Μαραθώνας - Παναθηναϊκό με μια ανάσα

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Ελάχιστα αθλήματα που ασκούνται σήμερα έχουν τόσο μακρά ιστορία και παραμένουν αναλλοιώτα στο χρόνο όσο ο Μαραθώνιος δρόμος ώστε μπορεί, παράλληλα με την πάλη, να ονομαστεί το αρχαιότερο άθλημα που 

επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας. Προ δύο ετών, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και διαφήμιση, έκλεισε αισιώς τα 2500 έτη λαμπρής παρουσίας στον αθλητικό και μη κόσμο. Ο στόχος του είναι να διανυθούν με τα πόδια 42 χιλιόμετρα και 195 μέτρα με μοναδικό κανόνα να μη χρησιμοποιηθεί καμία εξωτερική βοήθεια. Κατά τον μύθο, ο δρόμος από τον οποίο εμπνεύστηκε το άθλημα έγινε το 490 πΧ. οπότε ο δρομέας-αγγελιοφόρος έφερε στους Αθηναίους την είδηση της λαμπρής νίκης εναντίον των Περσών στη μάχη του Μαραθώνα. Όταν μάλιστα έφτασε στον προορισμό του, μόλις πρόλαβε να ψελίσει τη λέξη "νίκωμεν" και απεβίωσε επί τόπου εξαντλημένος. Η
απόσταση εκείνη ήταν φυσικά μικρή για μια τέτοια εξέλιξη. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο ίδιος δρομέας, που ονομάζει Φειδιπίδη, είχε αναλάβει τις προηγούμενες ημέρες την αποστολή να καλέσει για άμεση βοήθεια τους Σπαρτιάτες διανύοντας την ασύληπτη για την εποχή απόσταση των 480 χιλιομέτρων, που προφανώς ήταν η αιτία της τελικής του κατάρρευσης.

Έκτοτε προτάθηκαν ως άθλοι εκατοντάδες δρόμοι διαφόρων αποστάσεων που συνόδευσαν ανάλογα την ιστορία ανά τους αιώνες, η αρχική όμως ιδέα των αρχαίων Ελλήνων επικράτησε και επικρατεί μέχρι σήμερα ως βασιλιάς των μεγάλων αποστάσεων. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο. Τα 42 χιλιόμετρα είναι ακριβώς έτσι υπολογισμένα, ώστε να απαγορεύουν σε οποιονδήποτε αγύμναστο να τα προσεγγίσει αλλά και να εξασκούν παραγωγικά το σώμα και την ψυχή χωρίς να αποτελούν απειλή για την υγεία. Με άλλα λόγια είναι ένα όριο που διακρίνει όσους το ξεπερνούν και ανταμοίβει αδρά, όπως αρμόζει σε κάθε ανώτερο επίτευγμα, με την ίδια τη σωματική, ψυχική και πνευματική αντοχή που απαιτήθηκε για την επιτέλεση αυτού. Ο γράφων, έχοντας τερματίσει αρκετές φορές τον εν λόγω αγώνα, δεν μπορεί να αποδώσει με λόγια όλες τις φάσεις που περνάει ένας αθλητής κατά τη διαδικασία. Καταρχήν κατά τους μήνες που προηγούνται απαιτείται προτοιμασία που εκτός από κάποιες ώρες προπόνησης επιβάλει έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής που συνίσταται σε υγειινή διαβίωση, πνευματική ανάταση και αγαστή κοινωνική συμπεριφορά. Επειτα στον ίδιο τον αγώνα η εξάντληση της ημέρας επιβραβεύεται περίλαμπρα με την ικανοποίηση του τερματισμού, ένα σπάνιο και μεγαλειώδες αίσθημα.

Αύριο, λοιπόν στις 9 το πρωί δίδεται για 30η φορά η έναρξη της σύγχρονης έκδοσης του Κλασικού Μαραθώνιου δρόμου Αθηνών, η οποία εκπέμπει το ίδιο ανθρωπιστικό μύνημα όπως και χιλιάδες άλλες ανά τον κόσμο: ο μοναδικός αγώνας της ζωής μας είναι ο αγώνας με τον ίδιο μας τον εαυτό ώστε να επικρατήσει το ανώτερο πνεύμα, η ατσάλινη ψυχή και η φυσική ζωή ενάντια στη σχετικότητα, την εφημέρεια και την καταπίεση που επιδιώκουν συνεχώς να μας φθείρουν.