Ποιες είναι οι ΗΠΑ;

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Ένα από τα βασικά αίτια της παγκόσμιας πρωτοκαθεδρίας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής τα τελευταία 100 περίπου χρόνια αποτέλεσε η δεινή θέση όπου βρέθηκε η Ευρώπη μετά από τους Παγκόσμιους Πολέμους και η συνοδός διαρροή

κορυφαίου ανθρώπινου δυναμικού από τη δεύτερη στην πρώτη.

Η χώρα των ΗΠΑ, όπως όλη η Αμερικανική ήπειρος, αποτέλεσε αρχικά αποικία Ευρωπαϊκής Αυτοκρατορίας και συγκεκριμένα της Βρετανικής, και παρόλη την ανεξαρτητοποίησή της στα τέλη του 18ου αιώνα διατήρησε ορισμένα αποικιακά χαρακτηριστικά. Η ανακάλυψη της νέας γης από τους Ισπανούς θαλασσοπόρους στάθηκε ευλογία για τα Ευρωπαϊκά κράτη και τους πολίτες τους. Προσέφερε ένα τεράστιο προορισμό για μετανάστευση όσων επιθυμούσαν ριζική αλλαγή, διαγραφή της ιστορίας και έναρξη μιας νέας ελπιδοφόρας ζωής μακρυά από τις "κοκορομαχίες" των βασιλιάδων, οι οποίοι στην Ευρώπη θεωρούνταν περιθωρειακοί, αντικοινωνικοί και ανεπιθύμητοι. Ετσι, τυχοδιώκτες και καιροσκόποι, απάτριδες και μιγάδες, κατατρεγμένοι κάθε είδους αλλά και οραματιστές και δημοκράτες έσπευσαν να εισέλθουν σε αυτήν, με την ίδια παράδοση να συνεχίζεται τροποποιημένη μέχρι σήμερα. Οι ΗΠΑ προσπαθούν να αντιπαραβάλλουν τη σύντομη ιστορική τους εμπειρία των 200-300 ετών με αυτήν της Ευρώπης των 2000-3000 ετών, όπως ένας έφηβος κορδώνεται μπροστά σε έναν μεσήλικα. Όμως όπως ο έφηβος δεν μπορεί να ηγηθεί μιας κοινωνίας, έτσι και οι ΗΠΑ δεν έχουν την πολιτική και κοινωνική παιδεία και την κατάλληλη ιστορική εμπειρία και υποδομή για κάτι τέτοιο. Θα παραμένουν οι νεόπλουτοι που εξουσιάζουν με τη ρώμη, ενώ την πραγματική εξουσία κατέχει η πνευματική Ευρώπη.

Υπάρχει όμως μια σημαντική λεπτομέρεια. Στις ΗΠΑ και συγκεκριμένα στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης έχει την έδρα της η φυλή των σιωνιστών Εβραίων η οποία φρόντισε να μη διαγράψει τη μακραίωνη ιστορία της όπως έπραξαν οι βορειοευρωπαίοι συμπολίτες, αλλά να την αξιοποιήσει προς όφελός της. Εφαρμόζοντας εντατικά μεθόδους διάσπασης και διαβολής ατόμων και κοινωνίας, εγκαθιστώντας θεσμούς και διαδικασίες που ελέγχουν την παραγωγή και το πνεύμα όπως το βομβαρδισμό των ΜΜΕ, την κεκαλυμμένη ολιγαρχία, την αγοραία πολιτική και τον ψυχολογικό υλισμό και επιβάλλοντας την τοκογλυφική εκμετάλλευση κρατών και πολιτών, κατάφερε αρχικά να επιβληθεί εντός των συνόρων της χώρας. Η δύναμη αυτή επεκτάθηκε και παγκοσμιοποιήθηκε και πρόσφατα επιχειρεί να μετατρέψει σε αποικία την ίδια την αρχική πατρίδα της, την Ευρώπη. Το μέλλον της τελευταίας είναι αβέβαιο αλλά ενδιαφέρον, καθώς θα κριθεί από το πνευματικό και πολιτικό ανάστημα των πολιτών της.