Με δύο αποφάσεις που εξέδωσε πρόσφατα το Μισθοδικείο, αφενός έκρινε
αντισυνταγματικές τις περικοπές των δικαστικών και από την άλλη αναγνωρίζει και
αφορολόγητο στις αποδοχές τους, όπως συμβαίνει και με τους βουλευτές.
Υπενθυμίζεται ότι το Μισθοδικείο απαρτίζεται από 3 δικαστές, 3 καθηγητές Α.Ε.Ι.
και 3 δικηγόρους, ουσιαστικά
Το Μισθοδικείο έκρινε ως αντισυνταγματική την τελευταία μνημονιακή περικοπή
των αποδοχών των δικαστών (20% έως 25%) που επιβλήθηκε αναδρομικά από τον
Αύγουστο 2012, ενώ παράλληλα αναγνώρισε το αφορολόγητο του 25% των αποδοχών
τους, όπως συμβαίνει με τους βουλευτές, αφού το Σύνταγμα επιβάλλει την ισοτιμία
ανάμεσα στις κρατικές λειτουργίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική).
Ανοίγει έτσι ο δρόμος για επιστροφή σημαντικών κονδυλίων και αύξηση των
αποδοχών των δικαστικών λειτουργών αναδρομικά για τους τελευταίους 16 μήνες,
ανάβοντας ταυτόχρονα «πράσινο φως» για ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση (με
έκπτωση του 25% από το φορολογικό εισόδημα) που στην πράξη οδηγεί σε μεγαλύτερο
καθαρό εισόδημα.
Το δικαστήριο αυτό επικαλείται παραβίαση του Συντάγματος από την πλευρά
της Κυβέρνησης και της Τρόικας σε ότι αφορά τους μισθούς των δικαστών. Δε
διαφωνώ για την παραβίαση του Συντάγματος στο θέμα αυτό, ούτε ότι οι σημερινές αποδοχές
των δικαστικών τους υποχρεώνουν να ζουν κάτω από τα όρια της αξιοπρεπής
διαβίωσης, όμως πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί οι δικαστές δεν κρίνουν ως
αντισυνταγματικές και όλες εκείνες τις ενέργειες και τις διατάξεις της
Κυβέρνησης που εξαθλιώνουν ωμά τους απλούς Έλληνες πολίτες.
Δεν είναι άραγε αντισυνταγματικό το Μνημόνιο το οποίο ήδη οι δικαστές
το έκριναν συνταγματικό; Δεν είναι άραγε αντισυνταγματικά, το Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε. , οι
απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, οι μειώσεις των μισθών και των
συντάξεων, η παράλογη και απάνθρωπη φορολογία, οι φυλακίσεις και κατασχέσεις
για μικροοφειλές στην εφορία, όταν τα «μεγαλολαμόγια» έχουν τα χρήματά τους στο
εξωτερικό και δεν έχουν ελεγχθεί ακόμα
ουσιαστικά κλπ;
Έκριναν, οι δικαστές συνταγματικούς τους όρους του Μνημονίου (επί της
αιτήσεως αναιρέσεως του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας και άλλων φορέων) κατέστρεψαν
ουσιαστικά τις ζωές των συμπολιτών μας, που γκρέμισαν τα όνειρά τους και που
μας έχουν οδηγήσει στα πρόθυρα νευρικής κατάθλιψης.
Από ότι φαίνεται, είναι εύκολο να αποφασίζεις, ότι είναι συνταγματικές
οι περικοπές των μισθών των άλλων, ενώ όταν αποφασίζεις για τους δικούς σου μισθούς, αυτές οι περικοπές να κρίνονται, ως
αντισυνταγματικές.
Ο Πρόεδρος του
Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας
Δημήτριος Παύλ.
Στεφανίδης
Δεν είμαι Νομικός στο επάγγελμα, αλλά πιστεύω ότι διαθέτω κοινή λογική και τουλάχιστον τη μέση περί δικαίου αίσθηση που απορρέει από την καθ' ημάς "δυτική" νομολογία. Μόνο και μόνο η αναδρομικότητες ισχύος, διάσπαρτες στην πλειονότητα όλων των κατάπτυστων μνημονιακών νόμων, ΚΥΑ, ΥΑ, μεταμεσονύκτιων τροπολογιών επί νομοσχεδίων του τύπου "καταπολέμηση της φιλοξύρας του αραβοσίτου και άλλες διατάξεις", καθιστούν ευθέως αντισυνταγματική όλη τη νομική χαβούζα μέσα στην οποία ζει η χώρα των πολλών ταλαίπωρων πληβείων και των ολίγων κατεστημένων αρχόντων. Σωστά όλα, στο γενναίο κείμενό σας κ. Στεφανίδη. Διερωτώμαι όμως αν πράγματι υπάρχει διάκριση εξουσιών με όρους γνήσιας η και επίπλαστης Δημοκρατίας στη χώρα του Σωκράτη, του Λυσία και του Δημοσθένη ένθα εν και μόνο Σώμα, αυτό του κοινοβουλίου η μήπως κυνοβουλίου, περιλούεται με τις τρεις εξουσίες (νομοθετεί, εκτελεί με τους ίδιους βουλευτές-υπουργούς που μόλις νομοθέτησαν και δικάζει πριν δικάσουν και αποφανθούν τα δικαστήρια); Αν έστω και ακροθιγώς ισχύει κάτι τέτοιο, τότε καλά κάνουν και τα βρίσκουν οι τρεις κρατικές λειτουργίες, περίπου σαν τα σαμπουάν τρία σε ένα, αφού είμαστε αποκλειστικά και ολικά αυνάνες (μη το κάνεις αστεράκια διαχειριστή είναι λόγια, βιβλικής προέλευσης λέξη) και όχι έστω μερικώς αφού τους ανεχόμαστε. Και μετά σε βρίσκουν φουσκωτό και ασχημομούρη.
ΑπάντησηΔιαγραφή