Μεγάλες προσδοκίες

Γράφει η Φοίβη                          

 Ο Ζέραλντ Μέϊ, στο βιβλίο του: «Η θέληση και το πνεύμα» («Will and Spirit») το πρώτο κεφάλαιο του οποίου τιτλοφορείται: «Προθυμία και Ισχυρογνωμοσύνη («Willingness and Willfulness») γράφει ότι η αχαλιναγώγητη ανθρώπινη θέληση χαρακτηρίζεται από 

ισχυρογνωμοσύνη, ενώ η ισχυρή θέληση κάποιου που είναι διατεθειμένος να πάει εκεί όπου τον καλεί η τον οδηγεί μια ανώτερη δύναμη, είναι ταυτισμένη με την προθυμία.

Οπωσδήποτε πιστεύω ότι η ισχυρή θέληση είναι μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Δεν το πρεσβεύω αυτό επειδή η ισχυρή θέληση εγγυάται την επιτυχία, αλλά γιατί η αδύναμη θέληση αποτελεί αναγκαστικά εγγύηση αποτυχίας. Κάθε ευλογία όμως είναι εν δυνάμει και μια κατάρα. Ένα μειονέκτημα, λοιπόν, της ισχυρής θέλησης είναι η οξυθυμία. Οι άνθρωποι με ισχυρή θέληση χρειάζεται να μάθουν να διαχειρίζονται αποτελεσματικά το θυμό τους.

Ο θυμός είναι μια επιλογή, καθώς και μι ασυνήθεια. Είναι μια επίκτητη αντίδραση απέναντι στην απογοήτευση, κατά την οποία συμπεριφερόμαστε με τρόπο που δεν θα έπρεπε. Στην πραγματικότητα, ο άγριος θυμός είναι μια μορφή τρέλας. Είστε τρελοί κάθε φορά που δεν ελέγχετε τη συμπεριφορά σας. Όντως η έκφραση του θυμού είναι πιο υγιής διέξοδος από την καταπίεσή του. Αλλά υπάρχει και μια περίπτωση ακόμη πιο υγιής – να μη θυμώνετε καθόλου. Σ’αυτή την περίπτωση δεν θα βρεθείτε ποτέ αντιμέτωποι με το δίλημμα να τον αφήσετε να ξεσπάσει η να τον συγκρατήσετε.

Όπως όλα τα συναισθήματα έτσι κι ο θυμός είναι αποτέλεσμα σκέψης. Δεν είναι κάτι που απλώς σας συμβαίνει. Εξανεμίστε τον θυμό σας με κάθε μέσον, αφήστε τον να βγει με μη καταστρεπτικούς τρόπους – αν είστε αποφασισμένοι να τον κρατήσετε ακόμη. Αρχίστε όμως να αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας ως άτομο που μπορεί να μάθει να σκέφτεται με διαφορετικό τρόπο, όταν νοιώθει απογοήτευση και τότε ο ακινητοποιητικός θυμός μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια πιο ολοκληρωμένα συναισθήματα. Η ενόχληση, ο εκνευρισμός, η απογοήτευση είναι συναισθήματα που πολύ πιθανό θα εξακολουθήσετε να νιώθετε, μια που ο κόσμος δεν θα είναι ποτέ έτσι όπως τον θέλετε. Αλλά ο θυμός, αυτή η βλαβερή συναισθηματική αντίδραση, μπορεί να εκμηδενιστεί.

Κάθε φορά που επιλέγετε το θυμό ως  αντίδραση στη συμπεριφορά κάποιου, στερείτε από το πρόσωπο αυτό το δικαίωμα να είναι ο εαυτός του. Αλλά οι άλλοι δεν θα είναι ποτέ όπως  εσείς τους θέλετε συνεχώς  να είναι. Έτσι είναι ο κόσμος. Κι η πιθανότητα να αλλάξει είναι μηδαμινή. Έτσι, κάθε φορά που διαλέγετε να θυμώνετε όταν αντιμετωπίζετε κάποιον η κάτι που δεν σας  αρέσει, πληγώνεστε, η κατά κάποιον τρόπο, ακινητοποιείστε εξ αιτίας της πραγματικότητας. Φυσικά είναι ανόητο να θυμώνετε για πράγματα που δεν μπορεί να αλλάξουν. Αντί να διαλέγετε το θυμό μπορείτε να αρχίσετε να σκέφτεστε πως οι άλλοι έχουν το δικαίωμα να είναι διαφορετικοί από αυτό που εσείς προτιμάτε. Μπορεί να μη σας αρέσει, αλλά δεν πρέπει να θυμώνετε γι’ αυτό.

Το τελικό βήμα είναι να σκεφτείτε με καινούργιο τρόπο, ο οποίος θα σας βοηθήσει να περάσετε από την εξωτερική στην εσωτερική πλευρά του συνόλου του ψυχισμού σας, αρνούμενοι να επωμιστείτε τη συμπεριφορά οποιουδήποτε άλλου. Πρέπει να μάθετε να μην αφήνετε τη συμπεριφορά και τις ιδέες των άλλων να σας ταράζουν. Απαλλαγείτε από τις μεγάλες προσδοκίες που έχετε από τους άλλους. Όταν οι προσδοκίες λείψουν, θα πάψει να υπάρχει κι ο θυμός. Αντί να είστε συναισθηματικά υποδουλωμένοι σε κάθε περίπτωση απογοήτευσης, χρησιμοποείστε την ως  πρόκληση γιά να την αλλάξετε και τότε δεν θα έχετε καμμιά τωρινή στιγμή διαθέσιμη γιά θυμό.

Ο θυμός είναι εμπόδιο. Δεν ωφελεί σε τίποτε. Είναι απλά ένα μέσο για να εξηγήσετε πως νιώθετε, χρησιμοποιώντας καταστάσεις έξω από τον εαυτό σας. Ξεχάστε τους άλλους. Κάντε τις δικές σας επιλογές και μην επηρεάζεστε από το θυμό. Αγαπάτε τον εαυτό σας! Έτσι δεν θα τον φορτώσετε ποτέ μ’ αυτόν τον αυτοκαταστροφικό θυμό.