Γράφει ο Λάζος ο Βουνίσιος
Κοσμοπλημμύρα ανθρώπων , κατά τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά κυρίως μετά την παρέλαση, όπου οι πολίτες «παρέλασαν» σε κάθε γωνιά και κατέκλυσαν κάθε σπιθαμή
τραπεζοκαθισμάτων καφετεριών, ουζερί και ταβερνών.
Πρόκειται για τη συνήθη «επετειακή παρέλαση ανθρώπων» , που δεν την πτόησε και φέτος ούτε η οικονομική κρίση και η οποία εδώ και χρόνια έχει καθιερωθεί ως μια από τις μέρες του χρόνου κατά την οποία οι ιδιοκτήτες καφετεριών και καταστημάτων εστίασης, προετοιμάζονται μέρες πριν πυρετωδώς, για να είναι έτοιμοι να καλύψουν τη συσσωρευμένη κίνηση του μεσημεριού, κάνοντας τον προγραμματισμό τους σε προμήθειες και στην παροχή της καλύτερης εξυπηρέτησής της.
Δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο και πάλι, κυρίως μετά την παρέλαση, όπου ξεκίνησε η ...μάχη του τραπεζοκαθίσματος, με altτον κόσμο να κόβει βόλτες πάνω κάτω μέσα στους πεζόδρομους στις παραποτάμιες γειτονιές και στις πλατείες, για να βρει ένα μέρος να καθίσει να πιει καφέ, στις καφετέριες ή ένα να βρεί άδειο τραπέζι σε ουζερί εστιατόρια σουβλατζίδικα και ταβέρνες. Βέβαια αρκετοί ήταν αυτοί, οι οποίοι γνωρίζοντας από άλλες χρονιές, την ταλαιπωρία που θα υποστούν όταν μπουν σε μια περιπέτεια αναζήτησης άδειας καρέκλας, είχαν προβλέψει και έκαναν πριβέ ρεζερβέ κράτηση από τις προηγούμενες ημέρες στα εν λόγω καταστήματα, με αποτέλεσμα τα περισσότερα από αυτά να είναι «πιασμένα» .Άλλοι δέν πήγαν κάν να παρακολουθήσουν την μαθητική παρέλαση αλλα κατευθύνθηκαν στον πεζόδρομο η στις παραποτάμιες γειτονιές για να "πιάσουν τραπέζι". Μερικοί πρό της παρελάσεως μαθητικών & στρατιωτικών τμημάτων μοιράσθηκαν την διαδρομή ο ένας στην παρέλαση και ο άλλος στο τραπεζάκι Άλλοι κατευθύνθηκαν στο Τελωνίο Νίκης διαβαίνοντας με τα ΙΧ τους στα ελληνοσκοπιανά σύνορα για να κάνουν μία βολτίτσα είτε για φαγητό ή είτε για ψώνια στην γειτονική πόλη του Μοναστηρίου όπου η αγορά ήταν ανοιχτή .Παρά το σχετικό απαγορευτικό , στο επαρχιακό οδικό δίκτυο , εντόπισα να κυκλοφορούνε αρκετά βαρέα οχήματα με εγχώριες η ξένες πινακίδες μέχρι και μία νταλίκα με συρόμενη καρότσα γεμάτη μεταχειρισμένα αυτοκίνητα ...
Η δε κίνηση πεζών, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, στο κέντρο, ήταν ασταμάτητη και ο αίθριος καιρός της φθινοπωρινής λιακάδας ευνόησε γι' αυτό. Μικροί και μεγάλοι απολάμβαναν την επίσημη αργία, με βόλτες στους πεζόδρομους, δημιουργούσαν πηγαδάκια και ένα ατέλειωτο ανθρώπινο βουητό μελίσσι διατηρήθηκε μέχρι αργά το βράδυ στα τραπεζοκαθίσματα των καφε των τσιπουράδικων,λοιπών φαγάδικων ...
Κίνηση παρουσιάστηκε , πέραν κλασικά του πεζοδρόμου - κεντρικής πλατείας , στο νέο πάρκο , στην στοά Σπυράκη πλησίον δημοτικής αγοράς και στα αντίστοιχα καταστήματα των παραποτάμιων γειτονιών που έχουν γίνει σημείο αναφοράς για την πόλη μας (απο την γέφυρα του Α Δημοτικού , το Βαρόσι μέχρι την πλατεία ηρώων - γειτονιά Καραγκιόζη) τα οποία υποδέχθηκαν μέρος του «κύματος» εξόδου, που επέλεξε πιο απομακρυσμένα μέρη από το κέντρο όπως το κατάστημα ΦΟΟΦ στον λόφο Αγίου Παντελεήμονα, για να καθίσει για φαγητό ή καφέ. Άλλοι βρήκαν την ευκαιρία να ανηφορίσουν για τις ιχθυοταβέρνες των Πρεσπών , να επισκεφθούν το Νυμφαίο να δούν τις αρκούδες , να γευματίσουν σε κάποια παραδοσιακή ταβέρνα η να επισκευφθούν κάποια παραλίμνια ταβερνα στον Άγιο Παντελεήμονα της λίμνης Βεγορίτιδας η όπως πληροφορήθηκα μερικοί γευμάτισαν στις παραλίμνιες ταβέρνες στην λίμνη της Καστοριάς.
Ο εορτασμός της εθνικής επετείου, αποδεικνύεται ότι είναι μια ευκαιρία για μία πρότελευταία (πρίν την άλλη παρέλαση για τα ελευθέρια της Φλώρινας στις 8 Νοεμβρίου έκαστου έτους) μαζική έξοδο του φθινοπώρου μικρών και μεγάλων ακόμη και των φοιτητών που είναι΄στην πόλη μας . Η ημέρα αυτή ήταν μια ευκαιρία συναθροίσεων η συναντήσεως φίλων , γνωστών και συγγενών, σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, εκτός σπιτιού και μια καλή ημέρα για τους τζίρους των καταστημάτων καφε εστίασης τόσο μέσα στην πόλη όσο και στην ευρύτερη περιοχή.
Φυσικά οι περισσότεροι απο εμάς παρακολουθήσαμε την μαθητική -στρατιωτική παρέλαση που διεξήχθη επι της οδού Μακεδονομάχων στην Φλώρινα , κατόπιν περιορισθήκαμε σε ένα καφέ και έπειτα τιμήσαμε το εορταστικό μεσημεριανό τραπέζι στα σπίτια μας.
Κοσμοπλημμύρα ανθρώπων , κατά τον εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά κυρίως μετά την παρέλαση, όπου οι πολίτες «παρέλασαν» σε κάθε γωνιά και κατέκλυσαν κάθε σπιθαμή
τραπεζοκαθισμάτων καφετεριών, ουζερί και ταβερνών.
Πρόκειται για τη συνήθη «επετειακή παρέλαση ανθρώπων» , που δεν την πτόησε και φέτος ούτε η οικονομική κρίση και η οποία εδώ και χρόνια έχει καθιερωθεί ως μια από τις μέρες του χρόνου κατά την οποία οι ιδιοκτήτες καφετεριών και καταστημάτων εστίασης, προετοιμάζονται μέρες πριν πυρετωδώς, για να είναι έτοιμοι να καλύψουν τη συσσωρευμένη κίνηση του μεσημεριού, κάνοντας τον προγραμματισμό τους σε προμήθειες και στην παροχή της καλύτερης εξυπηρέτησής της.
Δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο και πάλι, κυρίως μετά την παρέλαση, όπου ξεκίνησε η ...μάχη του τραπεζοκαθίσματος, με altτον κόσμο να κόβει βόλτες πάνω κάτω μέσα στους πεζόδρομους στις παραποτάμιες γειτονιές και στις πλατείες, για να βρει ένα μέρος να καθίσει να πιει καφέ, στις καφετέριες ή ένα να βρεί άδειο τραπέζι σε ουζερί εστιατόρια σουβλατζίδικα και ταβέρνες. Βέβαια αρκετοί ήταν αυτοί, οι οποίοι γνωρίζοντας από άλλες χρονιές, την ταλαιπωρία που θα υποστούν όταν μπουν σε μια περιπέτεια αναζήτησης άδειας καρέκλας, είχαν προβλέψει και έκαναν πριβέ ρεζερβέ κράτηση από τις προηγούμενες ημέρες στα εν λόγω καταστήματα, με αποτέλεσμα τα περισσότερα από αυτά να είναι «πιασμένα» .Άλλοι δέν πήγαν κάν να παρακολουθήσουν την μαθητική παρέλαση αλλα κατευθύνθηκαν στον πεζόδρομο η στις παραποτάμιες γειτονιές για να "πιάσουν τραπέζι". Μερικοί πρό της παρελάσεως μαθητικών & στρατιωτικών τμημάτων μοιράσθηκαν την διαδρομή ο ένας στην παρέλαση και ο άλλος στο τραπεζάκι Άλλοι κατευθύνθηκαν στο Τελωνίο Νίκης διαβαίνοντας με τα ΙΧ τους στα ελληνοσκοπιανά σύνορα για να κάνουν μία βολτίτσα είτε για φαγητό ή είτε για ψώνια στην γειτονική πόλη του Μοναστηρίου όπου η αγορά ήταν ανοιχτή .Παρά το σχετικό απαγορευτικό , στο επαρχιακό οδικό δίκτυο , εντόπισα να κυκλοφορούνε αρκετά βαρέα οχήματα με εγχώριες η ξένες πινακίδες μέχρι και μία νταλίκα με συρόμενη καρότσα γεμάτη μεταχειρισμένα αυτοκίνητα ...
Η δε κίνηση πεζών, σε όλη τη διάρκεια της ημέρας, στο κέντρο, ήταν ασταμάτητη και ο αίθριος καιρός της φθινοπωρινής λιακάδας ευνόησε γι' αυτό. Μικροί και μεγάλοι απολάμβαναν την επίσημη αργία, με βόλτες στους πεζόδρομους, δημιουργούσαν πηγαδάκια και ένα ατέλειωτο ανθρώπινο βουητό μελίσσι διατηρήθηκε μέχρι αργά το βράδυ στα τραπεζοκαθίσματα των καφε των τσιπουράδικων,λοιπών φαγάδικων ...
Κίνηση παρουσιάστηκε , πέραν κλασικά του πεζοδρόμου - κεντρικής πλατείας , στο νέο πάρκο , στην στοά Σπυράκη πλησίον δημοτικής αγοράς και στα αντίστοιχα καταστήματα των παραποτάμιων γειτονιών που έχουν γίνει σημείο αναφοράς για την πόλη μας (απο την γέφυρα του Α Δημοτικού , το Βαρόσι μέχρι την πλατεία ηρώων - γειτονιά Καραγκιόζη) τα οποία υποδέχθηκαν μέρος του «κύματος» εξόδου, που επέλεξε πιο απομακρυσμένα μέρη από το κέντρο όπως το κατάστημα ΦΟΟΦ στον λόφο Αγίου Παντελεήμονα, για να καθίσει για φαγητό ή καφέ. Άλλοι βρήκαν την ευκαιρία να ανηφορίσουν για τις ιχθυοταβέρνες των Πρεσπών , να επισκεφθούν το Νυμφαίο να δούν τις αρκούδες , να γευματίσουν σε κάποια παραδοσιακή ταβέρνα η να επισκευφθούν κάποια παραλίμνια ταβερνα στον Άγιο Παντελεήμονα της λίμνης Βεγορίτιδας η όπως πληροφορήθηκα μερικοί γευμάτισαν στις παραλίμνιες ταβέρνες στην λίμνη της Καστοριάς.
Ο εορτασμός της εθνικής επετείου, αποδεικνύεται ότι είναι μια ευκαιρία για μία πρότελευταία (πρίν την άλλη παρέλαση για τα ελευθέρια της Φλώρινας στις 8 Νοεμβρίου έκαστου έτους) μαζική έξοδο του φθινοπώρου μικρών και μεγάλων ακόμη και των φοιτητών που είναι΄στην πόλη μας . Η ημέρα αυτή ήταν μια ευκαιρία συναθροίσεων η συναντήσεως φίλων , γνωστών και συγγενών, σε πιο χαλαρούς ρυθμούς, εκτός σπιτιού και μια καλή ημέρα για τους τζίρους των καταστημάτων καφε εστίασης τόσο μέσα στην πόλη όσο και στην ευρύτερη περιοχή.
Φυσικά οι περισσότεροι απο εμάς παρακολουθήσαμε την μαθητική -στρατιωτική παρέλαση που διεξήχθη επι της οδού Μακεδονομάχων στην Φλώρινα , κατόπιν περιορισθήκαμε σε ένα καφέ και έπειτα τιμήσαμε το εορταστικό μεσημεριανό τραπέζι στα σπίτια μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου