Ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα η να αρνηθεί την πραγματικότητα η να συμβιβασθεί με την πραγματικότητα η να προσπαθήσει να την αλλάξει και αν δεν μπορέσει, να μην της επιτρέψει να τον παραμορφώσει – {αρρωστήσει}
Αν το κακό, ο πόνος, η ταλαιπωρία
που προκύπτουν σαν συνέπεια μιας ενέργειας η της ικανοποίησης μιας ανάγκης είναι μεγαλύτερα από την άμεση ικανοποίηση, τότε αυτή η ενέργεια δεν ήταν ρεαλιστική - {«συμφαίρουσα»}, και αυτή η ανάγκη δεν ήταν γνήσια, ενώ αν η ικανοποίηση που έρχεται σαν συνέπεια μιας ενέργειας είναι μεγαλύτερη από τη σχετική προσπάθεια και θυσία, αυτή η ενέργεια μπορεί να θεωρείτε ρεαλιστική. Σε τελική ανάλυση, αυτό που αποκαλούμε λογική είναι η ικανότητα του ανθρώπου να επιλέγει σοφά μεταξύ αυτών των δύο τύπων συμπεριφοράς και ίσως ο πραγματικά ώριμος άνθρωπος να είναι εκείνος που εκτιμά σωστά τις συνέπειες των πράξεών του. Χρειάζεται να μάθουμε να διορθώνουμε τον εαυτό μας όταν κάνει λάθος και να του το αναγνωρίζουμε όταν κάνει το σωστό. Οι αξίες, τα κριτήρια η η διάκριση μεταξύ καλής και κακής συμπεριφοράς συνδέονται άμεσα με την ικανοποίηση της ανάγκης μας να αισθανόμαστε ότι έχουμε αξία και είναι πολύ σημαντικά για μια πραγματική ζωή.
Θα βρούμε την πραγματικότητα και τον πραγματικό μας εαυτό όχι με φαντασιώσεις άπρακτες που δυναστεύουν το παρόν αλλά με όνειρα για το μέλλον. Αντί να παραδινόμαστε άνευ όρων σε κάποιο ιδεολογικό επέκεινα, θα το ζητούμε με μορφές οι οποίες να σχηματίζουν ποητικά το άπειρο και να το ημερώνουν. Η παράνοια των τελευταίων ετών μπορεί να μας παρασύρει στην δίνη της συναισθηματικής της σιδερένιας λογικής και να μας διαλύσει, να μας διαλύσει, να μας διαλύσει. Από εκεί δεν θα μας βγάλει μια καλύτερη λογική` δε θα μας βγάλει το να πάψουμε να αιωνιζόμαστε στο παρόν και να ονειρευόμαστε για το μέλλον.
Χρειάζεται ένα πνευματικό ρεύμα που θα παρασύρει το πολιτικό σύστημα, το οποίο μπορεί να μην έχει τις λύσεις αλλά μπορεί να έχει επίγνωση των προβλημάτων. Έχουμε ανάγκη ενός άλλου πολιτικού λόγου, να μην λέμε την πραγματικότητα με παλιά λόγια. Για πρώτη φορά στην ιστορία μας μπορούμε να αρχίσουμε από το τι μας φταίει. Το καλύτερο είναι να πάμε σε συμπεριφορά ευθύνης και να αρχίσουμε την κριτική από τον εαυτό μας. Να αρχίσουμε από εμάς, αυτή θα είναι η αφετηρία της αλλαγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου