Προεκλογικές ανάγκες..

Με την αγωνία στο «κόκκινο» (αλλά και στο.. «μπλε»), περιμένουν πολλοί υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες, οι μελλοντικοί σύμβουλοί και οι οπαδοί τους, την έναρξη της «σεμνής» και «ταπεινής» (λόγω κρίσης), προεκλογικής περιόδου, η οποία, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, ορίζεται «η περίοδος που ξεκινά 30 ημέρες προ της διεξαγωγής των εκλογών και λήγει την

προηγούμενη της οριζόμενης ημερομηνίας διεξαγωγής τους».

Τα κριτήρια για την επιλογή των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών από τα κόμματα, ήταν πάντα.. λίγο πολύ γνωστά: «Να είναι πρόσωπο γνωστό, με ανάλογο κύρος, να έχει διατελέσει σε μια θέση «προσφοράς», επαγγελματική, κοινωνική, ή.. κομματική», κτλπ. Οι καιροί όμως αλλάζουν, και οι σύγχρονες ελληνικές κομματικές απαιτήσεις δεν αρκούνται πλέον στα καθιερωμένα.. καθώς οι κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις και η οικονομική δυσχέρεια, δεν επιτρέπουν κομματικές χάρες από τις ηγεσίες.. σε «χρισμένους».

Τα πολιτικά κόμματα στις μέρες μας, δεν αξιολογούν πλέον, μόνο εκείνους τους υποψήφιους που ακολουθούν πιστά και στηρίζουν την γραμμή της παράταξης.. αλλά ελέγχουν και την δυνατότητά τους να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις της προεκλογικής τους καμπάνιας, ώστε να φέρουν και ψήφους με οποιονδήποτε τρόπο. Το φαινόμενο αυτό είναι συνηθέστερο στους μεγάλους δήμους, και αυτό διότι απλά, ένας μικρός δήμος δεν απαιτεί πολυέξοδη προεκλογική εκστρατεία. Κάτι που όπως αντιλαμβάνεστε, δεν συμβαίνει με τα έξοδα σε επίπεδο Περιφερειών και των μεγάλων Δήμων τους.. συμπεριλαμβανομένης και της Δυτ. Μακεδονίας.

Για να γίνω πιο σαφής, τα αστραφτερά χαμόγελα των υποψηφίων είναι γνωστό πως κοστίζουν και αυτό θα πρέπει να είναι ένα πρόβλημα λυμένο από την αρχή της επιλογής του υποψηφίου, καθώς ο «παράς» ως πανέτοιμος ψηφοθήρας, έχει την δύναμη να επηρεάζει με πολυποίκιλους τρόπους, οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Και βέβαια, το χρήμα σήμερα μπορεί να μην «φτάνει ως.. τα καφενεία» (όπως έλεγαν παλιά οι δυσαρεστημένοι), προσφέρει όμως πολλούς και άμεσους τρόπους προβολής στον υποψήφιο, αρκεί αυτός να γνωρίζει τον τρόπο διαχείρισης.

Ωστόσο, για να είμαστε δίκαιοι.. σίγουρα αρκετοί (αν όχι οι περισσότεροι) υποψήφιοι ίσως προσπαθήσουν να αποφύγουν τέτοιου είδους σπάταλες προκλήσεις, και εκτός του γεγονότος ότι δεν διαθέτουν όλοι τα απαιτούμενα ποσά, σίγουρα οι σώφρονες, μετριόφρονες και ανεξάρτητοι, θα στηριχθούν αποκλειστικά σε έμπειρους φίλους και γνωστούς εθελοντές («τρεχαντήρια»), που θα αναλάβουν ο καθένας απ΄ το πόστο του, την διεκπεραίωση κάποιας προεκλογικής υποχρέωσης.

Πέρα απ΄ αυτό όμως, η εμπειρία ανθρώπων που επί χρόνια μετέχουν στο προεκλογικό «παιχνίδι», λέει, πως ένας συνδυασμός κομματικής στήριξης ή προέλευσης, για να μπορεί να έχει μια αξιοπρεπή παρουσία στις δημοτικές εκλογές ενός μέσου δήμου, θα πρέπει να δαπανήσει προεκλογικά, τουλάχιστον, το διπλάσιο, ή και τριπλάσιο χρηματικό ποσό από τον αριθμό του πληθυσμού στον οποίο απευθύνεται.. με την υπέρβαση των δαπανών να θεωρείται σχεδόν βέβαιη.

Έτσι, αξίζει να δούμε τα πλαφόν για τις εκλογικές δαπάνες, όπως τα ανακοίνωσε το Υπουργείο Εσωτερικών, τα οποία κυμαίνονται, με βάση τα πληθυσμιακά κριτήρια, για τους υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους από 1.500 έως 3.500 ευρώ.. και για τους περιφερειακούς συμβούλους από 2.500 έως 13.500. Πέρα από τα προεκλογικά έξοδα των υποψηφίων, όμως, ο κάθε συνδυασμός δικαιούται να δαπανήσει, αυτόνομα, ποσά διόλου ευκαταφρόνητα. Το ανώτατο επιτρεπτό όριο δαπανών για έναν συνδυασμό που ρίχνεται στη μάχη των περιφερειακών εκλογών, ισούται με το άθροισμα των δαπανών των υποψήφιων συμβούλων του.  

Ενώ, απ΄ την άλλη.. όταν ένας Δήμος διεκδικεί το πλαφόν για τις δαπάνες του, ναι μεν αυτό ισοδυναμεί με το άθροισμα των δαπανών των υποψήφιων δημοτικών συμβούλων του, αλλά προβλέπονται και προσαυξήσεις της τάξης του 20%, 50% και 75%, ανάλογα με τον αριθμό «των εκλογικών περιφερειών κάθε δήμου».

Μια προεκλογική εκστρατεία στο παρελθόν, απαιτούσε σίγουρα ένα σχετικά μεγάλο κόστος, όσον αφορά το μέγεθος της διαφημιστικής προβολής, από εκτυπώσεις, διανομές διαφημιστικών φυλλαδίων, αφίσες, ταμπλό και μετακινήσεις. Σήμερα όμως, οι διαδικασίες προβολής είναι σίγουρα πολυπλοκότερες και άρα πιο κοστοβόρες. Πιο συγκεκριμένα.. τον ερχόμενο Μαΐο, ένας υποψήφιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης, θα πραγματοποιήσει τις παρακάτω δαπάνες, (των οποίων οι κοστολογήσεις δεν θα αναφερθούν, για προφανείς λόγους αποφυγής προκλήσεων και παρεξηγήσεων):

1. Διαφημίσεις σε εφημερίδες και ραδιόφωνα, όπου το κόστος διαμορφώνεται ανάλογα με τις συμπάθειες του κάθε υποψηφίου.

2. Δημοσκοπήσεις: Μια μόνο δημοσκόπηση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, κοστίζει ένα αρκετά σεβαστό ποσό. Ποιος υποψήφιος όμως αρκείται σε μια μόνο δημοσκόπηση;

3. Γραφείο Τύπου: Συνήθως συνεργάζεται ή διαθέτει έναν έμπειρο δημοσιογράφο, που πληρώνεται για ένα δίμηνο, εκτός κι αν εργαστεί εθελοντικά. Πέραν αυτού, σε πολλές των περιπτώσεων, εργάζεται ολόκληρη δημοσιογραφική ομάδα.

4. Social Media: Συνήθως υπάρχει συνεργασία με έναν «social media specialist» ο οποίος στήνει το site ή το blog και τις σελίδες στο facebook, στο twitter κτλ. του υποψήφιου. Ο ειδικός στα κοινωνικά δίκτυα συνεργάζεται με τον αρχι-δημοσιογράφο και αναλαμβάνει να αυξήσει τους “φίλους” του υποψηφίου και να ενημερώνει τις σελίδες του.

5. Διαφημιστική εταιρεία: Εάν υπάρξει τέτοιου είδους συνεργασία, η εταιρεία δημιουργεί το λογότυπο του συνδυασμού και αναλαμβάνει το στήσιμο και την εκτύπωση του έντυπου υλικού (κάρτες, φυλλάδια κτλ.).

6. Ενοίκιο εκλογικού κέντρου: Οι τιμές διαμορφώνονται ανάλογα με την περιοχή.

7. Εξοπλισμός εκλογικού κέντρου: Αφορά εγκατάσταση υπολογιστών, τηλεφωνικών γραμμών, ίντερνετ, κόστος τηλεφωνημάτων, τραπεζοκαθίσματα, καφέδες κτλ.  

8. Ψηφοδέλτια: εκτύπωση-διανομή.  

9. Αποστολή SMS: Μια αποστολή, στέλνεται σε μια βάση δεδομένων έως και  10.000 ατόμων, υπολογίστε όμως, τον αριθμό αποστολών σε έναν μήνα.

10. Τηλεφωνική κινητοποίηση: Όπως ακούγεται από εκπροσώπους διαφημιστικών εταιρειών, φέτος θα χρησιμοποιηθεί πολύ η τηλεφωνική κινητοποίηση για κατ΄ ιδίαν επαφές, με το κόστος να υπολογίζεται βάσει του αριθμού των καλουμένων, οι οποίοι.. πόσοι να΄ναι άραγε;;

Τέλος, να αναφερθεί, ότι η προηγούμενη εμπειρία της ομάδας προβολής, αλλά και των ίδιων των υποψηφίων κατά την προεκλογική περίοδο, αποδίδει ένα σχετικό πρόσθετο ποσοστό στο τελικό αποτέλεσμα, που πολλές φορές όμως, αποδεικνύεται ανεπαρκές στην τελική επικράτηση.

Σωτήρης Τσούλης