ΟΧΙ στο ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ της ΔΕΗ

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Αυτές τις μέρες ξεκινάει στα θερινά τμήματα της βουλής η συζήτηση του Νομοσχεδίου για τη μικρή ΔΕΗ. Παράλληλα γίνονται προσπάθειες από τα σωματεία εργαζομένων της ΔΕΗ, φορείς του μαζικού κινήματος,
τοπικούς παράγοντες και τους κατοίκους της περιοχής μας να οργανωθεί η λαϊκή απάντηση στο Νομοσχέδιο έκτρωμα.

Στο κείμενο που ακολουθεί θα γίνει μια προσπάθεια - συμβολή ώστε να βγούνε κάποια συμπεράσματα από το προηγούμενο διάστημα, πολύτιμη πείρα που πρέπει να αξιοποιηθεί για να αποκτήσει ο αγώνας νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά και πιθανότητες επιτυχίας.

ΚΑΜΙΑ ΤΟΠΙΚΟΤΗΤΑ του ΘΕΜΑΤΟΣ

Κάθε συμπολίτης πρέπει να σκεφτεί καλά αν θα συμμετείχε στις κινητοποιήσεις ή αν θα τον ενδιέφερε εξίσου το θέμα αν το νομοσχέδιο ΔΕΝ ιδιωτικοποιούσε τις μονάδες παραγωγής και τα ορυχεία της περιοχής μας; Δηλαδή αν οι μονάδες της περιοχής μας έμεναν έξω σε αυτή τη φάση από το ξεπούλημα της κυβέρνησης θα υπήρχε η παραμικρή κίνηση από όσους σήμερα μιλάνε για τη «μητέρα των μαχών»;

Η παραπάνω παρατήρηση ΔΕΝ γίνεται από πεσιμισμό ή για οποιαδήποτε επίδειξη αγωνιστικού ελιτισμού, ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ να αποκτήσει ο αγώνας ΓΕΝΙΚΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ξεφεύγοντας από λογικές ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ της περιοχής μας σε σχέση με τις υπόλοιπες π.χ. επειδή είναι ακριτική κ.α.. Μια λογική που ΔΕΝ ΟΔΗΓΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, η οποία«πέρασε» ως ένα βαθμό στις κινητοποιήσεις για την εξίσωση της τιμής του ΠετρελαίουΘέρμανσης με αυτό της κίνησης.

Είναι μια λογική που «χωράει τους πάντες», αποφεύγοντας να μιλήσει για πολιτική καταδίκη όσων στηρίζουν με τα «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ» και με την καθημερινή πρακτική τους την Κυβέρνηση και την πολιτική της, όψιμοι κ νερόβραστοι αγωνιστές του γλυκού νερού.

Αν θέλουμε τη ΓΕΝΙΚΗ παλλαϊκή κινητοποίηση ΟΧΙ για τη ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΗ αλλά για τη ΔΕΗ όπως θα έπρεπε να είναι με το ΡΕΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ και ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ, στα πλαίσια μιας ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ που ΔΕΝ βάζει πάνω απ' όλα το ΚΕΡΔΟΣ αλλά τις ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ τα παραπάνω ΠΡΕΠΕΙ να αποτελέσουν ΠΑΡΕΛΘΟΝ.

Τι ακριβώς κάνει το Νομοσχέδιο - Σκέψεις για την ιδεολογική του αφετηρία.

Ικανοποιητικές λεπτομέρειες για διάφορες πτυχές του νομοσχεδίου (και όχι μόνο) δίνει το ενδιαφέρον άρθρο του υποψηφίου Περιφερειάρχη της περιοχής μας και συνδικαλιστή στοΣυνδικάτο Ενέργειας "εργατική αλληλεγγύη" Στέφανου Πράσσου.

Βασική παραδοχή για το χαρακτήρα της σημερινής ΔΕΗ είναι ότι αποτελεί μια κατ' επίφαση Δημόσια Επιχείρηση. Η ΔΕΗ έχει «διασπαστεί» σε περισσότερες της μίας επιχειρήσεις ώστε να είναι πιο εύκολο το έργο το ξεπουλήματός της.

Η κεντρική παραδοχή του νεοφιλελευθερισμού, να διαχωρίζει την υπηρεσία από την υποδομή που απαιτείται για να την παρέχει στη περίπτωση της μικρής ΔΕΗ πάει ένα βήμα παραπέρα.

ΟΧΙ απλά ιδιωτικοποιείται το ΚΕΡΔΟΣ από τα μεγάλα μονοπωλιακά συμφέροντα καικοινωνικοποιείται το ΚΟΣΤΟΣ κατά τη γνωστή μέθοδο, αλλά παραδίδονται «αντί πινακίου φακής» στρατηγικές εγκαταστάσεις και ορυχεία ώστε να μπορούν να «παίξουν» στα ευρύτερα ενεργειακά σχέδια που εξελίσσονται στην περιοχή (ευρωπαϊκός χάρτης ενέργειας - δρόμοι φυσικού αερίου κλπ).

Ας μην ξεχνάμε πως η «δημόσια» επιχείρηση ηλεκτρισμού είναι μια ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ Ανώνυμη Εταιρία με ΜΕΤΟΧΕΣ και όλη την ανάλογη λειτουργία, ώστε να έχει κέρδη.  Μια εταιρία με ραγδαία άνοδο των τιμολογίων της, με ΧΑΡΑΣΤΙΑ, ΦΠΑ στο κοινωνικό αγαθό 23%, δημοτικά τέλη κτλ κτλ.

Τι πρέπει να γίνει;

Η Κυβέρνηση μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ «δείχνει τα δόντια» της. Πριν την κήρυξη της πρώτης 48ωρης ΑΠΕΡΓΙΑΣ μιλούν για ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ και απώλειες στον ΤΟΥΡΙΣΜΟ. Το  ίδιο έργο με τους ίδιους βαρετούς πρωταγωνιστές, ΚΑΚΟ και ΧΩΡΙΣ δράκο.

Η απάντηση στο ξεπούλημα πρέπει να είναι ΓΕΝΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ! Καμία αναμονή στα κοινοβουλευτικά τερτίπια, καμία αναμονή για σενάρια επί σεναρίων στα δελτία των οχτώ - ΜΑΖΙΚΗ ΛΑΙΚΗ δράση και παρέμβαση ΦΡΑΓΜΟΣ στα σχέδιά τους.

Ο αγώνας πρέπει να δοθεί γύρω από τις ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ κινητοποιήσεις των Εργατικών Σωματείων, πρωτίστως της ΔΕΗ. Ξεπερνώντας όπου χρειάζεται τις συμβιβασμένες ηγεσίες που είναι γνωστές εδώ και καιρό για το ρόλο τους, δίνοντας με τη στάση τους τροφή στην αντιδραστική επιχειρηματολογία της Κυβέρνησης για βολεμένους συνδικαλιστές κλπ.

Ο αγώνας πρέπει να δοθεί με όργανα αγώνα που εκφράζουν τη λαϊκή πρωτοβουλία, αντιπαραθετικά στους φορείς της εξουσίας και ΟΧΙ στο ΠΛΑΪ τους. Αρκετό κακό έκαναν με τη στάση τους τόσο καιρό βουλευτάδες - δήμαρχοι - παπάδες οι μεν να εκπροσωπούν την Κυβέρνηση ή δε να τους ευλογούν. Είναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ο ΑΓΩΝΑΣ να πάρει διαζύγιο από το σφιχτό εναγκαλισμό με το κράτος και τους εκπροσώπους του. Φυσικά ΔΕΝ μπαίνουν όλοι στο ίδιο καλάθι, από την άλλη όμως ΔΕΝ είναι και άμοιροι ευθυνών ώστε να μπαίνουν σε μια ύστερη κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Αντί επιλόγου ο «ηλεκτρικός Θησέας» του Γιάννη Μαρκόπουλου

Τζώτζης Βασίλης