Salvador Dali.1957 |
Γράφει η Φοίβη
Η
βίωση της τωρινής στιγμής, η επαφή με το ‘τώρα’ σας, αποτελούν τον πυρήνα μιας
αποτελεσματικής ζωής. Ήδη από το 1903 ο Χένρυ Τζέϊμς δίνει αυτή τη συμβουλή στο
βιβλίο του «Οι πρεσβευτές»: Ζήστε κάθε τι που μπορείτε` είναι λάθος να μην το
κάνετε. Δεν έχει τόση σημασία αυτό που
συγκεκριμένα κάνετε, όση έχει η ζωή σας.
Αν δεν είχατε τη ζωή, τι άλλο θα είχατε?...Αυτό που χάνει κανείς, το χάνει, δεν
γίνεται αλλιώς...Η κατάλληλη στιγμή είναι κάθε στιγμή που ο άνθρωπος είναι
τυχερός να έχει...Ζήστε!
Αν
σκεφθείτε πάνω σ’αυτό, θα δείτε ότι πράγματι δεν υπάρχει άλλη στιγμή που να
μπορείτε κάποτε να ζήσετε. Το τώρα είναι το μόνο που υπάρχει και το μέλλον δεν
είναι παρά ένα ακόμη παρόν που θα ζήσετε όταν εμφανιστεί. Ένα είναι σίγουρο –
δεν μπορείτε να ζήσετε το μέλλον παρά μόνο σ’ένα πολιτισμό που υποβιβάζει το
τώρα. Αποταμιεύστε για το μέλλον! Σκεφθείτε τις συνέπειες. Σκεφθείτε το αύριο.
Προγραμματίστε για τη σύνταξή σας!
Η
αποφυγή της τωρινής στιγμής είναι σχεδόν μια αρρώστια στον πολιτισμό μας και
αδιάκοπα υποβαλλόμαστε να θυσιάζουμε το παρόν για χάρη του μέλλοντος. Ο
προγραμματισμός είναι ένα είδος εξορκισμού, μια φυγή από την πραγματικότητα. Ο
άνθρωπος ανακουφίζεται από το φόβο του
για το μέλλον με την ψεύτικη σιγουριά των προβλέψεων, μέσα από ιεροτελεστίες
σχεδιασμών και προγραμμάτων. Μπροστά στη φαινομενικά αχαλίνωτη και απρόβλεπτη
ζωή, οι άνθρωποι σαν εσένα, χρησιμοποίησαν κανόνες και φόρμουλες, αυταπατήθηκαν
ότι μπορούν να κάμψουν το σύμπαν μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς της
λογικής, και το αντικατέστησαν με μια πιο καθησυχαστική περιγραφή.
Αλλά τίποτα από αυτά δεν μπόρεσε ποτέ να ξαλαφρώσει την αίσθηση της
αβεβαιότητας. Το να κάνεις προγράμματα είναι σαν να σκάβεις ένα πηγάδι και να
πιστεύεις ότι μπορείς να χωρέσεις εκεί την απεραντοσύνη του ωκεανού. Αυτή η
ασπίδα αδυναμίας, αυτή η απατηλή πανοπλία που σε κάνει να νιώθεις
προστατευμένος σαν το Δον Κιχώτη, το ισχνό νοητικό διάφραγμα που το τοποθέτησες ανάμεσα σε σένα
και την πραγματικότητα, κουρελιάζεται και ξαφνικά ο άνθρωπος βρίσκεται μπροστά
στην άβυσσο, στο άπειρο, στη ζωή όπως πραγματικά είναι, και όχι όπως του την
αφηγήθηκαν.
Την
τωρινή στιγμή,αυτή την άπιαστη στιγμή που βρίσκεται πάντα μαζί σας, θα
μπορέσετε να απολαύσετε με τον πιο όμορφο τρόπο αν αφεθείτε σ’αυτή. Ρουφήξτε
την κυριολεκτικά και απαλλαγείτε από το παρελθόν που πέρασε και από το μέλλον
που θα έρθει. Αρπάξτε την τωρινή στιγμή σαν να ήταν η μοναδική. Και να θυμάστε,
η επιθυμία, η νοσταλγία και η μεταμέλεια είναι οι πιο συνηθισμένες κι
επικίνδυνες τακτικές για να δραπετεύσετε από το παρόν.
Ακούστε τον Ιβάν Ίλιτς του Τολστόϊ, καθώς περιμένει τον μεγάλο
ισοπεδωτή, πως αναπολεί ένα παρελθόν που κυριολεκτικά κυριαρχούνταν από τους
άλλους, μια ζωή κατά την οποία κυριαρχούνταν από τους άλλους, μια ζωή κατά την
οποία είχε εγκαταλείψει κάθε έλεγχο πάνω στον εαυτό του, με σκοπό να
προσαρμοστεί σ’ένα σύστημα: « Τι κι αν ολόκληρη η ζωή μου στάθηκε ένα λάθος?’
Του φάνηκε πως όλα όσα έμοιαζαν απολύτως αδύνατα πριν, συγκεκριμένα πως δεν
είχε περάσει τη ζωή του όπως θα’πρεπε, θα μπορούσαν στο κάτω κάτω να είναι
αληθινά. Και τα επαγγελματικά του καθήκοντα κι όλη η τακτοποιημένη ζωή του, η
δικιά του και της οικογένειάς του, κι όλα τα κοινωνικά και δημόσια ενδιαφέροντά
του, όλα αυτά πιθανόν να ήταν ψεύτικα. Προσπάθησε να υπερασπιστεί όλα αυτά τα
πράγματα απέναντι στον εαυτό του και ξαφνικά ένοιωσε την αδυναμία όλων αυτών
που υπερασπιζόταν. Δεν υπήρχε τίποτε να υπερασπιστεί...»
Καθώς κοιτάζετε πίσω τη ζωή σας, σχεδόν όπως το έκανε ο Ιβάν Ίλιτς του
Τολστόϊ, θα διαπιστώσετε πως ποτέ δεν νιώσατε λύπη για κάτι που κάνατε. Είναι
όσα δεν κάνατε που σας βασανίζουν. Το μήνυμα λοιπόν είναι ξεκάθαρο. Ζήστε!
Κάντε! Αξιολογείστε την τωρινή στιγμή. Εκμεταλλευτείτε κάθε δευτερόλεπτο της
ζωής σας...Αξιοποιείστε τις τωρινές σας στιγμές!
Η
στιγμή είναι επικράτεια του ‘ονείρου’. Εσύ είσαι αυτή η στιγμή. Αυτή η στιγμή
περιέχει όλα εκείνα που θα μαζέψεις στο χρόνο...ψίχουλα, θρύψαλα του εαυτού
σου!... Βαθιά μέσα σου υπάρχει ένα ενοποιημένο πεδίο από απεριόριστες
δυνατότητες. Εκεί είναι που το ‘όνειρό’ σου συμβαίνει. Εκεί είναι όπου
εμφανίζεται οποιοσδήποτε η οτιδήποτε χρειάζεται για να δημιουργήσεις ευτυχία
και επιτυχία στη ζωή σου. Εκεί είναι που ο σκοπός της ζωής σου, γίνεται σαφής
και διαυγής.
Πόσο απογοητευτικό να περιβάλλεσαι από συνεχώς άστοχους τυχοδιώκτισμούς, έχοντας απόσπαση στην αβεβαιότητα μιας βολικής προσδοκίας,που δεν ξέρεις που τελικά θα εκβάλλει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χειρότερο,η όποια βάσιμα προσδοκούμενη επιτυχία να διαρκεί στην καλύτερη περίπτωση όσο διαρκεί το τελείωμα της πρώτης νιότης,ειδικά αν η πρόσκαιρη επιτυχία δε φέρει την επιθυμητή ευτυχία και γαλήνη.
Πόσο λείπει το ζύγισμα ενός ισόμετρου δυναμικού σχεδιασμού,που θα σε ανεβάσει μαζί του στην κορυφή της πάνδημης επιτυχίας και στο επιτυχημένο και σχεδιασμένο αυτόβουλο επανακατέβασμα θα σε αφήσει πάνω στο χαλί της ώριμης θαλπωρής και της ευτυχίας,πλήρως αναγνωρισμένης και ισορροπημένης.
Και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι,μα η τελική αποχώρηση να είναι από την έφηβη κορυφή στο δεύτερο πρανές, όπου μόνιμα θα στηθεί η πανοραμική βίλα της ώριμης ευτυχίας,ω Φοίβη.
Το δεύτερο πρανές είναι καλύτερο σαφώς μετά το πρώτο ,ειδικά αν η κορυφή μείνει στο τέλος ανέφικτη...