Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Ο κίτρινος κορυδαλλός

Bruno BarbeyΧιλή, 1973                                
Γράφει η Φοίβη
«Ω, Μεγάλο Πνεύμα, του οποίου τη φωνή ακούω στους ανέμους, και του οποίου η ανάσα δίνει ζωή σ’όλο τον κόσμο, άκουσέ με.
Έρχομαι μπροστά Σου, εγώ, ένα από τα πολλά παιδιά Σου.
Είμαι μικρός και αδύναμος. Χρειάζομαι τη δύναμη και τη σοφία Σου.
Βοήθησέ με να βαδίζω πάντα μέσα στην ομορφιά και κάνε τα μάτια μου
να βλέπουν πάντα το κόκκινο και πορφυρό ηλιοβασίλεμα. Κάνε τα χέρια μου να σέβονται τα πράγματα που Εσύ έχεις φτιάξει, κάνε την ακοή μου δυνατή για ν’ακούω τη φωνή Σου.
Κάνε με σοφό, ώστε να γνωρίσω τα πράγματα που Εσύ δίδαξες στο λαό μου, το μάθημα που έχεις κρύψει μέσα σε κάθε φύλλο και βράχο.
Ζητώ δύναμη, όχι για να είμαι ανώτερος από τους αδελφούς μου, αλλά για να μπορώ να πολεμήσω το μεγαλύτερο εχθρό μου – τον εαυτό μου.
Κάνε με να είμαι πάντα έτοιμος να έρθω σε Σένα με καθαρά χέρια και ίσια ματιά, έτσι που όταν η ζωή ξεθωριάσει – όπως ξεθωριάζει ένα ηλιοβασίλεμα – το πνεύμα μου να έρθει κοντά Σου χωρίς ντροπή»
                                                                                   Κίτρινος Κορυδαλλός

Αυτή είναι μια από τις ωραιότερες προσευχές που έχει γίνει ποτέ, κι αν μπορούσαμε να την επαναλάβουμε ξανά και ξανά – και να την εννοούμε – η προσευχή αυτή θα μας διατηρούσε συντονισμένους με τη Θεϊκή Συνειδητότητα μέσα μας και θα καθάριζε το σώμα, το νου και το πνεύμα μας.
Τα παγκόσμια κινήματα που καλούν τους ανθρώπους να προσευχηθούν μαζί, αν
κινούνται από το πνεύμα της υπέροχης έκκλησης του Κίτρινου Κορυδαλλού προς το Μεγάλο Πνεύμα, μπορούν να πετύχουν μεγάλο καλό.
Αλλά η ειρήνη θα έρθει μόνο μέσα από μια αλλαγή στο νου και στην καρδιά όλων των ανθρώπων. Μπορούμε ν’αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας? Η προσευχή μπορεί να βοηθήσει. Όπως τονίζει ο φωτισμένος Σιού: «Η προσευχή μπορεί να σας βοηθήσει ν’αναζητήσετε τη δύναμη, όχι για να είστε ανώτεροι από τους αδελφούς σας, αλλά για να μπορείτε να πολεμήσετε με το μεγαλύτερο εχθρό σας – τον εαυτό σας».
‘Νικώ τον εαυτό μου’ σημαίνει ότι δεν αφήνω να διαρρεύσει η παραμικρή έκφραση αρνητικότητας...δεν επιτρέπω καμιά εσωτερική υποβάθμιση...σημαίνει ότι νικώ την τάση για καταστροφή που έχουν οι σκέψεις μου, δεν επιτρέπω την αυτοκαταστροφή...σημαίνει ότι υπερβαίνω τα όριά μου και κάθε εμπόδιο που δημιουργείται από τους φόβους, τις αμφιβολίες, τις προκαταλήψεις και από οποιαδήποτε σκιά στο Είναι μου...
‘Νικώ τον εαυτό μου’ σημαίνει ότι δεν εξαρτιέμαι από τον κόσμο. Σημαίνει ότι είμαστε δημιουργοί, κυρίαρχοι του εαυτού μας, των καταστάσεων του Είναι και επομένως κυρίαρχοι του κόσμου.
‘Νικώ τον εαυτό μου’ σημαίνει ότι ξεθάβω τη θέληση, ότι ταξιδεύω ανάδρομα, προς την ακεραιότητα. Η κατεύθυνση που υποδεικνύεται από τον Εσώτερο εαυτό είναι τρομαχτική και θαυμάσια, βασανισμένη και χαρούμενη, παράλογη και αναγκαία, σαν την πορεία ενός σολομού που ανεβαίνει αντίθετα το ρεύμα του ποταμού.                               

2 σχόλια:

  1. Ω εικόνα από Χιλή των Αραουκάνων,των πέραν του Ατλαντικού Λακεδαιμονίων, όποιο κείμενο κι αν συνοδεύεις μακριά την πατρίδα μου την πας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κάτι δεν πάει καλά, με την φράση που λέει να βλέπουν τα μάτια του το ηλιοβασίλεμα.....
    δηλαδή να κοιτά προς τη δύση, κι όχι προς την ανατολή...
    και ξέρουμε οι ορθόδοξοι ότι απο την μεριά της Ανατολής περιμένουμε τον Κύριο,όλως η φύση τον ζωοδότη ήλιο,
    θα μπορούσε δηλαδή να λέει: τα μάτια μου να βλέπουν την ολόλαμπρη και ζωογόνα ανατολή, ή κάτι τέτοιο,
    κατά τα άλλα όμως η προσευχή είναι πανέμορφη και πολύ-πολύ ωραία, και σπάνια επίσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή