Αυτά που ποτέ δε θα μάθουμε

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Η κοινή γνώμη αποτελεί τις πεποιθήσεις που αποκτά ο μέσος άνθρωπος κατά την πληροφόρησή του από τα μαζικά και τοπικά μέσα ενημέρωσης καθώς και από την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους. Η επεξεργασία αυτών των πληροφοριών γίνεται με τη λεγόμενη

κοινή λογική που αντιστοιχεί στο μέσο πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο. Από την τριβή του καθενός με ένα συγκεκριμένο τομέα κοινωνικής δραστηριότητας, είτε λόγω επαγγέλματος, είτε λόγω αυξημένου ερασιτεχνικού ενδιαφέροντος δύναται να διυσδύσει σε βαθύτερο επίπεδο γνώσης και κατανόησης. Ποτέ όμως δεν θα αποκαλυφθούν σε "κοινό θνητό" συγκεκριμένες πληροφορίες που αφορούν σε ευαίσθητα δεδομένα της πολιτικο-οικονομικής ελίτ οι οποίες κρατούνται μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Παραμερίζοντας λόγω πολυπλοκότητας τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε διεθνές επίπεδο και καθορίζουν την παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων, θα περιοριστούμε στον ελληνικό χώρο. Πότε δε θα μάθουμε για παράδειγμα το μέγεθος και τους συμμετέχοντες της "διαφθοράς κορυφής", αυτής δηλαδή που αφορά στα μεγάλα δημόσια έργα υποδομής και τις προμήθειες δημοσίων οργανισμών, το ποσό της οποίας μετράται με εκατομμύρια ευρώ (πχ. μεσιτείες πολιτικών στις ιδιωτικοποιήσεις, την εύνοια επιχειρηματιών στον τομέα της ενέργειας κτλ). Ποτέ δε θα γνωρίσουμε τον πραγματικό ρόλο, τις δραστηριότητες, την διοίκηση και την υπόγεια στρατηγική πολιτική της Τράπεζας της Ελλάδος καθώς και των άλλων τραπεζών και τη σχέση τους με την ελληνική οικονομία. Κατ' επέκταση δε θα αποκαλυφθεί ποτέ η πραγματική χρεωπιστωτική κατάσταση του ελληνικού κράτους και το δεδαλώδες δίκτυο πιστωτικών προϊόντων που έχουν αγοραστεί από αυτό τα τελευταία 30 χρόνια και έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις τα τελευταία 15. Το κυριότερο, ποτέ δε θα κατανοήσουμε πλήρως τη νοοτροπία που επιδιώκει να καλλιεργήσει στα άτομα και το πολιτιστικό πλαίσιο που επιβάλει στην κοινωνία μέσω των μέσων ενημέρωσης, του επιδεικτικού υλισμού, της εφημέρειας και της απομάκρυνσης από ανθρωπιστικές αξίες η παγκόσμια και τοπική ελίτ.

Για όλα τα παραπάνω ερωτήματα η κοινή γνώση προβλέπει μια μερική και λογική απάντηση που ικανοποιεί μερικώς την περιέργεια των ενδιαφερόμενων και αφυπνισμένων πολιτών. Πρόκειται όμως και πάλι για μία μεθόδευση της πληροφορίας που στοχεύει σε αντίθετα αποτελέσματα: τον καθυσηχασμό των κοινωνικών πιέσεων και τη στροφή μακρυά από τα πραγματικά γεγονότα. Η πεποίθηση ότι η πολιτική διαφθορά είναι αναγκαίο κακό, ότι η νόμιμη εξουσία δρα υπέρ του κοινού συμφέροντος, ότι η Τράπεζα της Ελλάδος είναι όντως δημόσια και όχι ιδιωτική και γενικά ότι τα δεινά του ανθρώπου οφείλονται στη "συλλογική μοίρα" είναι απλοϊκές, παρωχημένες και άκυρες αντιλήψεις. Η διατήρησή τους όμως ανάμεσα στους κόλπους της κοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας για τη διαιώνιση της τάξης πραγμάτων γιατί αποστρέφει από τη μόνη διέξοδο που υπάρχει: την ανθρωπιστική πνευματική επανάσταση.