Ο Χριστός ο βράχος της ζωής

Σάββατο Γ΄ εβδομάδος, Μθ 7,24-8,4

Το ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι ο επίλογος της Επί του όρους ομιλίας του Χριστού, και η θεραπεία  του λεπρού η επιβεβαίωση της δεσποτείας του. Πως έκλεισε τη βαρυσήμαντη ομιλία του ο Κύριος; Καλώντας τους ακροατάς του να εφαρμόσουν αυτά που άκουσαν. Λέει·

Καθέναν που ακούει τα λόγια μου αυτά και τα εφαρμόζει θα τον παρομοιάσω με άνθρωπο μυαλωμένο που έκτισε το σπίτι του πάνω στην πέτρα. Και κατέβηκε η βροχή και ήρθαν οι ποταμοί και φύσηξαν οι άνεμοι και έπεσαν πάνω στο σπίτι εκείνο, αλλά δεν έπεσε· διότι είχε θεμελιωθεί πάνω στην πέτρα. Κι ο καθένας που ακούει τα λόγια μου αυτά και δεν τα εφαρμόζει θα ομοιάσει με άμυαλο άνθρωπο, που έκτισε το σπίτι του πάνω στην άμμο¹. Και κατέβηκε η βροχή και ήρθαν οι ποταμοί και φύσηξαν οι άνεμοι, και χτύπησαν πάνω στο σπίτι εκείνο, και έπεσε, και το πέσιμό του ήταν μεγάλο (24-27).

Ο Κύριος διδάσκει με παράδειγμα για να τον καταλάβουν όλοι οι ακροαταί του, που στην πλειονότητά τους ήταν απλοί άνθρωποι. Ως σπίτι εννοεί τη ζωή. Ως πέτρα, τα λόγια του. Ως βροχή και ποτάμια τις δοκιμασίες της ζωής. Έτσι όλοι κατάλαβαν ότι  ονομάζει μυαλωμένους  όσους, εφαρμόζοντας τα λόγια του, ασφαλίζουν τη ζωή τους από τα χτυπήματα και τις δοκιμασίες της ζωής, ενώ άμυαλους εκείνους που αδιαφορούν για το ύψιστο αγαθό της ζωής, της εδώ και της εκεί, αφού από την εδώ εξαρτάται και η εκεί.

Οι μυαλωμένοι στηρίζοντας  το μέλλον τους πάνω σε στερεές και ακατάλυτες αλήθειες δεν πρόκειται να επηρεαστούν από τις μπόρες και τις φουρτούνες της ζωής. Οι άλλοι, στηρίζοντας το μέλλον τους πάνω στην άμμο, δηλαδή σε σαθρές και ετοιμόρροπες βάσεις, με τις πρώτες αντιξοότητες θα καταρρεύσουν.

Η επιχείρηση, το κέρδος, οι γνωριμίες, η επιστήμη, τα νιάτα, οι φιλίες, οι ικανότητες, είναι θεμέλια πάνω στην άμμο· δεν παρέχουν εγγυήσεις για το μέλλον. Μόνο ένας άμυαλος θα μπορούσε  να στηριχθεί σε τέτοιες αμμώδεις  και εφήμερες αξίες.

Ο Χριστός, τα λόγια του και τα έργα του, είναι το πέτρινο θεμέλιο, και πάνω σ’ αυτό κτίζουν τη  ζωή τους οι συνετοί. Δείτε τον πολύαθλο Ιώβ, που στήριξε τη ζωή του στο Θεό κι όχι στην ύλη. Άντεξε σ’ όλες τις φοβερές δοκιμασίες και αποδείχτηκε διαμάντι του Θεού. Αυτός που χτυπάει το διαμάντι, είναι ο ίδιος πληττόμενος. Ο διάβολος χτύπησε τον Ιώβ, αλλά στην πραγματικότητα, όπως ομολόγησε, χτυπήθηκε ο ίδιος.

Οι ακούοντες τα λόγια του Χριστού και μη εφαρμόζοντες αυτά, στηρίζουν την ελπίδα τους στα άλλα μάταια και επίγεια. Όταν όμως έρθουν οι δοκιμασίες, οι συμφορές, οι δυστυχίες, οι συκοφαντίες, οι επιβουλές, οι αρρώστιες, οι θάνατοι, τα πένθη, οι καταστροφές, η θέση τους είναι τραγική. Σκανδαλίζονται και χάνουν τη ζωή τους την εδώ και την εκεί. Πέφτοντας ένα σπίτι από σεισμό, μπορεί ο άνθρωπος να κτίσει άλλο. Αλλ’ ένας που έχασε την ευκαιρία να στηρίξει τη ζωή του σε αιώνιες αξίες, θα βρεθεί άστεγος στην αιωνιότητα, όπου δεν θα έχει τη δυνατότητα να διορθώσει τα ερείπια.

Και συνέβη, όταν τελείωσε ο Ιησούς τους λόγους αυτούς, να εκπλήσσονται τα πλήθη από τη διδαχή του. Διότι τους δίδασκε με εξουσία κι όχι όπως οι γραμματείς (28-29).

Η εντύπωση που αποκόμισαν  οι ακροαταί του Ιησού ήταν εκθαμβωτική. Ενώ θα περίμενε κανείς ύστερα  από όσα τους φόρτωσε με το λόγο του να δυσανασχετούν, εν τούτοις τον άκουγαν με αδιάπτωτο ενδιαφέρον κι είχαν κυριευθεί από έκτακτη ψυχική ικανοποίηση. Διότι μιλούσε με αυθεντία κι όχι όπως οι σύγχρονοί τους γραμματείς με αβεβαιότητα. Και τα λόγια του ανταποκρινόταν στις προσδοκίες τους. Σαν αφεντικό ο Κύριος άλλοτε καταργούσε και άλλοτε συμπλήρωνε το Νόμο. Όλοι κατάλαβαν ότι και ο Μωϋσής και οι προφήτες ήταν απλοί διερμηνευταί του Θεού, ενώ ο ίδιος ήταν ο Νομοθέτης.

Κι όταν κατέβηκε από το όρος, τον ακολούθησαν πλήθη πολλά. Και να ένας λεπρός τον προσκύνησε και του λέει· Κύριε, αν θέλεις, μπορείς να με καθαρίσεις. Και απλώνοντας το χέρι του ο Ιησούς τον άγγιξε λέγοντας· Θέλω, να καθαριστείς. Κι αμέσως καθαρίστηκε η λέπρα του. Και του λέει ο Ιησούς· Πρόσεχε να μην το πεις σε κανέναν, αλλά πήγαινε και δείξε  τον εαυτό σου στον ιερέα και πρόσφερε το δώρο που όρισε ο Μωϋσής, για να ξέρουν ότι έγινες καλά (8,1-4).

Η λέπρα² ήταν μεταδοτική ασθένεια. Στα χρόνια εκείνα ήταν βαρειά και σχεδόν ανίατη.  Συμπτώματα· μέτωπο παχύ και ρυτιδωμένο, εξογκώματα και τερατώδης διήθηση της μύτης και των χειλέων, εξαφάνιση των φρυδιών και της γενειάδος, ελεφαντίαση των κάτω άκρων, προσβολή του κερατοειδούς και συχνή τύφλωση, έλκη στο σώμα συχνά θανατηφόρα, προσβολή του λάρυγγα του φάρυγγα και των βρόχων, αδυνάτισμα της φωνής, δυσκατάποση και δύσπνοια, με μία λέξη γενική παραμόρφωση του σώματος (Πάπυρος).

Σήμερα η ιατρική κάνει νωρίς τη διάγνωση και πριν να εκδηλωθούν τα συμπτώματα, χορηγεί τα κατάλληλα αντιβιοτικά για κάποιους μήνες και επέρχεται η θεραπεία. Αλλά και πάλι κανένας γιατρός δεν μπορεί να θεραπεύσει χωρίς φάρμακα και ακαριαίως, όπως ο Χριστός με ένα λόγο του.

Οι λεπροί ζούσαν έξω από τις κοινωνίες, για να μη μεταδοθεί η ασθένεια και σε άλλους, και πρώτα στις οικογένειές τους. Πιθανώς ο συγκεκριμένος  να βρισκόταν την ημέρα εκείνη στο βουνό, όπου μίλησε ο Κύριος, και να άκουσε  από κάποια απόσταση την ομιλία του, αμέσως δε μετά τη λήξη της ομιλίας τον πλησίασε.

Με το αν θέλεις δεν αμφισβήτησε ο λεπρός την καλή θέληση του Ιησού· μάλλον το είπε με διακριτικό και ταπεινόφρονα τρόπο, «Αν με κρίνεις άξιο να μου δοθεί η υγεία από σένα». Ο Κύριος επιβραβεύοντας την πίστη του ασθενούς, εκδηλώνει άμεσα την καλή του διάθεση και λέει εξουσιαστικά· Θέλω, καθαρίσθητι· και ευθέως εκαθαρίσθη αυτού η λέπρα.

Ήταν καταπληκτικό. Την ίδια στιγμή έγινε καλά. Ένα πράγμα που για τ’ ανθρώπινα δεδομένα είναι ακατόρθωτο, έγινε τόσο εύκολα και γρήγορα και αποτελεσματικά.

Ο Κύριος έδειξε τη νομοθετική του εξουσία με τις επεμβάσεις του στο Νόμο. Τώρα δείχνει την εξουσία του πάνω ση φύση με την πλήρη ίαση του λεπρού και την τέλεση άλλων εννέα σημείων θεραπείας που έκανε στη συνέχεια. Είναι ο παντοδύναμος Θεός και δεσπότης που έχει τα πάντα στην εξουσία του και θέλει τη σωτηρία των ανθρώπων. Πόση εμπιστοσύνη θα πρέπει να τον έχουμε!

Αθανάσιος Γ. Σιαμάκης, αρχιμανδρίτης

1.Ως άμμο ο Κύριος δεν εννοεί εκείνη των ακτών και των ποταμών, διότι σ’ αυτή στερεώνονται καλά τα θεμέλια· εννοεί την άμμο των ερήμων και μάλιστα της Σαχάρας, που είναι σαν τέφρα και σκόνη και εύκολα διαβρώνεται από βροχές και «ρυάκια, ακόμη την παίρνει συχνά ο νοτιάς και καθώς αιωτείται τη μεταφέρει σε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις.

2.Το βακτηρίδιο που προκαλεί τη λέπρα ανακαλύφθηκε από το Νορβηγό γιατρό Χάνσεν (1841-1912). Η λέπρα ήταν γνωστή και στους Έλληνες· Ιπποκράτης, Αφορισμοί 1248. Στην αρχαία Τριφυλία στις παρυφές βουνού που ήταν τραχύ είχε κτιστεί πόλη με το όνομα Λέπρεον, το οποίο πήρε πιθανώς το όνομα από τους κτίστες του που ήταν λεπροί, όπως σήμερα χρησιμοποιείται το νησί Σπιναλόγγα, βορείως της Κρήτης, για τους Χανσενικούς· Σούμμα (= Σουΐδας), λ. Λέπρεον. Πιθανώτατα το Λέπρεον να κτίστηκε από άλλους για τους λεπρούς.