Θέλει κότσια να είσαι με τον Παπανδρέου

Γράφει η Τάνια Γραμματικού

υποψήφια βουλευτής Ν. Φλώρινας
με το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών

Ανάμεσα στην πλέον συντηρητική μορφή Δεξιάς μετά τη Μεταπολίτευση και σε μία ανέμπνευστη αριστερά που απλώς αποτελεί το «λιγότερο κακό» υπάρχει στην Ελλάδα ο χώρος της προοδευτικής  παράταξης, που όλοι ξέρουμε ποιος τον/την κάλυπτε μέχρι πρότινος.

Με τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Αρχή και

σημαία τους αγώνες για αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης, τη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του ΑΣΕΠ, τη νομιμοποίηση του πολιτικού γάμου, την ψήφο στα 18, την ισότητα των δύο φύλων, την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, την παραχώρηση άδειας επιστροφής στην Ελλάδα στους πολιτικούς πρόσφυγες του Δημοκρατικού Στρατού

Το Σημίτη στη συνέχεια, με την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τον εκσυγχρονισμό του Κράτους παράλληλα

Και φυσικά με το Γιώργο Παπανδρέου το 2010.

Ενδιάμεσα, κατά την περίοδο 2004-2009, ο αΚαταλληλότερος πρωθυπουργός όλων των εποχών  Κώστας Καραμανλής, εκτόξευσε το χρέος και το έλλειμμα (300δις χρέος το 2009, από 180 το 2004 και 15,6 ως ποσοστό % ΑΕΠ το 2009 από 7,6 % το 2004. Προχώρησε σε ανεξέλεγκτο δανεισμό, διεύρυνε το πελατειακό κράτος και η χώρα βρέθηκε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.  

 Όλα αυτά είναι γνωστά.

Όπως είναι πια γνωστό, πως η δημιουργία και η ένταξη της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης το 2010 ήταν μονόδρομος. Και πως η δημοσιονομική προσαρμογή προκειμένου να επανέλθουμε στις αγορές, θα ήταν σκληρή.

Γι’ αυτό και η κυβέρνηση Παπανδρέου δρομολόγησε παράλληλα μία σειρά από μεταρρυθμίσεις, ώστε σε συνδυασμό με τα δημοσιονομικά μέτρα, η μετάβαση στην εποχή του μνημονίου, να γινότανε όσο το δυνατόν πιο ήπια.

Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, θα οδηγούσαν στην τήρηση ενός πλαισίου ΙΣΟΝΟΜΙΑΣ-ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ-ΛΟΓΟΔΟΣΙΑΣ.

Θεσπίστηκε η διαύγεια, ώστε η δημόσια διοίκηση να τελεί υπό τον έλεγχο του Πολίτη κάθε στιγμή, θεσπίστηκε η άρση του τραπεζικού απόρρητου, ώστε να ελεχθούν τα χρήματα που έφυγαν στο εξωτερικό, επιβλήθηκε φόρος 15% στα ακίνητα των offshore εταιρειών και έτσι ξετυλίχτηκε το κουβάρι στην υπόθεση Τσοχατζόπουλου, θεσπίστηκε ο οικονομικός εισαγγελέας.

Πήγαινε λοιπόν να δημιουργηθεί μία σχέση, που χάλαγε τη σούπα της εγχώριας διαπλοκής. Η μιντιοκρατία της χώρας, έτρεμε κάθε υποψία εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων, κι ας είχε η χώρα ανάγκη κάθε μία από τις παραπάνω για να προχωρήσει.

Στις 26 Οκτωβρίου 2011, ο Γιώργος Παπανδρέου πέτυχε Συμφωνία για κούρεμα χρέους 200δις € και σύναψη νέου δανείου με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ ύψους 100 δις. Παράλληλα υπήρχε πρόβλεψη για κάλυψη με επιπλέον 30 δισ. (από τα 100 δις ευρώ), ώστε να ολοκληρωθεί η επανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Το Νοέμβριο του 2011, με προκάλυμμα  την «αγανάκτηση» του ελληνικού λαού, αποφάσισαν εκτός και εντός Βουλής και κυρίως ΕΝΤΟΣ πασοκ, πως η Συμφωνία που πέτυχε ο Γιώργος Παπανδρέου ΔΕΝ είναι καλή.

Για την ακρίβεια, αποφάσισαν πως ο Γιώργος Παπανδρέου ΔΕΝ είναι καλός και άρα τον έριξαν! Τη συμφωνία πάντως μετά, επι κυβέρνησης Παπαδήμου, την υπογράψανε ΩΣ ΕΙΧΕ!

Ακόμα και ο κυρ Λιάνης την υπέγραψε, βεβαίως! Αφού πρώτα έκανε «πανηγυρική» αποχώρηση, με αφορμή τα επαχθή νέα μέτρα, τα οποία όμως τελικά υπερψήφισε, αν και ειδεχθή, με μία ολικής επαναφοράς κωλοτούμπα, που θα ζήλευε και ο Αντώνης Σαμαράς.

 …συνεχίζεται