Του Βασίλη Τζώτζη
«Αγαπάμε τη Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατήγορούς μας.
Το δείξαμε όταν κινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και
ακριβώς αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα
και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη
ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη,
δικάζετε την Ελλάδα»
Από την απολογία του Νίκου Μπελογγιάνη
«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά
πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε.
Μ' ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία.
Μ' ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώνει».
Γιάννης Ρίτσος, Ο άνθρωπος με το
Γαρύφαλλο
Έτσι Κυριακή ήταν σαν σήμερα, Κυριακή 30 Μάρτη 1952, τη
μέρα που κάθε ίχνος ανθρωπιάς, εκτελέστηκε στο βωμό της Αμερικανοκρατίας, κάθε
ίχνος αξιοπρέπειας εκτελέστηκε ξημερώνοντας Κυριακή τη μέρα που ΔΕΝ εκτελούσαν
ΟΥΤΕ οι ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, εκτελούσαν όμως οι «νικητές», οι πρώην
Γερμανοτσολιάδες που έχτιζαν τη μετεμφυλιακή «δημοκρατία» στα ξερονήσια και τα
εκτελεστικά αποσπάσματα.
Ποιον λερώνει το αίμα του Μπελογιάννη;
Στο πρόσωπο του Νίκου Μπελογιάννη η Αστική τάξη σκότωσε το
κοινωνικό όνειρο όσων την είδαν να βρίσκεται στο «χείλος της Αβύσσου»,
όσους είδαν πως τα κοινωνικά υποζύγια μέσα από τη δράση τους για τα άμεσα
δικαιώματά τους μπορούν να ανοίξουν δρόμους για μια νέα και διαφορετική
οργάνωση ολόκληρης της κοινωνίας.
Στο νεκρό κορμί του Νίκου Μπελογιάννη οι πολιτικοί πρόγονοι
όσων σήμερα ψηφίζουν Μνημόνια, γονατιστοί ικέτες του ΔΝΤ, νόμισαν πως σκοτώνουν
την κίνηση της Ιστορίας, φαντάστηκαν πως θα φρενάρουν το μέλλον, πως η ζωή
ΔΕΝ θα βρει μια χαραμάδα για να έρθει στο φως της μέρας. ΠΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΕΚΑΝΑΝ,
αφού ο δικός μας Νίκος είναι ένας Παγκόσμιος Ερνέστο.
«Έπεσες, Νίκο, με τ' αφτί σου κολλημένο στην καρδιά του κόσμου,
ν' ακούς τα βήματα της λευτεριάς να βαδίζουν στο μέλλον,
ν' ακούς το μέλλον να ξεδιπλώνει εκατομμύρια κόκκινες σημαίες
πάνω απ' το γέλιο των παιδιών και των κήπων».
Γιάννης Ρίτσος
Επειδή οι νεόκοποι ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ και εξαργυρώνουν
εκλογικά ότι ΔΕΝ τους ανήκει:
«Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου
αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της
Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας...».
«Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά
μεγάλων τιμών... Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση
του... Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: Να ζω προδίδοντας
τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ'
αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
Από την απολογία του Νίκου Μπελογγίανη
http://www.youtube.com/watch?v=pERYS53egUg
«Ο Μπελογιάννης πέθανε. Δε θυσίασε τίποτε από την τιμή μας. Ούτε από
την ελπίδα που έχουμε στο Αύριο που στραφτοβολά».
ΠΩΛ ΕΛΥΑΡ
Τζώτζης Βασίλης
30/03/2014
ΝΑΟΥΣΑ 1949, ο Μπελογιάννης μακελεύει τον πληθυσμό της Νάουσας
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλη μιά αιματηρή σελίδα, άλλη μιά σφαγή στο πανδαιμόνιο του μαρξιστικού τέρατος που χύμηξε στην πατρίδα μας. Στη Νάουσα αυτή τη φορά, όπου πρωτοστάτησε στη σφαγή -όπως και στον Μελιγαλά- ο "ήρωας" των αριστερών Νίκος Μπελογιάννης.
Αγριότητα και φρίκη που κανείς δεν μπορεί να πιστέψει οτι έγινε απο έλληνες, ακόμα περισσότερο οτι συνέβη μόλις πριν λίγες δεκαετίες! Πού κρυβόταν τόσος σαδισμός και τέτοιο μίσος προς τον συνάνθρωπο; Δεν κάνουν λάθος αυτοί που πιστεύουν οτι ο Κομμουνισμός είναι σατανική δύναμη που τρελλαίνει αυτούς που τον αποδέχονται. Τα γεγονότα το αποδεικνύουν και εδώ αλλά και σε όλον τον κόσμο. Ας σκεφτεί ο καθένας τί θα συνέβαινε αν αυτοί οι μακελάρηδες είχαν νικήσει. Όχι, δεν θα γινόμασταν Βουλγαρία και Αλβανία όπως πολλοί λένε. Στην καλύτερη περίπτωση η Ελλάδα μας θα γινόταν Καμπότζη...
Τα γεγονότα στην Νάουσα τα περιγράφει το βιβλίο "ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΤΗΣ ΝΑΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ".
Το έγραψε ο Δημήτριος Θεοχαρίδης, ο οποίος διετέλεσε υπουργός στην κυβέρνηση Κ.Τσαλδάρη.
Το βιβλίο βρίθει απο περιγραφές των σφαγών των κατοίκων απο τους κομμουνιστές.
Ανέστησέ τον να μας σώσει ρε Βασίλη... εάν δεν μπορείς αυτόν τουλάχιστον προσπάθησε για τον Λαμπράκη και εάν δεν μπορέσεις ούτε αυτόν.. τότε δείξε μας τον δρόμο της "λύτρωσης" με άλλο ένα κείμενο για τον Μπελογιάννη. Εδώ είμαστε "εμείς" και δεν βαριόμαστε ποτέ με τέτοια. Επί εκατό.. διακόσια χρόνια να μας μιλάς γι΄αυτούς δεν βαριόμαστε. Ούτε από άλλες τόσες γιορτές που γίνονται κάθε χρόνο γι΄αυτούς. Ξέρουμε καλά άλλωστε.. ότι αυτοί θα μας σώσουν. Όχι δεν είναι προσωπολατρεία.. είμαστε σίγουροι και γι΄αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήKαλές οι αμπελοφιλοσοφίες αλλα είπαμε το φρούτο του ΚΚΕ δεν ευδοκιμεί στην Φλώρινα,οι Φλωρινιώτες έχουν κακή πείρα με τα καμώματα τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 6:14 μας λες ανέκδοτα για να γελάσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒιβλίο βαλτού υπουργού των εμφυλιοπολεμικών εθνοπροδοτικών κυβερνήσεων κατά του Μπελογιάννη; Ω ποια έκπληξης!
Ακλόνητο το επιχείρημά σου!!!
Βασιλη να σου θυμησω οτι το ΚΚΕ της περιοδου εκεινης ηταν το ενιαιο ΚΚΕ. Μετα διασπαστηκε. Αυτο σημαινει οτι αναφορα σε εκεινο το ΚΚΕ εχουν ολες οι τασεις που συμμετειχαν τοτε και οχι μονο το σημερινο ΚΚΕ δηλαδη το ΚΚΕ του 1991-1992. Δεν ειναι θεμα σφραγιδας αλλα θεμα πολιτικης στασης και κοσμοθεωριας. Ας πουμε ο απομονωτισμος του ΚΚΕ(91) σε συγκριση με το ΕΑΜ και την ΕΔΑ του πραγματικου ΚΚΕ του 1950
ΑπάντησηΔιαγραφή