Χωρίς τον λαό οι επισκέψεις ηγετών

Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης

Καμιά ομοιότητα δεν είχε η επίσκεψη του  Γάλλου προέδρου κ Ζισκάρ Ντε Στεν το 1975 με την προχθεσινή της κ Μέρκελ. Με ανοιχτό αυτοκίνητο Κ. Καραμανλής και Ντε Στεν διέσχισαν τους δρόμους της Αθήνας υπό τις αυθόρμητες ιαχές  των Αθηναίων ‘’ΕΛΛΑΣ ΓΑΛΛΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ’’ και τον υψηλό επισκέπτη μας να έχει συναίσθηση ποιόν τόπο πατά, με βαθύτατο σεβασμό και γνώση για τον

πολιτισμό και την ιστορία του. Την ίδια θερμή υποδοχή έτυχε και ο κ Μιτεράν το 1982 που τον συνέδεαν στενές φιλικές σχάσεις με Ανδρέα, Μελίνα και Μίκη.

Στην 10ωρη επίσκεψη προεκλογικής σκοπιμότητας της κ Μέρκελ η υποδοχή έγινε αποκλειστικά από τους Σαμαρά-Βενιζέλο-Στουρνάρα, μαζί με νεοεπιχειρηματίες προσεκτικά επιλεγμένους, κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας, με αποκλεισμένο το κέντρο της Αθήνας και χωρίς τον Ελληνικό λαό.

Οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η κ Μέρκελ είναι η εξαίρεση στον κανόνα σήμερα, της έλλειψης των μεγάλων ηγετών στην Ευρώπη. Ανέλαβε τα ηνία της Γερμανίας το 2005 και την κατέστησε κυρίαρχη Ευρωπαϊκή δύναμη, χρησιμοποιώντας την οικονομική κρίση υπέρ της Γερμανίας και σε βάρος της ΕΕ. Επωφελούμενη από το κοινό νόμισμα, με απούσα την Αγγλία και ασθενούσα την Γαλλική οικονομία, κατάφερε να κατευθύνει μ’ ένα νεύμα της την Ευρώπη, καθιστώντας την Γερμανοφοβούμενη και Γερμανοκρατούμενη. Το όραμά της είναι η ηγεμονία και η παντοδυναμία της Γερμανίας με την ΕΕ σε δεύτερο ρόλο και ακολούθως αναγκαστικά στην αποσύνθεσή της.

Η έξοδος της Ελλάδας στις χρηματαγορές, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις επικείμενες ευρωεκλογές, ως απόδειξη της ορθής  πολιτικής της Ευρωπαϊκής λιτότητας της κ Μέρκελ και της <<αναγκαίας>> πολιτικής των μνημονίων από την κυβέρνηση. Ατυχώς όμως τόσο για την κ Μέρκελ όσο και για του Σαμαρά-Βενιζέλο δυο ημέρες μετά το νέο success story της εξόδου του Ελληνικού δημοσίου στις αγορές, αποκαλύπτεται η επίπλαστη ευφορία, με τα επιτόκια των Ελληνικών ομολόγων να επανέρχονται στα ύψη, ακολουθώντας διεθνώς τα σχέδια των κερδοσκόπων.

Ας μην ξεχνάμε ότι δανεισμό από τις χρηματαγορές επεδίωκε και ο ΓΑΠ το 2010 (μετά τις ‘’γκάφες’’ του) με την εγγύηση της ΕΚΤ αλλά δεν πήρε. Η κ Μέρκελ εγγυάται σήμερα, προεκλογικά και πρόσκαιρα, αφού έχει στα χέρια της πλέον την ισχυρή δέσμευση του Αγγλικού δικαίου, για τη δήμευση κάθε περιουσιακού μας στοιχείου, που υπερψήφισαν οι εθνοσωτήρες μας.

Οι συνομιλητές της κ Μέρκελ άφησαν ‘’κάτω από το χαλί’’ κατοχικό δάνειο και πολεμικές αποζημιώσεις, καθώς και το ζήτημα του χρέους, μια και κάτι τέτοιο ούτε καν υπονοήθηκε στην κοινή συνέντευξη τύπου. Επιδόθηκαν ταπεινά σε διθυράμβους και αλληλοσυγχαρητήρια για το ‘’θεάρεστο’’ έργο τους.

Θεωρώ περίπου σίγουρο ότι στην ατζέντα της κουβέντας τους από τα πρώτα θέματα ήταν άμεσα τα ‘’ασημικά’’ (ΔΕΗ-Νερό-Σκουπίδια κλπ), η υπόσχεση μακράς επιμήκυνσης αντί κουρέματος του υπέρογκου δημόσιου χρέους με στόχο τα θαλάσσια & επίγεια  κοιτάσματά  μας, η διαβεβαίωση ότι θα είμαστε μόνον τα γκαρσόνια τους και πολύ πιθανόν ένα νέο μνημόνιο αμέσως μετά τις ευρωεκλογές.

Μπορεί το ρεπερτόριο της κ Μέρκελ να άλλαξε και από τις απειλές για αφαίρεση του δικαιώματος ψήφου της Ελλάδας στην ΕΕ το 2010 και την έξοδο από το ΕΥΡΩ να μας απευθύνει επαίνους λόγω ευρωεκλογών, όμως η πολιτική της φιλοσοφία παραμένει πάντα η ίδια.

Στις ευρωεκλογές του Μάιου 2014 θέλει δεν θέλει η Άγγελα Μέρκελ χωρίς αποκλεισμούς, θα συναντήσει τους έλληνες αλλά και τους ευρωπαίους πολίτες στις κάλπες, από τους οποίους θα πάρει την απάντηση αν μπορεί να φορτώνει πόνο και δυστυχία στους λαούς, συνεχίζοντας την αποδόμηση της Ευρώπης ή αν οι λαοί της Ευρώπης την παρακάμψουν  και πάνε μπροστά την ενωτική τους πορεία ……….