνειδητά - ασυνείδητα ή συστηματικά απέχει από τα κοινά που χρήζει ιδιαιτέρας ανθρωπολογικής - κοινωνιολογικής- πολιτικής-στατιστικής διερεύνησης από τους ειδικούς επιστήμονες των πολιτικών πραγμάτων. Έτσι ανάμεσα μας, συγκατοικούν, συνυπάρχουν, ιδιώτες κυρίως αμέτοχοι πολίτες που θα τους χαρακτήριζα αυθαίρετα «αμέτοχους» βάση του εκλογικού αποτελέσματος. Άνθρωποι ανίκανοι να εκλέξουν ή να εκλεγούν. Μάζα παντελώς ανίκανη να αναλάβει ευθύνες πρωτοβουλίες είτε σε τοπικό είτε σε συλλογικό επίπεδο. Καθείς προσμένει ότι βρέξει άς κατεβάσει ο ουρανός, εναποθέτει στην «ανωτέρα κάστα πολιτικοποιημένων μηχανισμών» (στους άλλους δηλαδή) την επίλυση των κοινών προβλημάτων του τόπου ή της ατομικής διαβιώσεως τους, αδυνατούν να αναλάβουν δράση ή πρωτοβουλίες για ότι τους αφορά...; «κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου» στην καθομιλουμένη.. Αναμασάνε ότι του λένε, γκρινιάζουν αλλά όταν έρθει η ώρα να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις να συμμετέχουν, να ψηφίσουν, να πούν προτάσεις ή την γνώμη τους έστω και δημοσίως, αποσύρονται ωσάν τους σαλίγκαρους συρρικνωμένοι στο μίζερο σκοτεινό καβούκι του ατομικισμού ή της ελεεινής ιδιοτέλειας τους. Δέν ρισκάρει ο αμέτοχος πολίτης να βγεί στον δρόμο να διεκδικήσει .Αυτοσυντηρεί - ανακυκλώνει - αναπαραγάγει έτσι την μιζέρια του τόπου. Κάπως έτσι εκμεταλλευόμενη το γεγονός αυτό η μικρή κάστα πολιτικοποιημένων πολιτών (αθροιστικά ένας στους τρείς ή τέσσερεις στους δέκα) με τους σκουριασμένους μηχανισμούς αρκετών άλλων, εκλέγουν εναλλάσσουν πρόσωπα στην εξουσία και ένα μεγάλο τίποτα ή ένα μεγάλο μηδενικό κυριαρχεί πάντα εδώ στην Φλώρινα. Κάπως έτσι σε λίγα χρόνια θα καταντήσει, αν δεν κατάντησε ήδη, η πολιτική το χόμπυ κάποιων πλουσίων ίσως και μερικών ρομαντικών της πολιτικής στην τοπική μας κοινωνία.. Κάπως έτσι κατασκευάζουν ή συμμετέχουν στην κατασκευή της μιζέριας που μοιραζόμαστε σε αυτόν τον ξεχασμένο τόπο Συμπερασματικά για καταλήξω κάπως έτσι μέσες άκρες αμέτοχε πολίτη αποφασίζουν άλλοι για σένα χωρίς την ψήφο ή την ενεργή παρουσία και την γνώμη σου. Αυτό κυρίες και κύριοι δεν είναι πολίτευμα δημοκρατίας αλλά πολίτευμα ολιγαρχίας μίας κάστας ανθρώπων αλλά και ο προθάλαμος τυραννικότερων καθεστώτων αμέτοχε πολίτη. Δέν το λέω εγώ το λέει ο σοφός Αριστοτέλης. Άλλοι λίγοι πλέον αποφασίζουν για σένα και για τον ξεχασμένο τόπο μας...; Κοιμήσου, ονειρεύσου ότι θέλεις, αμέτοχε πολίτη το τέλος είναι προδιαγεγραμμένο...;