Η φροντίδα της ψυχής σε ημέρες κρίσης

Η κρίση χτύπησε την πόρτα μας. Αυτη είναι η μεγάλη αλήθεια. Πρέπει να το παραδεχτούμε και να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε κατανοώντας την. Πρέπει να σκύψουμε με φροντίδα πάνω στήν ταλαιπωρημένη ψυχή μας.

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν την ιστορία του Μινώταυρου, ενός σαρκοφάγου άντρα με κεφάλι ταύρου, που ζούσε στο κέντρο του λαβύρινθου. Ήταν ένα απειλητικόκτήνος και παρ’ όλα αυτά το όνομα του ήταν Αστερίων η Αστέριος. Συχνά σκέφτομαι αυτό το παράδοξο ενώ η μελαγχολία χτυπά την πόρτα της ψυχής μου. Είναι ένα τέρας αυτό που σκιρτάει μεσα στον πυρήνα της ύπαρξης μου, αλλά είναι ταυτόχρονα και το αστέρι της πιο βαθειάς μου υπόστασης. Οφείλουμε να φροντίζουμε τα παθήματα μας με εξαιρετικό σεβασμό, ώστε ακόμη και μέσα από το φόβο και το θυμό του κτήνους να μη χάνουμε από τα μάτια μας το αστέρι.

Και ποιός θα φροντίσει την ψυχή μας; Η φροντίδα έχει τη σημασία της διαρκούς επαγρύπνησης. Δεν υπάρχει τέλος. Είναι μια διαδικασία που λαμβάνει χώρα συνεχώς. Οι αντιφάσεις της καθημερινής μας ζωής μπορεί ποτέ να μη λυθούν ολοκληρωτικά. Θα έπρεπε να αφιερώσουμε χρόνο για να παρακολουθούμε και να ακούμε τις δονήσεις της ψυχής μας, γιατί έτσι αποκαλύπτονται σταδιακά τα βαθύτερα μυστήρια που κρύβονται πίσω από τις καθημερινές συγχύσεις.  Τα προβλήματα και τα εμπόδια προσφέρουν μια ευκαιρία για προβληματισμό που σε κάθε άλλη περίπτωση εμποδίζεται από τους γρήγορους ρυθμούς της ζωής. Καθώς σταματάμε για να σκεφτούμε τι μας συμβαίνει και από τι είμαστε φτιαγμένοι, η ψυχή υφίσταται ζύμωση, για να χρησιμοποιήσουμε μια λέξη από την αλχημεία. Αλλαγές συμβαίνουν αλλά όχι σύμφωνα με κάποιο σχέδιο ούτε ως αποτέλεσμα κάποιας σκόπιμης παρέμβασης. Εάν παρακολουθήσετε την ψυχή από αρκετά κοντά, με εξασκημένη και προσηλωμένη φαντασία, οι αλλαγές θα συμβούν χωρίς να τις αντιληφθείτε μέχρις ότου ολοκληρωθούν και εδραιωθούν μέσα σας. H φροντίδα της ψυχής βρίσκεται απέναντι στο εξής παράδοξο: Μια βίαιη και πεισματική επιδώξη της αλλαγής μπορεί, στην πραγματικότητα, να σταθεί εμπόδιο στη διαδικασία του ουσιαστικού μετασχηματισμού.

Και δεν υπάρχει καλύτερη ευκαιρία για την φροντίδα της ψυχής μας από τούτες τις δύσκολες ημέρες της κρίσης, σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας...Οι γιατροί της Αναγέννησης έλεγαν ότι η ουσία κάθε ανθρώπου δημιουργείται όπως γεννιούνται τα αστέρια στον ουρανό. Η φροντίδα της ψυχής, αντλώντας σοφία από τα προβλήματα και τα διλήμματα μας, ξεπερνάει την κοσμική μυθολογία του εαυτού μας και ξαναβρίσκει μια αίσθηση ιερότητας για κάθε ατομική ύπαρξη. Είναι το απέραντο μυστήριο που συνιστά το σπόρο και την καρδιά κάθε ατομικότητας.

Η φροντίδα της ψυχής σε περιόδους κρίσης, αντιλαμβάνεται εντελώς διαφορετικά την πραγματικότητα. Ξέρει να εκτιμάει το μυστήριο του ανθρώπινου πόνου και δεν προσφέρει την ψευδαίσθηση μιας ζωής χωρίς προβλήματα. Αντιλαμβάνεται κάθε εκδήλωση άγχους και σύγχυσης σαν ευκαιρία για να ανακαλύψει ότι το τέρας που κατοικεί στο κέντρο του λαβύρινθου είναι επίσης και άγγελος. Η μοναδικότητα ενός προσώπου περιέχει τόσο το μη υγιές οσο και το κανονικό, το ορθολογικό. Το να πλησιάσουμε και να κατανοήσουμε αυτή την περιοχή εντάσεων, μέσα μας, σημαίνει ότι βρισκόμαστε πλησιέστερα στην ανακάλυψη της αστρογέννητης φύσης μας.   

 Ε.Ζ