Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2015

Διακήρυξη της ταξικής ενότητας για το συνέδριο του ΕΚΦ



Εργαζόμενες – εργαζόμενοι. Συναδέλφισσες– συνάδελφοι. 
Το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Φλώρινας (18 και 25 Νοέμβρη 2015) πραγματοποιείται σε μια περίοδο που οι συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης έχουν ισοπεδώσει την εργατική
τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ψηφίζοντας το 3ο μνημόνιο μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι). Με βομβαρδισμό από προαπαιτούμενα που διαλύουν την κοινωνική ασφάλιση, εντείνουν την φοροληστεία, προωθούν τις ιδιωτικοποιήσεις περιορίζουν τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, - μέτρα που εξαθλιώνουν μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού.  
Επιχειρηματικοί όμιλοι και Ευρωπαϊκή Ένωση απαιτούν την κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, όλα όσα έχουμε χρυσοπληρώσει οι εργαζόμενοι με κόπο, αίμα και ιδρώτα, εμείς και οι προηγούμενες γενιές. Καταργούν εντελώς το δικαίωμα στη σύνταξη και την ασφάλιση για τις νεότερες γενιές. Καταργούν τη σύνταξη και στη θέση της θεσμοθετούν ένα φιλοδώρημα. Φέρνουν νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας, δηλαδή δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα χωρίς εξαιρέσεις, καταργούν τα ΒΑΕ. Όλα αυτά την ίδια ώρα που αυξάνουν τις φοροαπαλλαγές και άλλα προνόμια για τα κέρδη του κεφαλαίου. 
Η ανάπτυξη που ευαγγελίζονται προϋποθέτει την συνέχιση των απολύσεων, επέκταση της μερικής-ελαστικής απασχόλησης με νέες μειώσεις μισθών χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, χτύπημα της 8ωρης εργασίας, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου υπέρ των εργοδοτών, μη πληρωμή δεδουλευμένων.
Οι εργαζόμενοι της Φλώρινας βιώνουν τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής. Το ποσοστό ανεργίας στο νομό μας είναι πολύ υψηλό και συνεχώς μεγαλώνει. Οι λίγες βιομηχανίες που έχουν απομείνει απολύουν καθημερινά προσωπικό, στα σούπερ μάρκετ οι εργαζόμενοι δουλεύουν αρκετές απλήρωτες ώρες μέσα σε καθεστώς ανασφάλειας και υπό τον συνεχή φόβο της απόλυσης. Στον κλάδο της ενέργειας είναι σε εξέλιξη η παραπέρα απελευθέρωση/ ιδιωτικοποίηση που θα σημάνει αύξηση της ανεργίας, νέες μειώσεις μισθών, αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας κλπ.
Η περίοδος που πραγματοποιείται το συνέδριο δίνει την ευκαιρία στους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα για το ρόλο του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού. Λίγες μέρες πέρασαν από την ελπιδοφόρα απεργία της 12 Νοέμβρη. Την στιγμή που η εργατική τάξη δέχεται σκληρή επίθεση, οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΜΕΤΑ) δεν πήραν ούτε μία πρωτοβουλία για την ενημέρωση των εργαζομένων, για την οργάνωση της απεργίας, όπου δεν την υπονόμευσαν ανοιχτά. Την ίδια στιγμή καλούν σε έκτακτο συνέδριο ενόψει του Συνεδρίου της ΓΣΕΕ, νωρίτερα απ’ ότι προβλέπεται, για να διατηρήσουν τις καρέκλες τους βασισμένοι σε αντιπροσώπους που προέρχονται από σωματεία σφραγίδα που εδώ και χρόνια μπροστά στην αντιλαϊκή λαίλαπα δεν έχουν βγάλει ούτε μια ανακοίνωση, αποδεικνύοντας το ρόλο που θέλουν για τα σωματεία ως μηχανισμούς αναπαραγωγής αντιπροσώπων και όχι μαχητικές οργανώσεις υπεράσπισης των συμφερόντων των εργαζόμενων.
Σε αυτή τη λογική κινήθηκε και η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου. Ότι ακριβώς έκανε και η διοίκηση της ΓΣΕΕ και ότι κάνει βέβαια όλα αυτά τα χρόνια.Άμεσα και έμμεσα στήριξε τις πολιτικές των κυβερνήσεων, έβαλε πλάτη. στους σχεδιασμούς και της νέας κυβέρνησης, ενώ ταυτόχρονα υποκρίνονται πως απαρνούνται τα κόμματα που στηρίζουν αυτές τις πολιτικές. Αποδέχονται τον μονόδρομο των μνημονίων. Καλλιέργησαν την αναμονή και τις αυταπάτες για τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης, δεν πήραν κανένα μέτρο για την απάντηση των εργαζόμενων όταν την παραμονή του 15 Αύγουστου η συγκυβέρνηση ψήφιζε το νέο μνημόνιο.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες που τους βαραίνουν για την κατάντια που έχει περιέλθει το εργατικό κίνημα, για την αδράνεια των εργαζομένων απέναντι στην επίθεση που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο. Έβαλαν πλάτη. όλο το διάστημα στην εφαρμογή όλων των αντεργατικών μέτρων, όλων των μνημονιακών νόμων τα δυόμιση χρόνια που μας πέρασαν, τόσο στην προηγούμενη κυβέρνηση όσο και τώρα. Μας είπαν να δείξουμε ανοχή, να περιμένουμε τις διαπραγματεύσεις, να κάνουμε υπομονή, να έχουμε εμπιστοσύνη πως τάχα αυτή τη φορά θα ωφεληθούμε εμείς οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα από τις διαπραγματεύσεις.
Τώρα που ήρθαν οι επιπτώσεις της ψήφισης των πρώτων μέτρων, η διάλυση του ασφαλιστικού, τώρα που έφτασαν τα πρώτα χαράτσια στα λαϊκά σπίτια, αντιδρούν δήθεν απέναντι σε αυτή την πολιτική. Από την μία στηρίζουν, ενώ από την άλλη καταγγέλλουν. Κρατάει χρόνια αυτή η ίδια τακτική, ξέρουμε πολύ καλά τι σκοπό έχουν. Να απορροφήσουν τους κραδασμούς της λαϊκής αντίδρασης, να λειτουργήσουν ως βαλβίδα εκτόνωσης και να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους, κρατώντας τους μακριά από την οργάνωση του αγώνα.
Έχουν μετατρέψει το Εργατικό Κέντρο σε μεσίτη της μερικής απασχόλησης και των προγραμμάτων και συμπράξεων με ΜΚΟ, που μοιράζουν τη φτώχεια έναντι προμήθειας. Συνεργάζονται στους τόπους δουλειάς με τους εργοδότες, μετατρέποντας τα συνδικάτα σε όργανα ελέγχου για λογαριασμό των εργοδοτών.Ακόμα και το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου, το ανώτατο όργανό του, γίνεται και αυτό με διαδικασίες που το ευτελίζουν. Αποφασίστηκε στα γρήγορα, με διαδικασίες που δεν βοηθούν την οργάνωση και την λειτουργία του, πολύ περισσότερο δεν βοηθούν την συζήτηση για τα τόσα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους.
Σε αντίθεση με  τις συμβιβασμένες παρατάξεις, οι δυνάμεις  του ΠΑΜΕ όλο το προηγούμενο διάστημα και με τον συσχετισμό δυνάμεων να είναι εναντίον του πρωτοστάτησε στην οργάνωση του αγώνα, με συλλαλητήρια στην πόλη μας, με παρεμβάσεις από κοινού με την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ, το Σύλλογο Γυναικών, στην ΔΕΗ στη νομαρχία, στο νοσοκομείο, στον ΕΟΠΥΥ, με καταγγελίες σε επιχειρήσεις που έκαναν απολύσεις, μειώσεις μισθών κλπ., με εκατοντάδες περιοδείες και ενημέρωση των εργαζομένων μέσα στους χώρους που δουλεύουν, για κάθε μεγάλο ή μικρό πρόβλημα. Επισκεπτόμαστε εκατοντάδες χώρους δουλειάς κάθε χρόνο για την ενημέρωση των εργαζομένων.Απέναντι στην σήψη του εργοδοτικού και του κυβερνητικού συνδικαλισμού αντιπαραβάλουμε την ανάγκη για οργάνωση και ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.Το ΠΑΜΕ, με τις θέσεις του, τις πρωτοβουλίες και τη δράση του, επιδιώκει να αναδειχτεί στον κύριο παράγοντα ταξικής συσπείρωσης και της ενότητας της εργατικής τάξης.
Αυτό δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο με έναν τρόπο, με σύγκρουση απέναντι στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων, σύγκρουση με την ΕΕ και την στρατηγική της, με όλες τις αντιλαϊκές πολιτικές, με την εργοδοσία και τους μηχανισμούς της για να μπορέσει τελικά να υπάρξει ανατροπή των συσχετισμών δυνάμεων. Για να μπορέσουν οι ταξικές δυνάμεις να ριζώσoυν παντού και να ανεβαίνει σταθερά ο βαθμός οργάνωσης της εργατικής τάξης, να μπαίνουν οι νέοι, οι γυναίκες, οι άνεργοι, στη συλλογική δράση, να δυναμώνει η παρουσία τους στους ταξικούς αγώνες.
Η εξουσία των μονοπωλίων μπορεί σήμερα να φαντάζει πανίσχυρη, αλλά δεν είναι πιο δυνατή από έναν αποφασισμένο λαό, ένα οργανωμένο ταξικό κίνημα.
Μπορούμε με τους αγώνες μας, δυναμώνοντας την ανυπακοή και την απειθαρχία στις αποφάσεις τους, να οξύνουμε τους τριγμούς του καπιταλιστικού συστήματός , να δημιουργήσουμε μεγαλύτερες ρωγμές, να δυσκολέψουμε τις αποφάσεις τους, να καθυστερήσουμε την επίθεσή τους, να κερδίσουμε χρόνο και έδαφος.Κρίκος και προϋπόθεση για τα παραπάνω σε κάθε κλάδο, σε κάθε τόπο δουλειάς, σε κάθε εργοστάσιο, να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες, να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων, να χειραφετηθούν οι εργαζόμενοι από την επιρροή και τις θέσεις της εργοδοσίας, να αντιπαλέψουν αντιλήψεις που τους βάζουν στην άκρη, λέγοντας τους πως άλλοι θα νοιαστούν για αυτούς, από κόμματα του συστήματος έως ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Οι εργαζόμενοι έχουν έναν και μόνο δρόμο. Να προχωρήσουν άφοβα σε συστηματική οργάνωση και οργανωμένη απειθαρχία, που θα αμφισβητεί όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά τη μήτρα που δημιουργεί τα μνημόνια και κάνει κόλαση τη ζωή του λαού. Την εξουσία των μονοπωλίων. Αυτή είναι η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική και απαιτεί το λαό πρωταγωνιστή στο επίπεδο της οικονομίας και της πολιτικής για να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει και της ζωής του.
ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ.
ΞΕΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΕΝΟ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου