Σάββατο 26 Μαΐου 2012

Θέατρο "Ο Κόσμος"


Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας
Οι αυτοκράτορες της υφηλίου αποφάσισαν να βάλουν τις περιφερειακές χώρες της Ευρώπης να παλέψουν στην αρένα με τα λιοντάρια, ώστε αυτοί και οι προσκεκλημένοι τους να διασκεδάσουν με το θέαμα. Η τρέχουσα κατάσταση, η οικονομική 

κρίση, η πολιτική ανεπάρκεια και η ηθική κατάπτωση δεν είναι παρά ένα στημένο θέαμα. Οι ηθοποιοί είναι ο απλός λαός που δεν γνωρίζει ότι παίζει τον κομπάρσο σε ένα θρίλερ και οι πολιτικοί, οι οποίοι μεν το γνωρίζουν αλλά παίζουν στον άνετο ρόλο του πρωταγωνιστή. Πίσω από αυτούς υπάρχει ένα ολόκληρο σκηνικό που ελέγχεται από σκηνοθέτες και παραγωγούς. Αυτοί είναι οι φανερές και κρυφές παγκόσμιες οικονομικές δυνάμεις, οι τράπεζες, τα κάθε είδους κεφάλαια (προσωπικά, αμοιβαία ή hedge) και οι οίκοι αξιολόγησης. Στην πραγματική ζωή υπάρχει άφθονο χρήμα, ευτυχία και γαλήνη αλλά οι παραγωγοί επιθυμούν, όπως γίνεται σε περιόδους ειρήνης, να γυρίζουν τρομακτικά έργα που εξιτάρουν τις αισθήσεις κι έτσι επέλεξαν ορισμένους πολιτικά και οικονομικά αδύναμους λαούς για να "διασκεδάσουν".
Όλα εξαρτώνται από το σενάριο. Αν αυτό περιλαμβάνει ένα φαντασμαγορικό τέλος με μαζική καταστροφή μέσα σε φωτιές και εκρήξεις, τότε οι χώρες σε κρίση, όπως η Ελλάδα, θα βιώσουν έναν οικονομικό και ηθικό βιασμό προς τέρψη των άγριων ενστίκτων. Αν αντίθετα επιλεχθεί η μετριοπαθής παρουσία, η οποία είναι και η πιο πιθανή, τότε θα δούμε συνέχιση της ίδιας κατιούσας οικονομικής πολιτικής και περαιτέρω υποβάθμιση της υλικής ποιότητας ζωής. Μόνο ένα θαύμα, ένας σούπερ ήρωας, θα έσωζε το ταλαιπωρημένο πλήθος από την καταπίεση. Δυστυχώς όμως η ύπαρξη ενός τέτοιου ήρωα είναι η διαφορά ανάμεσα στο θέατρο της ζωής από τα συνήθη έργα. Στα τελευταία υπάρχει πάντα ένα Happy End, ενώ στη ζωή αυτό είναι σπάνιο, αν έχει συμβεί ποτέ. Το σίγουρο είναι ότι μετά τις εκλογές αναμένεται συνέχιση της ύφεσης για αόριστο ακόμα χρονικό διάστημα.
Οι τρόποι αντιμετώπισης είναι περιορισμένοι αλλά όχι ανύπαρκτοι. Δεν έχουμε δικαίωμα να αποσυρθούμε από το έργο γιατί έχουμε υπογράψει και αν το αθετήσουμε θα κάνουμε ζημιά στην μετέπειτα καριέρα μας ως "ηθοποιοί". Επίσης δεν μπορούμε να παρέμβουμε στο γύρισμα γιατί άλλοι το καθορίζουν. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υποστούμε τις σκηνές βίας ώστε να μας ενοχλούν όσο το δυνατόν λιγότερο. Όσο δεν υπάρχουν πολεμικές σκηνές, μπορούμε να προσαρμόσουμε τις υλικές μας ανάγκες. Ούτως ή άλλως, θεωρούμαστε ακόμα υλικά ευημερεύοντες σε σχέση με τα χιλιάδες χρόνια της παγκόσμιας ιστορίας, με άνετη ζωή σε αστικά κέντρα, κοινωνική και βιολογική ασφάλεια και άπειρη γνώση διαθέσιμη προς αξιοποίηση. Η νωχελική στάση μας στο έργο μπορεί να πείσει τους παραγωγούς να αλλάξουν το σενάριο. Όσο όμως εκφράζουμε τη φρίκη και την απόγνωση τότε παίζουμε τέλεια το ρόλο μας...
Βαγγέλης Τσούκας
Ιατρός

5 σχόλια:

  1. Για να συνεχίσει να "παίζει" το ίδιο έργο πρέπει να έχει ηθοποιούς. Αν οι ηθοποιοί όπως αποφασίσουν να αλλάξουν "επάγγελμα" τότε και μόνο τότε θα σταματήσει να παίζει το ίδιο έργο.

    Άρα, ο ηθοποιός, έχει μια πολύ καλύτερη επιλογή από το να υποστεί τις σκηνές βίας όπως ισχυρίζεστε οτι είναι "η μόνη επιλογή".

    Αν επειδή οι παραγωγοί επιφύλαξαν ένα καλύτερο ρόλο σε σας Ιατρέ ώστε να "σε ενοχλούν ακόμη λιγότερο" αυτές οι σκηνές, επέτρεψε παρακαλώ στους υπόλοιπους να έχουν την πραγματική επιλογή στα χέρια τους: Να αφήσουν τους παραγωγούς και σκηνοθέτες ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ καλό το κείμενό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Nα μη μας κοροϊδέψουν όμως ξανά και μας βάλουν στημένους νωθρούς-νωχελικούς, να παίζουν το παιχνίδι ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ, που έχουν επιλέξει και εμείς ψηφίζουμε τάχα νωχελική ανδίδραση και μαζί την καταδίκη μας. Πως; Μα με τον Αντιλέξη Τρίπλα.
    Δεν κάναμε το ίδιο με τον Ανδρέα Καταχρέου το 1981;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βουνίσιος Ακτιβιστής26 Μαΐου 2012 στις 9:15 μ.μ.

    Το σπήλαιον του Πλάτωνος σε σύγχρονη απόδοση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπαααα, μάλλον σαν.. κουφάλα φωτος, επί του σκότους δεν φαίνεται;

      Διαγραφή