Γιάννης Στρατάκης, για ΟΛΟΥΣ και για ΟΛΑ !!!

 

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 7 & 14/11/2010

             

Αυτοδιοικητικές εκλογές σταθμός, για τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς. Το σχέδιο «Καλλικράτης», όπως το ’94 και το ’98 (Αιρετή Νομαρχία, σχέδιο Καποδίστριας) φέρνει την επανάσταση στο χώρο της Αυτοδιοίκησης και την ελπίδα στην Περιφερειακή Ελλάδα.

Όπως σε όλα όμως, όλα κρίνονται από το αποτέλεσμα και το στοίχημα είναι μπροστά μας.

Η ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ στην Ελλάδα.

Η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ είναι ταυτόσημη με την ενίσχυση ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

Είμαστε από τις τελευταίες Χώρες σε θέματα μεταφοράς αρμοδιοτήτων και πόρων.

Αιτία: Ο σφιχτός εναγκαλισμός του Κεν. Κράτους, οι ανασφάλειες των προσώπων, η στρεβλή συγκεντρωτική οργάνωση του Κράτους, το πελατειακό πολιτικό μοντέλο και από την άλλη πλευρά η Ανυπαρξία Αυτοδιοικητικού κινήματος ισχυρού.

Η μετεξέλιξη των συγκεντρωτικών μοντέλων και των Πολυμελών Κυβερνητικών σχημάτων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την προώθηση της αποκέντρωσης και της μεταφοράς αρμοδιοτήτων στους Αυτοδιοικητικούς Θεσμούς.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΥΤ/ΚΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΟΚ.

Προθέσεις προωθημένες καθώς και τα Νομοθετήματα, στην πράξη όμως πολλές αντιστάσεις.

Μια συνεχής μάχη και το κυριότερο, απαραίτητη ενίσχυση του αυτοδιοικητικού κινήματος μέσα στο κόμμα.

-       Συμμετοχή στα όργανα.

-       Διαδικασίες επιλογής υποψηφίων.

-       Προώθηση και όχι υποχώρηση αυτών που νομοθετούνται.

Η ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΤΟΥ «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» με την οικονομική κρίση.

- Σίγουρα θα επηρεάσει πολλαπλασιάζοντας τις δυσκολίες.

- Θα βοηθήσει όσους δεν βλέπουν θετικά τη μεταρρύθμιση.

- Είναι όμως και ελπίδα για τους πολίτες και ανάχωμα στην κρίση αν αξιοποιηθεί σωστά.

ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ από όλα τα κόμματα και σύνδεση με κεντρική πολιτική σκηνή, (Απουσία Αυτ/κού λόγου).

Δεν είχαμε την αίσθηση αυτοδ/κών εκλογών αλλά δημοψηφίσματος μνημονιακού.

Ενώ είχαμε πολύ στενή εμπλοκή των Κομμάτων στον ορισμό των υποψηφιοτήτων.

Αυτό είχε ως συνέπεια την υποχώρηση της Δημοκρατίας, την κατάργηση της συλλογικότητας και ιδιαίτερα στο ΠΑΣΟΚ αυτό ήταν εμφανέστατο. Η χειραγώγηση στις Περιφέρειες  ήταν πλήρης.

ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ.

Η προεκλογική εκστρατεία δεν αφορούσε τους νέους αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

Αποπροσανατολισμός των ψηφοφόρων σε συνδυασμό με την ταύτιση των εκλογών με την Κεντρική Σκηνή και την απαξίωση που κυριαρχεί στο εκλογικό σώμα, δημιούργησαν το κίνημα της αδιαφορίας και της αποχής.

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ.

Περισσότερη δημοκρατία.

Σεβασμός τοπικών κοινωνιών.

Ρόλος των προσώπων (π.χ. Θεσ/νίκη, Αθήνα και αλλού δίνουν την ποιοτική διαφορά).

Στην περίπτωσή μας, στην Περιφέρεια Δ. Μακεδονίας αγνοήθηκαν αυτοί  οι όροι συνολικά, ενώ συγχρόνως η αγνόηση των παραπάνω παραγόντων οδηγεί σε συμφωνίες και σχήματα με συνεκτικό δεσμό όχι τα ιδανικά, το όραμα, την ιδεολογία αλλά αυτά των προσωπικών ανταλλαγμάτων και υπόγειων συμφωνιών, ιδιαίτερα σε μικρομεσαίους Δήμους.

ΑΠΟΧΗ αίτια και αποτέλεσμα.

Η γενική απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

Το λάθος  μήνυμα  στην κοινωνία των πολιτών.

Ατυχής – άδικη επιλογή δείγμα μη ενημερωμένων ή παραπληροφορημένων πολιτών.

Κρίνονται οι τοπικές υποθέσεις.

Ερωτηματικό τι θα γίνει στις επόμενες το 2014, που θα γίνουν μαζί με τις Ευρωεκλογές.

Χρειάζεται από σήμερα κινητοποίηση και εκστρατεία συνεχούς ενημέρωσης.

ΜΕΣΑ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ Ν. ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Απουσία διαβούλευσης, ποτέ δεν έχει συμβεί στο παρελθόν αυτό. Η πλήρης αγνόηση των συλλογικών οργάνων τουλάχιστον.

Μάλιστα, το θέμα των επιλογών στην Περιφέρεια αντιμετωπίστηκε ως «Ταμπού» (δεν αναφέρομαι στους Περ. Συμβούλους βέβαια) με το γνωστό αποτέλεσμα.

Η συζήτηση για το πώς φτάσαμε στις υποψηφιότητες στους δύο Δήμους από την στιγμή που δεν υπήρξαν οι παραπάνω προϋποθέσεις συμμετοχής δεν  μπορεί να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα.

Αποδείχθηκε μάλιστα στην πράξη ότι ένα Γκάλοπ δεν είναι αρκετό για να καταλήξει κανείς σε μία ασφαλή απόφαση.

Η τοπική κοινωνία – οι ψηφοφόροι – ανέτρεψαν απόλυτα αυτή τη διαδικασία και είναι λογικό, γιατί δεν εκφράστηκαν.

Η άποψη της υποχρεωτικής συμμόρφωσης των ψηφοφόρων, ιδιαίτερα των μελών και φίλων ενός Πολιτικού Χώρου είναι ένας επικίνδυνος ακροβατισμός και η επίκλησή του μόνο προσωπικά πολιτικά οφέλη αποκαλύπτουν, απαξιώνοντας το εκλογικό σώμα και δίνοντάς του τα χαρακτηριστικά αγέλης.

Η κάθε απόφαση πρέπει να έχει ορισμένα χαρακτηριστικά, τα οποία πρέπει να βασίζονται στο διάλογο με τη συμμετοχή της πλειοψηφίας της κοινωνίας, το σεβασμό της θέλησής της καθώς και τη μη δημιουργία τετελεσμένων.

Οι πολίτες – ψηφοφόροι  είναι οι πρωταγωνιστές και όχι οι υποψήφιοι, ιδιαίτερα όταν προσπαθούν να επιβάλλουν την υποψηφιότητά τους, ξεπερνώντας το μέτρο.

Αποδείχτηκε ότι στο Δ. Φλώρινας χρειαζόταν περισσότερη διαβούλευση, δεν χρειαζόταν τετελεσμένα, (απαραίτητη προϋπόθεση για το διάλογο) και το κυριότερο ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ τους.

Στο Δ. Αμυνταίου ισχύουν τα ίδια για τετελεσμένα, συνεννόηση, διάλογο και επιπλέον δεν  κατανοήθηκε σωστά, γιατί ενώ είχαμε δύο εν ενεργεία ενδιαφερόμενους Δημάρχους, προς τι η βιασύνη της απονομής στήριξης;

Βέβαια δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε ότι το αποτέλεσμα δεν καθόρισε η δυναμική του άλλου υποψηφίου, αλλά οι υποκειμενικές δυσκολίες του υποψηφίου μας δημάρχου και η αρνητική ψήφος του εκλογικού σώματος.

Προσωπικά, όπως πολλοί από μας, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση γιατί μπροστά μας είχαμε ανθρώπους με τους οποίους είμαστε  στον ίδιο χώρο, πορευτήκαμε μαζί, όχι χωρίς προβλήματα, όμως προβλήματα υπάρχουν και στα καλύτερα σπίτια.

Χωρίς πολιτικούς τυχοδιωκτισμούς,  πήρα θέση έχοντας ως οδηγό αυτό που είχαμε υποχρέωση και μας συνέφερε ως Πολιτικό χώρο και το κυριότερο αυτό που συνέφερε τον Τόπο απέναντι σε υποψηφιότητες άχρωμες και δοκιμασμένα επικίνδυνης  για το Δ. Φλώρινας.

Ιδιαίτερα για το Δ. Φλώρινας θεώρησα κρίσιμη – και όπως αποδείχθηκε – την Β΄ Κυριακή και έδωσα βαρύτητα στο πως θα πορευτούμε με τις λιγότερες απώλειες, με προσπάθειες και προς τα δύο μέρη.

Δυστυχώς, δεν ήταν αρκετή αυτή μου η προσπάθεια, γιατί   σ’ αυτήν πρέπει να προστεθεί  και η θέληση των πολλών. Η διαίρεση δε,  του εκλογικού σώματος πριν την 1^η Κυριακή ήταν αθεράπευτη και αξίζει να σημειωθεί και αυτό.

Δέχτηκα κριτική για το Δελτίο Τύπου μετά την Α’ Κυριακή και θέλω επ’ αυτού να σημειώσω:

1)    Ήταν μια ενέργεια που είχε σχέση με την υποψηφιότητα του απερχόμενου Νομάρχη, με τις πράξεις και την πολιτική του παρουσία. Είχα άμεση εμπλοκή στη Νομαρχία.

2)    Το Δ. Τύπου έλεγε στους πολίτες τι πρέπει να μην ψηφίσουν (όπως είχα δικαίωμα και καθήκον μου) και όχι τι να ψηφίσουν (δεν μπορούσα να το κάνω χωρίς να μου ζητηθεί από τον κ. Ασπρίδη).

3)    Δεν έγινε κάτι αντίστοιχο για το Δ. Αμυνταίου ή την Περιφέρεια, γιατί έπρεπε να  το έχει ζητήσει ο ενδιαφερόμενος, που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο.

Όταν δε σου ζητείται κάτι τέτοιο δεν μπορείς και δε δικαιούσαι να παρεμβαίνεις.

Δε θέλω να σταθώ στις συμπεριφορές και τα όσα κακόπιστα ακούστηκαν από μέρους των ηττημένων της 1^ης Κυριακής στο Δ. Φλώρινας, μέσα στην πίκρα τους τα κατανοώ, όμως και όρια υπάρχουν και το κυριότερο είναι συμπεριφορές που πάνω τους στοιχειωθετήθηκε το αποτέλεσμα της Β΄ Κυριακής και αυτό με απασχολεί περισσότερο.

Επιτρέψτε μου να εκφράσω και ορισμένους προβληματισμούς για γεγονότα που θεωρώ ότι επίσης επηρέασαν το αποτέλεσμα:

1. Ήταν ο κατάλληλος χρόνος της δήλωσης αποχώρησης του βουλευτή μας από την πολιτική, παραμονές μιας εκλογικής αναμέτρησης;
2. Ήταν ό,τι καλύτερο η Συν. Τύπου της υποψήφιας Δημάρχου, όπου κυριάρχησε η εσωτερική κριτική και η καλλιέργεια αντιπαλότητας;
3. Ήταν η δήλωση του βουλευτή ό,τι καλύτερο, λίγο πριν τις εκλογές, πως θα στηρίξει όποιους δημάρχους εκλεγούν; Γεγονός αυτονόητο αν επρόκειτο για Ασπρίδη – Μούσιου ή Θεοδωρίδη; Τί μήνυμα έστειλε η δήλωση αυτή;
4. Ποιά ήταν η στάση μας ως Πολ. Χώρος, απέναντι στον απερχόμενο Νομάρχη – Κυρίαρχο στον Αυτοδιοικητικό Χώρο του Ν. Φλώρινας τα τέσσερα χρόνια; Όταν τα έργα και οι ημέρες του μας έδιναν κάθε δικαίωμα ουσιαστική κριτικής και καλλιέργεια κλίματος φθοράς.

Δεν είναι σωστό να λέγονται και ν’ ανοίγουν θέματα που αφορούν στο Βουλευτή. Η παρουσία του θα ήταν πολύ χρήσιμη, η απουσία του δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ, ούτε στη λογική «δρυός πεσούσης», που δεν με εκφράζει, ούτε όμως και έλλειψη διαλόγου λόγω απουσίας, με ικανοποιεί.

Όπως δεν με ικανοποιεί ότι δικαίως ή αδίκως (ανάλογα από την πλευρά που το βλέπει η μία ή η άλλη ομάδα, γιατί ποτέ δεν εντάχθηκα διαχρονικά σε αυτές τις ομάδες) το γεγονός ότι αποδίδονται εκατέρωθεν ευθύνες, που έχουν πλασματικές διαστάσεις  στο μέγιστο μέρος. Υπάρχει υπερβολή, όχι όμως ανύπαρκτο υπόβαθρο.

Αυτό όμως που μ’ ενδιαφέρει και ενδιαφέρει όλους μας πιστεύω, είναι πως μέσα από τις τελευταίες ενέργειες  Επιστολή – Διαθήκη, Δελτίο Τύπου, καλλιεργείται ένας διχασμός, που υποβόσκει βέβαια, αλλά θεωρώ ότι δεν πρέπει να υποδαυλίζεται από τον Βουλευτή.

Όταν το 2006 χάναμε τις εκλογές στην Νομαρχία, θέλω να υπενθυμίσω σε πολλούς στον απολογισμό μας, πως παρά το ότι υπήρχαν αφορμές και αιτίες δεν θεωρήσαμε πως το συμφέρον του Τόπου μας ήταν να τις αναδείξουμε και να χτίσουμε πάνω σ’ αυτές το οικοδόμημα της διαίρεσης και αντιπαλότητας. Ξέρανε και ξέρουν όλοι, ότι το πιο κρίσιμο κομμάτι έλλειψε και έτσι προέκυψε η ήττα, ίσως  όμως ήταν και δική μας ευθύνη γι’ αυτό και οφείλαμε να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης μας πρώτα και μετά όλα τ’ άλλα.

Άφησα στο τελευταίο μέρος το κομμάτι των Περιφερειακών εκλογών, όπου εξαιτίας της μέχρι τώρα ενασχόλησής μου έχει μεγαλύτερη αναφορά στο πρόσωπό μου.

Γι’ αυτό άλλωστε φρόντισε και ο σύντροφος Χρήστος Ναούμ με την συνέντευξη Τύπου που έσπευσε να παραχωρήσει χωρίς να προηγηθεί διάλογος, χωρίς έστω κάποιες εξηγήσεις, που κάθε καλοπροαίρετος συνομιλητής  είναι απαραίτητο να επιδιώκει.

Μερικές παρατηρήσεις για τη συνέντευξη:

-       Κατά την άποψή μου, αποτελεί ένα συναισθηματικό  και όχι ένα πολιτικό κείμενο, όπως θα όφειλε, αφού προέρχεται από ένα πολιτικό πρόσωπο.

-       Καταλαβαίνω την πικρία, δεν είναι εύκολο να χάνεις, χαμένοι όλοι νιώθουμε, αλλά οι προσωπικοί λόγοι, όταν δίνεις μια προσωπική μάχη, αυξάνουν την πίκρα.

-       Δεν μπορείς όμως να κάνεις δημόσια κριτική για τα εσωτερικά σου θέματα (όπως στις αντιθέσεις μας μέσα σε μια οικογένεια) αν αισθάνεσαι μέλος της οικογένειας.

-       Αν αποφασίσεις παρ’ όλα αυτά να το κάνεις, πρέπει να ‘σαι συγκεκριμένος, όχι αόριστος και επιπλέον να δημοσιοποιείς και την αυτοκριτική σου. Είναι ανεπίτρεπτο να υπονοείς όλους, χωρίς να αναφέρεσαι συγκεκριμένα.

 Κυριαρχεί και μια διάχυτη άποψη για την υποχρέωση όλων, για διάφορους λόγους υποχρεωτικής συμμόρφωσης και στήριξης της υποψηφιότητας.

Στην κοινωνία προτείνεις και επιλέγει η κοινωνία.

Δεν επιβάλλεις και απαιτείς.

Ακόμη προσπαθώ να αφομοιώσω το μήνυμα από την παράγραφο:

«Όσο αφορά τα κεντρικά (του ΠΑΣΟΚ) τελειώνω ήδη την έκθεσή μου, την οποία θα στείλω και αναφέρομαι σε συγκεκριμένα πρόσωπα»

και το δεύτερο:

«εξεταστική δεν θα κάνουμε με τίποτε»

Έτσι χωρίς σχόλια. Εκτός από το ερώτημα, «σε ποιους απευθύνονται οι απειλές; Και με ποια αρμοδιότητα;»

Κάτι μπλέκεις σ. Χρήστο και το λέω με πολύ καλή διάθεση, σεβόμενος ότι μας έχει ενώσει στο παρελθόν, γιατί υπάρχουν και διαφορές, όμως το πρώτο είναι πιο ισχυρό.

Μόνος σου πρέπει ν’ αναρωτηθείς και ν’ απαντήσεις. Εγώ θα προσπαθήσω να βάλω κάποιους προβληματισμούς, να παραθέσω κάποια γεγονότα και για σένα, αλλά κυρίως για τους αγνούς ψηφοφόρους που, με τη μισή αλήθεια ή την μετατόπιση του προβλήματος μπορεί εύκολα να παραπλανηθούν. Οφείλουμε να λογοδοτούμε πρώτα και κύρια σ’ αυτούς αφού, όταν μάλιστα πρόκειται για αιρετές θέσεις, η δύναμή μας πηγάζει απ’ αυτούς.

Θ’ αναφερθώ πρώτα στην υποψηφιότητά σου, αν και είναι λίγο ανακόλουθο, και μετά στην υποψηφιότητα του Περιφερειάρχη και των εκλογών στην Περιφέρεια.

Δεν ήσουν άγνωστος στην τοπική μας κοινωνία στο Νομό.

Άρα, δεν ήταν ζήτημα προώθησης – γνωριμίας της υποψηφιότητάς σου, οι ψηφοφόροι είχαν ευρέως κατασταλαγμένη άποψη.

Υπάρχει ακόμη η ψευδαίσθηση ότι οι ψηφοφόροι «τσουβαλιάζονται», ιδιαίτερα όταν πρόκειται για πρόσωπα που έχουν άποψη;

Η εκλογική μάχη έχει δύο πρωταγωνιστές – δύο μέρη – ο υποψήφιος και οι ψηφοφόροι.

Εσύ Χρήστο, αγνόησες το δεύτερο (λιγότερη σημασία έχουν τα μεμονωμένα πρόσωπα).

Πίστευες ότι επιβάλλοντας την υποψηφιότητά σου, θα τελείωναν όλα.

Ήταν υποχρεωμένοι ν’ ακολουθήσουν, άσχετα αν δεν ρωτήθηκαν, ούτε προφανώς είχε σημασία η άποψή τους για το πρόσωπό σου και αυτό δεν αφορά μόνο εσένα, αλλά όλους μας.

Την υποψηφιότητά σου τη συζητούσες και διεκδικούσες στους διαδρόμους διαφόρων κέντρων, κυρίως στην Αθήνα, αλλά όχι με τους ψηφοφόρους. Αυτούς τους αγνόησες, αν και πρέπει αυτούς πρώτα να σεβόμαστε.

Και εγώ προσωπικά, γιατί είναι εύκολο να μιλάς για τους άλλους, δεν το μέτρησα σωστά στις Βουλευτικές εκλογές του 2009 και το πλήρωσα.

Ήταν πρώτα δική μου ευθύνη και μετά έρχεται των άλλων, όχι ως απαίτηση, αλλά ως επιθυμία – πρόθεση να στηρίξουν, να ψηφίσουν ή ν’ απορρίψουν.

Κατά την πρακτική σου έπρεπε να βγω καταγγέλλοντας πρόσωπα;

Κανένας δεν είναι υποχρεωμένος απέναντί μας.

Ζητάμε και εισπράττουμε θετικά, αδιάφορα ή αρνητικά.

Προσπάθησες να προκαταλάβεις την κατάσταση. Μέχρι και συνδυασμό συγκροτούσες πριν ακόμη οριστεί ο υποψήφιος Περιφερειάρχης, καιρό πριν.

Οι μόνες συνεννοήσεις, που μόνος του ο Βουλευτής φρόντισε να γνωστοποιήσει, όχι μόνο για τους δήμους και για την δική σου υποψηφιότητα στην Περιφέρεια, ήταν αυτές που είδαν το φως της δημοσιότητας και εκεί περιορίστηκαν.

Και επειδή βεβαίως, μια πολιτική μάχη δεν περιορίζεται στην προεκλογική περίοδο, αλλά τότε κορυφώνεται,

πες μου και ‘συ  και όλοι όσοι νομίζουν ότι πρέπει ν’ απαντήσουν, ποιά ήταν η στάση μας διαχρονικά απέναντι στο Νομάρχη, όπως γράφω πριν, κορυφαίο πολ. Πρόσωπο στην Αυτοδιοικητική σκηνή του Νομού, ιδιαίτερα του Βουλευτή, ως κορυφαίου θεσμικού (τους πολιτευτές και τους άλλους τους ψάχνουμε συνήθως για τη λάντζα), όταν 4 χρόνια μιλάμε για διαφθορά – σκάνδαλα – κατασπατάληση Δημοσίου Χρήματος.

Τι έννοια είχε από πολιτική άποψη, λίγο πριν τις εκλογές ο φερόμενος υποψήφιος Αν/ρχης και τελικά υποψήφιος να χρηματοδοτείται προσωπική του εκδήλωση με χρήματα από τον ΕΙΔΙΚΟ ΠΟΡΟ (ΔΕΗ) από τον Νομάρχη (Πρόεδρο ΑΝΦΛΩ) με τη νομιμοποίηση του Βουλευτή και συνενοχή όλου του ΠΑΣΟΚ;

Το ερώτημα στην κοινή γνώμη: Έγινε για 7.000€ έναντι 4,0εκ. που κατασπαταλήθηκαν και νομιμοποιήθηκαν έτσι εμμέσως;

Επειδή αναφέρονται στη συνέντευξη πρόσωπα που στάθηκαν θετικά:

Για τους υποψήφιους αυτό: Kαι εύλογο είναι και πάντα τις εκλογές τις κάνουν οι υποψήφιοι κυρίως.

Αναφέρεσαι μεταξύ άλλων, σε πρόσωπο που πριν επιλεγεί υποψήφιος θα είχε ενδιαφέρον ίσως, αν ο ίδιος το επιθυμεί να μας πει την άποψή του: Για την υποψηφιότητα του Περιφερειάρχη και το πρόσωπο που επιλέχτηκε, για την περίπτωση συμμετοχής ή όχι στο ψηφοδέλτιο με υποψήφιο Αντ/ρχη  κ. Ναούμ,τι μεσολάβησε μετά και με ποιο αντάλλαγμα. Για να μην ωραιοποιούμε καταστάσεις και να αποδίδουμε την πραγματική διάσταση της στάσης όλων μας.

Και επιτέλους, για να μπει στη σωστή διάσταση το θέμα, «σωτήρες υποψήφιοι» που δεν δίστασαν μέσα στην έπαρση και αλαζονεία τους να ισχυρίζονται διαχρονικά ότι οι Νίκες οφείλονται σ’ αυτούς, αλλά οι ήττες μένουν ορφανές.

Η Μάχη, η Νίκη ή η Ήττα είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαδικασίας που με τη συλλογικότητα, την ειλικρίνεια, τον σεβασμό των δημοκρατικών διαδικασιών και τέλος, κυρίως την αποδοχή της πρότασης από την κοινωνία αποτελεί το αποτέλεσμα. Μέσα στο σύνολο αυτό, εντάσσεται και η προσωπική συμβολή.

Ποιά ήταν η οργάνωση του προεκλογικού αγώνα; Υπήρχε σχέδιο; Εκλογές μάλιστα με ένα υποψήφιο Περιφερειάρχη, που είχε αντικειμενικά πρόβλημα αναγνωρισιμότητας, είναι δυνατόν το εκλογικό κέντρο να βρίσκεται στο 3^ο όροφο;  Δεν γίνεται το Ε. Κέντρο γι’ αυτούς που συμμετέχουν άμεσα, αλλά για την μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων.

Με κριτήριο βέβαια και δεδομένο, ότι όποιος επιθυμεί μια πιο στενή και αποτελεσματική συνεργασία είναι αυτός ή αυτοί που παίρνουν την πρωτοβουλία και στην περίπτωσή μας είναι αυτοί που ηγήθηκαν της προσπάθειας. Είχαν ή όχι πρώτιστα την ευθύνη και  την πρωτοβουλία αυτοί που ανέλαβαν το βάρος αυτής της προσπάθειας, στην περίπτωσή μας ο Υποψ. Περιφερειάρχης και Αντ/ρχης; Τέτοιες πρωτοβουλίες δεν υπήρξαν ολωσδιόλου, παρά μόνο λίγες διάσπαρτες τηλεφωνικές κλήσεις και περιστασιακές επαφές και παρά την εκφρασμένη θετική πρόθεση.

ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΟΠΙΣΤΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ Ν’ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ:

-  Είναι δυνατόν να βοηθήσεις όταν αυτό δεν σου ζητείται, γίνεται αυτό ΑΥΤΕΠΑΓΓΕΛΤΑ;

-       Είναι δυνατόν – όχι μόνο εγώ προσωπικά – αλλά συνολικά μια αυτοδιοικητική παράταξη που αριθμεί 50 περίπου υποψηφίους και επιπλέον άμεσους συνεργάτες αλλά και φίλους να αγνοείται παντελώς;  Ήταν αποτυχημένη; Θέλαμε  ίσως να διαγράψουμε το παρελθόν;

Λαμβάνοντας υπόψη ότι:

-       Εκτός από την αναζήτηση ευθυνών χειρισμού του στελεχιακού δυναμικού σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο συνολικά καθώς και τα πολιτικο-κομματικά χαρακτηριστικά της ομάδας που ηγήθηκε του εκλογικού αγώνα (αναβίωση της εσωκομματικής αντιπαράθεσης).

-       Την έλλειψη στιβαρού πολιτικού-αυτοδιοικητικού λόγου, ίσου ύψους αντιπαράθεσης με την άλλη πλευρά που διεκδικούσε την περιφέρεια, όπου εκτός από τις τελευταίες μέρες δεν είχε ο συνδυασμός μας τα χαρακτηριστικά της άλλης πειστικής – νικηφόρας πρότασης.

Θα ήθελα να επισημάνω:

-       Για το λάθος μήνυμα από την κεντρική πολιτική σκηνή, που ταύτισε τις αυτοδιοικητικές εκλογές και έδωσε χαρακτηριστικά δημοψηφίσματος  οδηγώντας τελικά στο γνωστό δίλλημα: μνημόνιο ή εκλογές.

-       Για την κατάλυση κάθε βαθμού αυτονομίας των Αυτοδιοικητικών θεσμών από όλους τους πολιτικούς χώρους συμπεριλαμβανομένου και του ΠΑΣΟΚ που άλλα διακηρύσσουμε ως πολιτικός Χώρος.

-       Για την καθυστέρηση υπόδειξης υποψηφιοτήτων περιορίζοντας τον πολιτικό χρόνο δραματικά, συμβάλλοντας στην ταύτιση των αυτοδιοικητικών εκλογών με την κεντρική πολιτική σκηνή.

-       Για την παράκαμψη κάθε εσωκομματικής διαδικασίας (τι έννοια άραγε είχε η εκδήλωση ενδιαφέροντος για Περιφερειάρχες και Αντιπεριφερειάρχες , αφού καμία διαδικασία δεν τηρήθηκε;) και την απουσία κάθε διαλόγου.

-       Για την υποχώρηση της δημοκρατίας στη λειτουργία του κόμματος και την επιβολή της «Δημοκρατίας των GALOP;»

-       Για την ταύτιση της Περιφέρειας και τον χειρισμό της εκλογικής διαδικασίας ως αποκλειστικής αρμοδιότητας και ευθύνης του Ν. Κοζάνης.

(Σύνθεση ψηφοδελτίων, παρουσίαση κεντρικού ψηφοδελτίου, κεντρική προεκλογική ομιλία) και όσα προηγήθηκαν με φερόμενους υποψηφίους Περιφερειάρχες για Δ. Μακεδονία.

-       Για τον τρόπο και μεθοδολογία επιλογής Αν/ρχών που αγνοήθηκε κάθε έννοια δημοκρατικού διαλόγου και συνεννόησης.

-       Για τις απαράδεκτες διαδικασίες καθορισμού των υποψηφιοτήτων Περιφερειαρχών και ιδιαίτερα στη Δ. Μακεδονία που η επιλογή αιφνιδίασε όλο το πολιτικό προσωπικό και τους ψηφοφόρους.

Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε είχε βασικά χαρακτηριστικά την απαξίωση προσώπων, την αλαζονεία της εξουσίας, τη δημιουργία τετελεσμένων, την αγνόηση βασικών αρχών λειτουργίας της κοινωνίας.

Η καταξίωση κατακτιέται και δεν αντικαθίσταται με λύσεις επιβολής και υποχρεωτικής συμμόρφωσης.

Ένα κόμμα, το κάθε κόμμα και ιδιαίτερα αν θέλει να λέγεται Σοσιαλιστικό το πρώτο που πρέπει να σέβεται είναι ο άνθρωπος ως φυσική μονάδα και η Δημοκρατία στη λειτουργία του.

Μην παρασυρθούμε για άλλη μία φορά σε ψευδοδιλλήματα , γιατί έτσι θα επαναληφθούν τα ίδια λάθη.

Περίπτωση παρ’ ολίγον ΝΙΚΗΣ δεν υπήρχε, ήδη ο τρόπος που πορευτήκαμε προς τις αυτοδιοικητικές εκλογές, η επιλογή όπως έγινε, οι επιλογές που ακολούθησαν, η στρατηγική που υιοθετήθηκε, οι αποκλεισμοί που έγιναν και τέλος η επάρκεια του πολιτικού αγώνα προδίκαζαν το αποτέλεσμα.

Επειδή πολύς λόγος γίνεται για ανανέωση και η επιλογή στη Δ. Μακεδονία εντάχθηκε σ’ αυτή την λογική.

Ανανέωση ΝΑΙ , πώς γίνεται όμως;

Με ποια διαδικασία; Ανανέωση σημαίνει και παράκαμψη των δημοκρατικών διαδικασιών των θεσμικών λειτουργιών; Ποιά είναι τα κριτήρια;  Όποιος χρησιμοποιεί τον όρο συνήθως περιλαμβάνει όλους τους άλλους εκτός από τον εαυτό του.

Χρησιμοποιείται χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις παραπέμποντας κυρίως σε ηλικιακά κριτήρια.

Η πολιτική ενασχόληση δεν είναι ζήτημα ηλικίας, αλλά στάση ζωής διαχρονικά.

Η υγιής εναλλαγή προσώπων δεν έχει μόνο ηλικιακή  διάσταση γι’ αυτό όσοι πραγματικά θέλουμε να προσφέρουμε στην εξυγίανση της πολιτικής μας ζωής πρέπει να υιοθετήσουμε το θεσμό των περιορισμένων θητειών.

ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ

Όσα προηγήθηκαν των επιλογών και οι επιλογές που ακολούθησαν έκαναν ουσιαστικά δώρο την Περιφέρεια στην Ν.Δ. και σ’ ένα Νομάρχη που κούρασε που δεν ενέπνεε και μετατράπηκε σε μοναδική αξιόπιστη λύση. Η ψευδαίσθηση για νίκη του Συνδυασμού μας, όπως προέκυψε μετά το αποτέλεσμα της Β’ Κυριακής, δεν έχει καμία σχέση με τη διάθεση του εκλογικού σώματος. Η αποχή έκανε και εδώ το θαύμα της.

Τις επιλογές δεν τις κάναμε εμείς.

Ας πάρουν θέση αυτοί που τουλάχιστον έπρεπε να συμμετέχουν και όχι μόνο δεν συμμετείχαν, αλλά ούτε ρωτήθηκαν, κυρίως οι Βουλευτές της Δ. Μακεδονίας. Έτσι κι αλλιώς δεν προβλεπόταν καμία άλλη διαδικασία.

Ας πάρουν θέση αυτοί που πρόκριναν τις υποψηφιότητες Αντι- περιφερειαρχών, χωρίς να λάβουν υπόψη τους την τοπική κοινωνία, χωρίς να τηρηθεί καμία διαδικασία, χωρίς διάλογο, χωρίς συμμετοχή.

Προκαλείται βαθιά απογοήτευση, γιατί τα αρμόδια όργανα με τις αποφάσεις τους έκαναν δώρο την Περιφέρεια, στο σύστημα που ευθύνεται για τα τέσσερα προηγούμενα χρόνια απραξίας, για το έλλειμμα αναπτυξιακού σχεδιασμού, για τη σύμπλευση με τις πολιτικές δυνάμεις που οδήγησαν τη Χώρα, την περιοχή μας με χέρια κατεβασμένα στα αδιέξοδα που βιώνουμε σήμερα.

Μέρος του συστήματος είναι και ο Νομάρχης Κοζάνης και αυριανός Περιφερειάρχης, αλλά και οι Νομάρχες των τριών άλλων Νομών που σε συνεργασία με κομματικό τοποτηρητή πρώην Περιφερειάρχη, οδήγησαν τον τόπο στην υποχώρηση την κομματική υποταγή.

Ποιός τους έδωσε το δικαίωμα, αυτών που έτσι αποφάσισαν, να μας χρησιμοποιούν με αυτό τον τρόπο;

Περνάμε δύσκολες στιγμές ως τόπος, ως Χώρα, με ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ανοιχτά.

Θα κληθούμε να δώσουμε τη μάχη μας, δυστυχώς όμως πάνω σε ερείπια.

Ας γίνουν όσα συνέβησαν ευκαιρία να ξεκινήσει κάτι καινούριο. Κάτι καινούριο που εμείς θα φτιάξουμε, δεν έχουμε την πολυτέλεια της μοναχικής πορείας αλλά της κοινής προσπάθειας, παραμερίζοντας όσα περισσότερα μπορούμε από αυτά που μας χωρίζουν.

Χρειαζόμαστε μια ελάχιστη συμφωνία κοινής προσπάθειας, χωρίς αποκλεισμούς που δεν θα ξυπνά επιλεκτικά τα αντανακλαστικά της εσωκομματικής αναμέτρησης και θα απευθύνεται στο όλο το ΠΑΣΟΚ.

Στρατάκης Γιάννης

Ν. Σύμβουλος (2007-2010)          

Νομάρχης Φλώρινας (2003-2006)

Μέλος Δ.Σ. Ε.Ν.Α.Ε. (2003-2010)