Γράφει
ο Βαγγέλης Τσούκας
Όλες
οι πολιτιστικά και οικονομικά προηγμένες κοινωνίες της ιστορίας μοιράζονται ένα
κοινό χαρακτηριστικό που αποτελεί την πηγή της δύναμής τους, εξασφαλίζει την
ευημερία τους, ενώ όταν χαθεί επέρχεται, με μαθηματική ακρίβεια, το τέλος τους.
Η αρχαία Αίγυπτος και Ελλάδα, οι μεγάλες αυτοκρατορίες
του παρελθόντος και τα
σύγχρονα κράτη της βόρειας Ευρώπης και Ιαπωνίας που διατηρούν κοινωνική συνοχή
και ηγούνται της οικονομικής ανάπτυξης, υπακούουν στον εξής κανόνα: τα άτομα
τάσσονται ψυχή τε και σώματι υπέρ του συνόλου.
Για
την ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας και ισχυρών παραγωγικών δυνάμεων, τη διατήρηση
σταθερών κοινωνικών θεσμών και κράτους και τη βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής
απαιτείται ο λαός να ταχθεί στο έπακρο υπέρ του κοινού καλού. Και όσο πιο πολύ
προσφέρεται σε αυτόν το σκοπό, τόσο πιο αποτελεσματικά επιτυχγάνεται το όνειρο
της αρμονικής ζωής. Προηγουμένως όμως απαιτείται κατάλληλος πνευματικός
εξοπλισμός για την αναγνώριση ότι η ισχύς έρχεται με την ένωση και αυτό συνιστά
το πρώτο και δυσκολότερο βήμα. Η κοινωνική και πολιτική παιδεία, οι κλασικές
αξίες που έχουν αποδειχθεί κατά τους αιώνες και η ανάλογη βούληση από τα άτομα
συνιστούν το θεμέλιο της "κοινωνιστικής" συμπεριφοράς. Τα υπόλοιπα θα
ακολουθήσουν αυτόματα: άμεσα θα εκδιωχθούν από το κοινωνικό σώμα όσα μέλη δεν
συντάσσονται με το κοινό συμφέρον, όπως διεφθαρμένοι πολιτικοί και οικονομικοί
θεσμοί, συμπεριφορές και πρόσωπα, τα οποία θα αντικατασταθούν από υγιείς
δυνάμεις που θα φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα και θα αναπαράγουν αεναώς το
σύστημα. Σημειώνεται ότι η αφοσίωση στο σύνολο δεν αλλοτριώνει το
"βιολογικό εγωισμό" του ανθρώπου που επιτάσει η φύση του, αλλά τον
ταυτίζει με τον "εγωισμό της κοινωνίας", μιας κοινωνίας που θέλει να
είναι ενωμένη και ισχυρή σαν μία γροθιά.
Στην
Ελλάδα απαιτείται όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της μια τέτοια στροφή. Η
πνευματική ανάταση παραδοσιακά διαρκεί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες, όσο
χρειάζεται η επόμενη γενιά να αντικαταστήσει την τρέχουσα. Μια γρηγορότερη οδός
είναι η αλλαγή της οικογενειοκρατικής νοοτροπίας του έλληνα, με μια άλλη που θα
προτάσει κοινωνικά ιδανικά που ταιριάζουν στις ικανότητες και την ιστορία μας.
Αρκεί απλά να το πιστέψουμε, να πάψουμε δηλαδή να αυτοθεωρούμαστε νεποτιστές,
ανοργάνωτοι και επιφανειακοί. Η κοινή γνώμη μέσω της "διαφήμισης" της
κοινωνικής μας αποτυχίας, της πολιτικής διαφθοράς και του εφήμερου κέρδους
δηλητηριάζει κάθε προσπάθεια για εξέλιξη. Αντίθετα, με καθαρό μυαλό πρέπει να
δεχτούμε ότι όλα λειτουργούν όπως αρμόζει σε μια πολιτισμένη και οργανωμένη
ομάδα, από τους πιο ικανούς στη κορυφή μέχρι τον τελευταίο πολίτη, ότι οι
μηχανισμοί λειτουργούν σαν ρολόι και ότι όλοι οι παράγοντες της δημόσιας ζωής
είναι υγιείς.
Το
ζητούμενο λοιπόν είναι η απόκτηση της γνώσης ενός τέτοιου ανθρωπιστικού
συμβολαίου η οποία μεν διατίθεται απλόχερα, αρκεί να μην την απορρίπτουμε.
Εύγε Ευάγγελε! Αυτά είναι τα θέματα που σου ταιριάζουν και είναι και απολύτως χρήσιμα στην κοινωνία μας. Άφησε,λοιπόν, στην άκρη τα θεωρούμενα ως εθνικά θέματα, για άλλους αναλυτές και αφοσιώσου στο ευρύ πλαίσιο της επιστήμης σου, για να σε διαβάζουμε με κάθε καλή διάθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας απόδημος συμμαθητής του πατέρα σου
Πάντως, οι απόδημοι δεν χαρακτηρίζονται από έλλειμα καρδιάς ή από έλλειμα της δέουσας πατριωτικής ζέσης ή κοινωνικής ευαισθησίας.
ΔιαγραφήΑντίθετα, στην ξενητιά όλα πλεονάζουν, μαζί με την υπερευαισθησία στα εθνικά μας θέματα....
Επιζητούν όλοι να μιλούν για τα εθνικά θέματα...
Γιατί να αφήσει την ενασχόληση με τα εθνικά θέματα ο Βαγγέλης; Δεν είναι χρήσιμα για την κοινωνία μας τα εθνικά θέματα που σχετίζονται με την εθνική μας υπόσταση;
ΑπάντησηΔιαγραφήAρκεί να μην υιοθετεί τις μουχλιασμένες πια, όχι απλώς μπαγιάτικες, αιτιάσεις περί δυτικής παγκοσμιοποίησης, που ενώ έχουν ανατραπεί παγκοσμίως, στην Ελλάδα μας τις πασάρουνε για φρέσκες ή απλώς σε εμάς μόνο πια εξαντλούν τον φθίνοντα τσαμπουκά τους.
ΔιαγραφήΕπανέρχομαι στα άρθρα - εγώ έτσι τα χαρακτηρίζω - του Ευάγγελου, επειδή είχα εκφράσει την άποψη, πώς είναι καλύτερα να ασχολείται με θέματα του ευρύτερου πλαισίου της επιστήμης του, γιατί έτσι θα είναι πιο χρήσιμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχω την άποψη, πως πρέπει να δεχθεί κόκκινη κάρτα, άν γράφει οτιδήποτε επιθυμεί. Άλλωστε το διαδίκτυο είναι η αποθέωση της ελεύθερης έκφρασης απόψεων και άν βάλλουμε όρια στην ενασχόληση με τα θεωρούμενα εθνικά θέματα, είναι επόμενο - και δικαίως - να αντιμετωπίσουμε την κατακραυγή της κοινωνίας. Και χρησιμοποιώ τον όρο , γιατί όλα τα θέματα είναι εθνικά.Για τα ωραία συναισθήματα των αποδήμων, στα οποία αναφέρεται ο 11:12, δεν έχω καμία αντίρρηση, αρκεί να μήν είναι υπερφίαλα. Και να συντείνουν - όσο είναι δυνατό - σε ουσιαστικές και χρήσιμες κατευθύνσεις. Γιατί οι δακρύβρεχτες συμπεριφορές, χωρίς ρωμαλέο εθνικό συναίσθημα, πολλές φορές, καλύπτουν πραγματικά ελλείμματα και υπερτονίζουν μια ανύπαρκτη πατριωτική ζέση και κοινωνική ευαισθησία. Καταλήγοντας, πιστεύω, πως ο Ευάγγελος και οι όμοιοί του, νέοι επιστήμονες της Φλώρινας, με την παράθεση των απόψεών τους στο διαδίκτυο, πρέπει να επιλέγουν θέματα άμεσης κοινωνικής αποδοτικότητας. Για παράδειγμα, μια εκστρατεία, ώστε οι συμπατριώτες μας να μήν γεμίζουν τα ρεζερβουάρ τους, από το Μοναστήρι, είναι και εθνική και κοινωνική υπόθεση και δεν θα βρίσκει αντιρρήσεις, από κανένα υγιειώς σκεπτόμενο. Και ένα σωρό άλλα παρόμοια θέματα. Έτσι αναδεικνύεται η σημασία του διαδικτύου και, ενδεχομένως αποτρέπει κάποιους, που, μόνο, τα εσώψυχά τους βγάζουν, όταν γράφουν. Υ. Γ. Και για την αποκατάσταση των πραγμάτων: Εγώ δεν είμαι και . Είμαι ένας Αρμενοχωρίτης Κομοτηναίος, που με χαρά γράφω, όταν βρίσκω καλούς πατριώτες μου συνομιλητές.
ΑπάντησηΔιαγραφή