Αξιότιμε ΚΥΡΙΕ Γερμανίδη. Τυγχάνετε δημόσιο και αξιοσέβαστο πρόσωπο της μικρής μας κοινωνίας και ως τέτοιο, όταν διατυπώνετε μια πρόταση δε θα μπορούσε αυτή να μην τύχει της προσοχής μας (ημών των Φλωρινιωτών). Η συγκεκριμένη πρότασή σας παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον τουλάχιστον στην αρχή της διατύπωσής της. Όμως, στη συνέχεια μας μπερδέψατε (θέλω να πιστεύω ότι δεν το πράξατε σκόπιμα). Ουσιαστικά κατευθύνετε τη σκέψη μας προς μια συγκεκριμένη κατηγορία με τι σκοπό; Επιδιώκετε την απενοχοποίηση του ομιλουμένου στην περιοχή μας γλωσσικού ιδιώματος με σκοπό την ανάδειξη κάποιου πολίτη με συγκεκριμένη δράση, με την απόδοση του ονόματός του στη συγκεκριμένη δημοτική αίθουσα πολλαπλών χρήσεων; Ο κάθε αναγνώστης του κειμένου θα μπορούσε να δώσει τη δική του ερμηνεία. Προσωπικά έχω να προτείνω τη χρήση του ονόματος ενός Φλωρινιώτη τον οποίο γνωρίσαμε και αγαπήσαμε όλοι οι παλιοί Φλωρινιώτες (οι σημερινοί νεότευκτοι ίσως να μην τον έχουν ακουστά), ο οποίος είχε συνδέσει το όνομά του με δραστηριότητες που δεν παραπέμπουν αλλού (έστω από κάποιον κακοπροαίρετο). Αναφέρομαι στον ΚΥΡΙΟ Ηλία Βυζάντη. Εν αναμονή απαντήσεώς σας, μετά τιμής, ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ.
Προς τον κ. Γκρινιάρη Ευχαριστώ που διαβάζεις κείμενά μου. Κάθε γραπτή στον τοπικό τύπο ή στο διαδίκτυο σκέψη,πρόταση, προσωπικό βίωμα , είναι εκτεθειμένα στην κρίση των αναγνωστών. Κρίνονται όμως και οι κρίνοντες .Όποιος σχολιάζει και μάλιστα ανώνυμα καλόν είναι να μη διακατέχεται από καχυποψία ιδεολογική μονομέρεια , μισαλλοδοξία, αντιλήψεις διαχωρισμού των Φλωρινιωτών με ποιο γλωσσικό ιδίωμα γνωρίζουν ή ομιλούσαν οι πρόγονοί τους. Δεν υπάρχουν ένοχες γλώσσες , κρινόμενες αντιλήψεις ναι. Εκτιμώ όσους σκέφτονται φωναχτά. Όταν διαβάζουμε ένα κείμενο ας ξεχωρίζουμε τη μια παράγραφο από την άλλη. Στο κείμενό μου η Παρ.1 είνα άσχετη από την Παρ. 2 . Στη δεύτερη το προσωπικό βίωμα "χρησιμοποιείται" για να καταδικάσει τον έναν ρατσισμό όπως καταδικάζεται και ο άλλος ρατσισμός στο τέλος του κειμένου μου.Προσωπικά χρησιμοποιώ στα κείμενά μου το χιούμορ με μέτρο. Οι Άγγλοι που δεν τους συμπαθώ ιδιατέρως για τον ρόλο τους στη Μικρασιατική καταστροφή, Εμφύλιο , Κυπριακό,έχουν την φράση "sense of humor " Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου.
Αξιότιμε ΚΥΡΙΕ Γερμανίδη. Τυγχάνετε δημόσιο και αξιοσέβαστο πρόσωπο της μικρής μας κοινωνίας και ως τέτοιο, όταν διατυπώνετε μια πρόταση δε θα μπορούσε αυτή να μην τύχει της προσοχής μας (ημών των Φλωρινιωτών). Η συγκεκριμένη πρότασή σας παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον τουλάχιστον στην αρχή της διατύπωσής της. Όμως, στη συνέχεια μας μπερδέψατε (θέλω να πιστεύω ότι δεν το πράξατε σκόπιμα). Ουσιαστικά κατευθύνετε τη σκέψη μας προς μια συγκεκριμένη κατηγορία με τι σκοπό; Επιδιώκετε την απενοχοποίηση του ομιλουμένου στην περιοχή μας γλωσσικού ιδιώματος με σκοπό την ανάδειξη κάποιου πολίτη με συγκεκριμένη δράση, με την απόδοση του ονόματός του στη συγκεκριμένη δημοτική αίθουσα πολλαπλών χρήσεων; Ο κάθε αναγνώστης του κειμένου θα μπορούσε να δώσει τη δική του ερμηνεία. Προσωπικά έχω να προτείνω τη χρήση του ονόματος ενός Φλωρινιώτη τον οποίο γνωρίσαμε και αγαπήσαμε όλοι οι παλιοί Φλωρινιώτες (οι σημερινοί νεότευκτοι ίσως να μην τον έχουν ακουστά), ο οποίος είχε συνδέσει το όνομά του με δραστηριότητες που δεν παραπέμπουν αλλού (έστω από κάποιον κακοπροαίρετο). Αναφέρομαι στον ΚΥΡΙΟ Ηλία Βυζάντη. Εν αναμονή απαντήσεώς σας, μετά τιμής, ΓΚΡΙΝΙΑΡΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος τον κ. Γκρινιάρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ που διαβάζεις κείμενά μου. Κάθε γραπτή στον τοπικό τύπο ή στο διαδίκτυο σκέψη,πρόταση, προσωπικό βίωμα , είναι εκτεθειμένα στην κρίση των αναγνωστών. Κρίνονται όμως και οι κρίνοντες .Όποιος σχολιάζει και μάλιστα ανώνυμα καλόν είναι να μη διακατέχεται από καχυποψία ιδεολογική μονομέρεια , μισαλλοδοξία, αντιλήψεις διαχωρισμού των Φλωρινιωτών με ποιο γλωσσικό ιδίωμα γνωρίζουν ή ομιλούσαν οι πρόγονοί τους. Δεν υπάρχουν ένοχες γλώσσες , κρινόμενες αντιλήψεις ναι. Εκτιμώ όσους σκέφτονται φωναχτά. Όταν διαβάζουμε ένα κείμενο ας ξεχωρίζουμε τη μια παράγραφο από την άλλη. Στο κείμενό μου η Παρ.1 είνα άσχετη από την Παρ. 2 . Στη δεύτερη το προσωπικό βίωμα "χρησιμοποιείται" για να καταδικάσει τον έναν ρατσισμό όπως καταδικάζεται και ο άλλος ρατσισμός στο τέλος του κειμένου μου.Προσωπικά χρησιμοποιώ στα κείμενά μου το χιούμορ με μέτρο. Οι Άγγλοι που δεν τους συμπαθώ ιδιατέρως για τον ρόλο τους στη Μικρασιατική καταστροφή, Εμφύλιο , Κυπριακό,έχουν την φράση "sense of humor "
Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου.