Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Ι. Η ιστορία είναι παλιά.

Τη δεκαετία του 1920 οι φασιστικές και ναζιστικές οργανώσεις στην Ιταλία και τη Γερμανία συγκροτούσαν τις δικές τους παραστρατιωτικές οργανώσεις με στόχο το χτύπημα του εργατικού και επαναστατικού κινήματος, τα Τάγματα Εφόδου (SA) στη Γερμανία και τους Μελανοχίτωνες

στην Ιταλία. Τα μέλη αυτών των οργανώσεων στρατολογούνταν κυρίως από τμήματα του πληθυσμού που είχαν λουμπενοποιηθεί είτε ως άνεργοι είτε ως κατεστραμμένοι μικροαστοί εξαιτίας του πολέμου και της οικονομικής κρίσης. Ιδιαίτερα στρατολογούσαν δυνάμεις από πρώην στρατιώτες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου που είχαν πάρει ενεργό μέρος στη συγκρότηση στρατιωτικών τμημάτων για την καταπολέμηση του αναδυόμενου επαναστατικού κινήματος υπό την καθοδήγηση αστικών κυβερνήσεων ακόμα και με τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών (ΦράιΚορπς στη Γερμανία και Αρντίτι στην Ιταλία). Σημαντικό τμήμα τέτοιων δυνάμεων είχε διασυνδέσεις με τον υπόκοσμο και το οργανωμένο έγκλημα, ήταν χαφιέδες και ρουφιάνοι της Αστυνομίας, μπράβοι έτοιμοι να τσακίσουν απεργίες και εργατικές διαδηλώσεις.

Οι δυνάμεις αυτές πρωτοστάτησαν σε οδομαχίες ενάντια κυρίως σε κομμουνιστές και συνδικαλιστές στις εργατογειτονιές με σκοπό να επιβάλουν την παρουσία τους, να εξασφαλίσουν τον έλεγχο δρόμων, χώρων που συχνάζουν οι εργαζόμενοι. Η άσκηση βίας ενάντια στο εργατικό κίνημα είναι μέρος της οργανωτικής πολιτικής και προπαγάνδας αυτών των οργανώσεων, περιλαμβάνοντας εκτεταμένη δραστηριότητα τρομοκράτησης με σκοπό την αποδιοργάνωση του εργατικού κινήματος σε συνδυασμό με τη «φιλανθρωπική» δραστηριότητα (συσσίτια, υλικά προνόμια που προέκυπταν από τη συμμετοχή σε αυτές τις ομάδες κ.ά.). Γι' αυτό άλλωστε οι οργανώσεις αυτές στηρίχτηκαν ανοιχτά από το κεφάλαιο και το αστικό κράτος λειτούργησαν ως ανεπίσημες δυνάμεις καταστολής. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο ίδιος ο Χίτλερ υπήρξε πράκτορας του Γερμανικού Στρατού (της Ράιχσβερ).

Αυτή λοιπόν η εγκληματική δραστηριότητα και σύνθεση των σκληρών μαχητικών πυρήνων των ναζιστικών οργανώσεων προκύπτει από τη φύση τους ως μαχητικές αστικές αντικομμουνιστικές οργανώσεις, ως αντιδραστικές μαζικές οργανώσεις που ορθώνονται ως αντίπαλο δέος στο εργατικό κίνημα και την ανάπτυξή του.

Έτσι λοιπόν και σήμερα σε διαφορετικές βεβαίως συνθήκες δεν είναι περίεργο που αναδεικνύονται σχέσεις της Χρυσής Αυγής με το οργανωμένο έγκλημα ή ότι βασικά στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης εμπλέκονται σε δραστηριότητες όπως εκβιασμοί, σωματεμπορία κλπ. Προνομιακοί χώροι για στρατολογία της ΧΑ είναι οι σύνδεσμοι οπαδών, μπράβοι της νύχτας, μικροπαραβάτες, λούμπεν στοιχεία.

Η συμμετοχή σε διαφόρων ειδών συμμορίες, σε συγκρούσεις στα γήπεδα, σε κυνηγητά μεταναστών είναι προϋπόθεση για τη συμμετοχή στις ομάδες τραμπούκων της Χρυσής Αυγής, η οποία ξεδιπλώνει την ίδια δοκιμασμένη παλιά τακτική των ναζί. Σε τέτοιους χώρους δραστηριοποιούνται και άλλοι κρατικοί μηχανισμοί στρατολογώντας χαφιέδες, πράκτορες, προβοκάτορες, κ.ά.

Η επανάληψη αυτών των στοιχείων είναι αναγκαία ως υπενθύμιση σε όλους όσοι κάνουν ότι τα ξεχνάνε και προσπαθούν σήμερα να διαχωρίσουν τον εγκληματικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής από τη φύση της ως ναζιστικής - φασιστικής οργάνωσης. 'Η αλλιώς, όπως λέει και η ανακοίνωση της ΚΝΕ, «είναι εγκληματίες επειδή είναι φασίστες»...

ΙΙ. Παριστάνουν τους ανήξερους.

«Τότε δεν τους ξέραμε», ισχυρίστηκε ο κ. Πρετεντέρης στο «Μέγκα» (30/9/2013), αναφερόμενος στη στάση των ΜΜΕ όλα αυτά τα χρόνια απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Αλλά προκαλεί κατάπληξη, άνθρωποι όπως οι τηλεαστέρες που λένε ότι τα ξέρουν όλα, να παριστάνουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι πολιτικοί τους φίλοι τους ανήξερους.

Ήταν ανήξεροι, για παράδειγμα, για την ύπαρξη ναζιστικού μορφώματος που έχει διακηρύξει τη λειτουργία του από το 1983. Ήταν ανήξεροι για τον ιδρυτή του, τον Μιχαλολιάκο, που είχε καταδικαστεί από το 1978 για ακροδεξιά τρομοκρατία και για τις βόμβες στους κιν/φους ΡΕΞ και στην ΕΛΛΗ. Ηταν ανήξεροι για τη δολοφονική επίθεση εναντίον του φοιτητή Κουσουρή και των συναδέλφων του το 1998 στην Ευελπίδων. Ήταν ανήξεροι περί το όνομα «Περίανδρος». Ήταν ανήξεροι για το γεγονός ότι ο, επί Παπαδήμου, συγκυβερνήτης των Σαμαρά - Βενιζέλου, ο Καρατζαφέρης, είχε συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ. το 2002 τέσσερα πρωτοπαλίκαρα της Χρυσής Αυγής.

Πριν φτάσουμε, δηλαδή, στα πογκρόμ κατά μεταναστών, στη δολοφονική επίθεση κατά μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα, στο έγκλημα στο Κερατσίνι, όλα τα προηγούμενα τους ήταν... άγνωστα. Αλλά τώρα τα... έμαθαν. Μπράβο!

ΙΙΙ. Ήξεραν αλλά τη «φούσκωναν».

Από το περασμένο Σάββατο εξελίσσεται και ένας ανταγωνισμός στα αστικά ΜΜΕ για το ποιος υποτίθεται θα βγάλει περισσότερα «άπλυτα στη φόρα» για τη Χρυσή Αυγή και τη δράση της. Αλλά υπάρχουν και αποκαλύψεις που το λιγότερο που κάνουν είναι να επιβεβαιώνουν τις ευθύνες του αστικού πολιτικού συστήματος στη μη αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής. Για παράδειγμα, στα προχθεσινά «Νέα» (1/10/2013) υπάρχει «αποκαλυπτική αναφορά της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) του Φλεβάρη 2012 για τον χρυσαυγίτη "νονό" Γ. Λαγό». Λέει αυτή η έκθεση της ΕΥΠ ότι ήταν εκβιαστής, «προστάτης» μαγαζιών της νύχτας, διακινούσε γυναίκες με σκοπό την πορνεία. Επίσης, η ΕΥΠ είχε σχηματίσει εικόνα για το δίκτυο της Χρυσής Αυγής ως ένα συνονθύλευμα από μαχαιροβγάλτες, κοινούς εγκληματίες, απόστρατους και νοσταλγούς της χούντας. Αλλά οι εκλογές που μεσολάβησαν το Μάη και τον Ιούνη του 2012, όπως λένε, έβαλαν την παρακολούθηση και την έρευνα των πρωτοπαλίκαρων της Χρυσής Αυγής στο ντουλάπι, ενώ μετά την εκλογή τους ως βουλευτών σταμάτησε εντελώς. Στη συνέχεια εξηγείται ότι υπήρξε αμηχανία και αναποφασιστικότητα αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ο μηχανισμός καταστολής για να αντιμετωπιστεί ένας πολιτικός οργανισμός που έχει μπει στη Βουλή και η ...στροφή επήλθε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Όλη αυτή η ιστορία, όμως, αυτό που αποδεικνύει είναι ακριβώς ότι το αστικό κράτος, τα αστικά κόμματα, οι κυβερνήσεις, και ήξεραν και είχαν το νομικό πλαίσιο για να αντιμετωπίσουν τους εγκληματίες. Και εδώ προκύπτει μέγα ερώτημα. Γιατί, ενώ ήξεραν, άφησαν τη φασιστική συμμορία να αναπτυχθεί; Ήξεραν ότι οι ναζιστές είχαν σχέσεις με το οργανωμένο έγκλημα, με τμήματα των μηχανισμών καταστολής. Γιατί δεν προχώρησαν στην αντιμετώπισή τους;

Φαίνεται ότι ευνοήθηκε το φούντωμα της Χρυσής Αυγής, για να χρησιμοποιηθεί, όπως έγινε, για την τρομοκράτηση εργατών, για το χτύπημα του εργατικού κινήματος, γιατί λειτουργεί άμεσα ως μπράβος των αφεντικών. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι: Γιατί τώρα επιλέγουν να «αφοπλίσουν» τη ναζιστική οργάνωση; Πώς θα αξιοποιηθεί αυτή η εξέλιξη για την κυοφορούμενη και επιδιωκόμενη αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, μέρος του οποίου είναι η Χρυσή Αυγή, αλλά και τη θωράκιση της αστικής εξουσίας με ακόμη πιο αντιδραστικούς νόμους, παρακαταθήκη για το χτύπημα του λαϊκού κινήματος;

Οι εργάτες, κάθε λαϊκός αγωνιστής, κάθε βιοπαλαιστής, πρέπει να είναι ψυλλιασμένοι μ' αυτή την υπόθεση. Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι ο φασισμός γεννιέται από τα σπλάχνα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, χρησιμοποιείται ως ο πέλεκυς ενάντια στο εργατικό και το επαναστατικό κίνημα. Όπως σημειώνει το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στην τελευταία του ανακοίνωση για τις εξελίξεις με τη Χρυσή Αυγή, «το ναζισμό δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το σάπιο αστικό κράτος, αλλά η λαϊκή συμμαχία που θα έχει στόχο να βάλει τέρμα στην εξουσία των μονοπωλίων, στο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και θρέφει ναζιστικά μορφώματα, όπως τη δολοφονική Χρυσή Αυγή και τις παραφυάδες της». Σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλει κάθε μέλος του ΚΚΕ με τη δράση του μέσα στο λαϊκό κίνημα.

Τ.Ε.  ΚΚΕ ΦΛΩΡΙΝΑΣ