Είμαστε πραγματικά έτοιμοι να γκρεμίσουμε ένα Κυβερνητικό νομοσχέδιο;

Ζούμε στον απόηχο της τεράστιας Γενικής Απεργίας της 04/02, μιας απεργίας η οποία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει ΟΡΟΣΗΜΟ για τα μεγάλα κοινωνικά ξεσπάσματα που μέλλονται. Η μαζική συμμετοχή, τα καταγραφόμενα ψήγματα αγωνιστικής ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ
ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ, η συνάντηση της εργατιάς με τα αγροτικά μπλόκα και τους παραγωγικούς & επιστημονικούς φορείς, μπορούν να αποτελέσουν -υπό όρους- τη βάση για μια ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ.

Η νεομνημονιακή κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Αν.Ελλ. δίνει όρκους πίστης στους δανειστές και στα τοκογλυφικά funds. Ήδη νέα μέτρα πολλών δις είναι στα σκαριά για να καλύψουν τα νέα δημοσιονομικά κενά. Αν ο ελληνικός λαός ΔΕΝ πάρει την κατάσταση στα χέρια του, η μνημονιακή «μέρα της Μαρμότας» θα επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνια ακόμη.

Και αν ανατραπεί το Ασφαλιστικό έκτρωμα;

Οι συνδικαλιστικοί & μαζικοί φορείς βάζουν στο στόχαστρο το νομοσχέδιο λαιμητόμο της Κοινωνικής Ασφάλισης. Και πολύ καλά πράττουν, αφού ο στόχος «να μην κατατεθεί» είναι ρεαλιστικός και προωθητικός για τα λαϊκά αιτήματα και την αγωνιστική ενότητα. Όλοι μας κρινόμαστε από την αποφασιστικότητα και τη δράση μας ώστε να μην περάσει, να ηττηθούν οι συγκεκριμένες κυβερνητικές επιδιώξεις.

Για να ανοίξει όμως η προοπτική της νίκης επιβάλλεται να υπάρξουν τομές και αναπροσαρμογές στο εργατικό κίνημα και σε ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, να αποκρυσταλλωθούν προγραμματικά βαθιές διεργασίες συνείδησης, επανατοποθέτηση στα κορυφαία ζητήματα της κοινωνικής πραγματικότητας.

Η αλγεινή πείρα του Δημοψηφίσματος του Ιουλίου, η ιταμή μετατροπή του «ΟΧΙ» σε ένα ραγιάδικο «ΝΑΙ», είχε ως όχημα την κυριαρχία μέσα σε ευρύτερα στρώματα του φόβου της ρήξης, της άρνησης να πάρουν ενεργητική θέση για ΔΙΑΚΟΠΗ των διαπραγματεύσεων, Μονομερείς ενέργειες, ΣΤΑΣΗ πληρωμών και ΔΙΑΓΡΑΦΗ του ΧΡΕΟΥΣ, σε ρήξη με τη μέγγενη των ΕΥΡΩ – Ε.Ε.. Η μετατροπή της ποσότητας σε ΠΟΙΟΤΗΤΑ ήταν και θα είναι πάντα το σημαντικότερο ζήτημα στην πολιτική πρακτική, και ας μην ξεχνάμε πως η μαζικότητα ΔΕΝ έλειψε ούτε στο Σύνταγμα, ούτε στην απεργία της Πέμπτης.

Η γνωστή πεπατημένη οδηγεί αναπόδραστα σε νέα ΗΤΤΑ:

Να το πούμε καθαρά και ξάστερα, ΔΕΝ υπάρχει δρόμος σύγκρουσης με την εφαρμοζόμενη πολιτική δίχως τομές και ρήξεις με τους γνωστούς μηχανισμούς. Ο αγώνας χωρίς ξεκάθαρη στόχευση θα φέρει απογοήτευση και διάσπαση στα λαϊκά στρώματα, αφού μπροστά στο φόβο της ρήξης ο κάθε κλάδος θα προσπαθεί να μην πληρώσει αυτός το μάρμαρο αλλά να το πληρώσει κάποιος άλλος. Ο κοινωνικός αυτοματισμός, η γνωστή προπαγάνδα που βγάζει τους πάντες σκάρτους (π.χ. οι αγρότες έφαγαν τις επιδοτήσεις, οι μαγαζάτορες ΔΕΝ κόβουν αποδείξεις, οι δάσκαλοι κάθονται τα Καλοκαίρια) θα δηλητηριάσει την πολιτική ατμόσφαιρα μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ.

Απαιτείται μια ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Είναι επιτακτική η ανάγκη για νέους μεγάλους και ενωτικούς αγώνες. Ετοιμότητα για Κυβερνητικούς ελιγμούς, χρονικές παλινωδίες και προσπάθειες διάσπασης του αρραγούς μετώπου των λαϊκών δυνάμεων, προσπάθεια εξαίρεσης και προσεταιρισμού μεμονωμένων κλάδων κ.α.. ΔΕΝ μπορεί να αποκλειστεί και πιθανή αναδιάταξη της Κυβερνητικής πλειοψηφίας, καθώς και διάφορα σενάρια αναμόρφωσης της Μνημονιακής Εθνικής Ελλάδος. Το μαχόμενο εργατικό κίνημα ΔΕΝ πρέπει να φοβηθεί την κυβερνητική αστάθεια, αντιθέτως θα πρέπει να την οξύνει και να την αξιοποιήσει υπέρ του.

Σήμερα υπάρχει σωρευμένη -θετική & αρνητική- πείρα από ολόκληρη την περίοδο της κρίσης, ώστε να ελπίζουμε σε θετικές εξελίξεις. Οι μεγάλες απεργίες του 2010-12, το κίνημα των πλατειών, τα δίκτυα αλληλεγγύης, η τυφλή παράδοση της ελπίδας στο ΣΥΡΙΖΑ, η μάχη του Δημοψηφίσματος μπορούν να αποτελέσουν τη βάση για ουσιαστικά συμπεράσματα.

Είναι ώρα για μια ανοιχτόκαρδη και μεγάλη πρωτοβουλία των πολιτικών δυνάμεων της ΡΗΞΗΣ. Ο απλός κόσμος που πίστεψε στον ΣΥΡΙΖΑ, όσοι διαφωνούν με την αδιέξοδη στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, όσοι δώσαμε τη μεγάλη μάχη του «ΟΧΙ», όσοι αποχώρησαν οργανωμένα από το ΣΥΡΙΖΑ (Λαϊκή Ενότητα), η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορούν και πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Επιβάλλεται η ανάληψη πρωτοβουλίας ενοποίησης όλων αυτών των δυνάμεων, με ανοιχτή έκκληση προς κάθε τίμιο αγωνιστή.

Τζώτζης Βασίλης