Σχολιάζοντας την επικαιρότητα

Ι.Ο «λιτός βίος» του κ. Βαρουφάκη.

Σε ποιόν, αλήθεια,απευθύνεται ο νέος υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης, όταν λέει ότι «είμαστε υπέρ του λιτού βίου, δεν πιστεύουμε ότι ανάπτυξη σημαίνει να έχουμε τόσες πολλές PorscheCayenne στους στενούς δρόμους των πόλεών μας.

Ούτε περισσότερα σκουπίδια στις παραλίες μας, ούτε περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρά μας»; Σε ποιον απευθύνεται, όταν διαπιστώνει ότι «οι Έλληνες δημιουργούσαν, όταν ζούσαν λιτά. Όταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους, όταν τις αποταμιεύσεις τους τις χρησιμοποιούσαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους. Όταν ήταν περήφανοι που δεν είχαν πιστωτικές κάρτες, στεγαστικά δάνεια και χρέη»;

Πρώτα και κύρια, απευθύνεται στον ελληνικό λαό. Στους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, που έχουν γονατίσει από την καπιταλιστική οικονομική κρίση. Σε αυτούς στέλνει το μήνυμα ότι πρέπει να αρκεστούν στα λίγα ψίχουλα, που αναμένεται να μοιράσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Λέει ο νέος υπουργός: «Όταν ξόδευαν λιγότερα από τα έσοδά τους»... Πόσο μοιάζει η λογική της νέας συγκυβέρνησης με τη λογική των προηγούμενων κυβερνήσεων! Λογική, που, από το ξέσπασμα της κρίσης, προσπαθούν να καλλιεργήσουν, ότι «για το χρέος και τα ελλείμματα φταίει ο λαός που ξόδευε αλόγιστα περισσότερα από όσα παρήγε». Είναι ίδιο με το «καταναλώναμε περισσότερα από όσα παράγαμε»!

Πάνω σε αυτήν τη λογική δεν πάτησε όλα τα προηγούμενα χρόνια η προπαγάνδα για συσκότιση των πραγματικών αιτιών της κρίσης; Για να κρύψουν ότι ο λαός, που παράγει όλο τον πλούτο, ζει με μερικά ψίχουλα ή εξαθλιωμένος, την ίδια στιγμή που επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν.

Είναι λογικό να αναπτύσσει τέτοιες θέσεις ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού με την πολιτική του ο λαός ούτε τις απώλειες της κρίσης πρόκειται να ανακτήσει, ούτε τα ψίχουλα που θα του μοιράσει θα τον σώσουν από τη λιτότητα διαρκείας, που επιβάλλει ο σημερινός δρόμος του κεφαλαίου και της ΕΕ.Και η συγκυβέρνησή του, με άλλο μείγμα διαχείρισης, από άλλο μονοπάτι θα συνεχίσει σε αυτήν την αντιλαϊκή κατεύθυνση. Κατεύθυνση που εγγυάται την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και που για το λαό εγγυάται το «λιτό βίο», αναπαράγοντας διλήμματα διαβίωσης για το εάν θα έχει θέρμανση ή το εμβόλιο για το παιδί, εάν θα ταΐσει λίγο κρέας τα παιδιά του ή γάλα τα μωρά του ή εάν θα πάρει ένα αντιβιοτικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση, παίζει το χαρτί της δυνατότητάς του για χειραγώγηση και ενσωμάτωση της δυσαρέσκειας, αγανάκτησης και οργής των φτωχών λαϊκών στρωμάτων που έχει συσσωρευτεί την προηγούμενη 5ετία. Επιχειρώντας, λοιπόν, να αλλάξει μέθοδο εξυπηρέτησης των ίδιων αντιλαϊκών στόχων, προσπαθεί να εκπαιδεύσει το λαό στη λογική των «μειωμένων απαιτήσεων». Γι' αυτό, άλλωστε, τα συγχαρητήρια των Ελλήνων βιομηχάνων και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Γι' αυτό, άλλωστε, δίνει συγχαρητήρια και εκείνος που ήδη εφαρμόζει μια τέτοια πολιτική στην πατρίδα του, τις ΗΠΑ.

Αυτό το μέλλον επιφυλάσσουν για τους εργαζόμενους, τις λαϊκές οικογένειες. Ένα μέλλον, με το οποίο δεν πρέπει να συμβιβαστεί ο λαός.

ΙΙ. Οι λεονταρισμοί και η πραγματικότητα.

«Το κράτος έχει συνέχεια».Και δεν θα μπορούσε να είναι και διαφορετικά, αφού, παρά την εναλλαγή κυβερνήσεων, κουμάντο στη χώρα συνεχίζουν να κάνουν τα μονοπώλια, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Ο «καπνός», που σηκώθηκε αυτές τις μέρες, με αφορμή το έκτακτο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σχετικά με τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και τη θέση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δεν μπόρεσε να κρύψει τελικά την ευθυγράμμισή της με τη γραμμή της ΕΕ. Τι συνέβη πραγματικά; Κατέληξαν στην ανανέωση των ήδη επιβεβλημένων κυρώσεων έως και τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και στη δυνατότητα διεύρυνσής τους στο επόμενο συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών το Φλεβάρη. Ο ίδιος ο νέος Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς και οι αξιωματούχοι της ΕΕ μίλησαν για «έναν καλό συμβιβασμό». Δηλαδή, οι λεονταρισμοί της συγκυβέρνησης κατέληξαν στο να μπει η υπογραφή της στις ίδιες κυρώσεις που είχε ψηφίσει και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Μια απόφαση η οποία στηρίζεται δήθεν στις ανθρωπιστικές αρχές της ΕΕ, αλλά στην πραγματικότητα εντάσσεται στα επιθετικά σχέδια των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και στο πλαίσιο των ανταγωνισμών με την καπιταλιστική Ρωσία για τον έλεγχο των αγορών και των ενεργειακών πόρων της περιοχής, με θύματα τους λαούς, ανάμεσά τους και τον ελληνικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ δήλωσε ότι «παρά τις γενικές αντιρρήσεις της Ελλάδας επί του κειμένου, θα το αποδεχτεί, επιθυμώντας τη διαφύλαξη της ενότητας της ΕΕ».

Βεβαίως, στο παζάρι που γίνεται στα ευρωενωσιακά κονκλάβια, η κάθε αστική τάξη επιδιώκει να εξυπηρετηθούν καλύτερα, στο πλαίσιο μιας ενιαίας γραμμής, και τα επιμέρους συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων της κάθε χώρας ή συμπράξεων που έχουν επιτευχθεί. Γι' αυτό παρατηρούμε και διαφοροποιήσεις ανάμεσα σε χώρες και στο ζήτημα της στάσης απέναντι στη Ρωσία. Από όσα βγήκαν προς τα έξω, και άλλοι ΥΠΕΞ, εκφράζοντας τα επιμέρους συμφέροντα των μονοπωλίων των χωρών τους, είχαν αντιρρήσεις για περαιτέρω κυρώσεις κατά της Ρωσίας, γιατί, λόγω της ισχυρής διασύνδεσης με αντίστοιχα ρωσικά μονοπώλια, καταγράφουν ζημιές όλη αυτήν την περίοδο που εξελίσσεται η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Ουκρανία. Αρνητική στάση είχαν οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας, της Αυστρίας, της Σλοβακίας, ενώ επιφυλάξεις έχουν εκφράσει και αυτές των Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, ακριβώς γιατί οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε διάφορους κλάδους, στην Ενέργεια, σε σημαντικούς βιομηχανικούς τομείς, αλλά και στην αγροτική οικονομία, έχουν απώλειες. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, υπεραμυνόμενος ότι η ΕΕ δεν έχει συμφέρον από μια αποδυναμωμένη Ρωσία.

Το γεγονός των υπαρκτών αντιθέσεων στην ΕΕ, και τα συνεχιζόμενα προβλήματα στην Ευρωζώνη συνολικά χρειάζεται να παίρνονται υπ' όψιν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα των λαών. Αντίθετα, η οικονομική στασιμότητα, το ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης και η ένταση των ανταγωνισμών μεγαλώνουν τους κινδύνους για εμπλοκή σε νέες περιπέτειες και πολεμικές συγκρούσεις, για να γίνουν οι εργαζόμενοι και πάλι κρέας στα κανόνια των καπιταλιστών σε τυχόν μια πιο γενικευμένη σύρραξη. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στα επικοινωνιακά τρικ της νέας συγκυβέρνησης, στα μεγάλα λόγια και τους «αστερίσκους» όπως έκαναν στο παρελθόν άλλοι διαχειριστές. Πρέπει να βρίσκονται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση να αντιμετωπίσουν επικίνδυνες, για τους λαούς, εξελίξεις.

Τ.Ε. ΦΛΩΡΙΝΑΣ