Επανάσταση των γαρυφάλλων

Γράφει ο Μιχάλης Ραμπίδης

Σύμβολο της δημοκρατίας και της ανεξαρτησίας, ο ύμνος της ‘’επανάστασης των γαρυφάλλων’’ ακούστηκε πριν λίγες ημέρες από τα θεωρεία της Πορτογαλικής βουλής, διακόπτοντας την ομιλία του πρωθυπουργού Πάσους Κοέλιο. Ο πρωθυπουργός χαμογελώντας 

προσπάθησε να συνεχίσει, όμως η πρόεδρος του κοινοβουλίου τον διέκοψε μέχρι να ακουσθεί ο ύμνος και να αποχωρήσουν από την αίθουσα οι διαδηλωτές. Μια ομάδα 30 Πορτογάλων ήθελαν να υπενθυμίσουν στον πρωθυπουργό και τους βουλευτές, ότι ο λαός κάνει κουμάντο και να εκφράσουν την αντίθεσή τους στις συνέπειες του μνημονίου.

Όταν οι μεγάλοι Ευρωπαίοι ηγέτες αποφάσισαν να βαδίσουν  τον ενιαίο ευρωπαϊκό δρόμο, οι <<αποικιοκράτες>> πέραν του Ατλαντικού θορυβήθηκαν για το ενδεχόμενο απώλειας των συμφερόντων τους στην Γηραιά Ήπειρο και άλλαξαν το σχήμα επιρροής τους στις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

 Οι χώρες με στρατιωτικά καθεστώτα δεν γινόταν δεκτές στην τότε ΕΟΚ.  Έπρεπε όμως να συμμετέχουν και να επηρεάζουν κατά το δοκούν (των ΗΠΑ) τις αποφάσεις των Ευρωπαίων. Εφεύραν λοιπόν τα <<σοσιαλιστικά>> καθεστώτα (όπου μπορούσαν άμεσα) και τους υπαγόρευαν την αίτηση ένταξής τους στην ΕΟΚ.

 Στις 25 Απριλίου 1974 εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα στην Πορτογαλία για την ανατροπή του 48χρονου στρατιωτικού καθεστώτος και τον τερματισμό της ασύμφορης αποικιοκρατικής παρουσίας στην Αφρική. Η επανάσταση ήταν αναίμακτη (4 νεκρούς), χωρίς λαϊκές εξεγέρσεις, γι’ αυτό  και δεν χαρακτηρίζεται Λαϊκή. Παρά τις εκκλήσεις των στρατιωτικών να μην βγουν οι πολίτες στους δρόμους, χιλιάδες Πορτογάλοι αναμείχθηκαν με τους στρατιώτες των επαναστατών, βάζοντας γαρύφαλλα στις κάνες των όπλων τους. Στις 28 Απριλίου επιστρέφει από το Παρίσι ο ηγέτης του Σοσιαλιστικού κόμματος Μάριο Σοάρες και δυο ημέρες αργότερα από τη Μόσχα ο ηγέτης του κομμουνιστικού κόμματος Αλβάρο Κουνιάλ.

Η Πορτογαλία έγινε το αμέσως επόμενο μετά την Ελλάδα 13^ο  μέλος της ΕΕ το 1986.

Για την <<μικρή μνήμη>> των Ελλήνων το 1974 μετά την εισβολή στην Κύπρο, επανήλθαν οι πολιτικοί μας, με τον ανυπάκουο όμως στα κελεύσματα των ΗΠΑ Κων/νο Καραμανλή. Διαλύθηκε η αφερέγγυα  Ένωση Κέντρου και  στήθηκε το αξιόπιστο ΠΑΣΟΚ. ‘’ Έξω οι βάσεις του θανάτου’’ – ‘’ ΕΟΚ & ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο’’ – ‘’ευχαριστούμε τους Αμερικανούς’’ και το μεγάλο ΝΑΙ στο ΔΝΤ  του ΓΑΠ  δίνουν ανάγλυφα την προδιαγεγραμμένη πορεία των πολιτικών <<σοσιαλιστών>> και όχι του λαού, στις επιθυμίες των ΗΠΑ.

Δεν θα είχα κάνει την επανάσταση το 1974 είπε σε συνέντευξή του στο Πορτογαλικό πρακτορείο ειδήσεων Lusa  ο πρωτεργάτης Ταγματάρχης Οτέλο Σαράιβα ντε Καρβάλιο, αν ήξερα ότι θα φτάναμε στην σημερινή κατάσταση. Θα είχα παραιτηθεί από το στρατό και θα αναζητούσα την τύχη μου στο εξωτερικό, όπως κάνουν οι νέοι σήμερα.   Οι στόχοι της επανάστασης δεν πέτυχαν και 2 εκατ. πολίτες ζουν στη φτώχεια. Με σοκάρει η εικόνα αυτών που στις 5 το πρωί πάνε στο εργοστάσιο ή το χωράφι και στο τέλος του μήνα αμείβονται με μισθούς φτώχειας.  Ο 75χρονος μίλησε για τη διαφθορά και τις μεγάλες ανισότητες σε μισθούς & συντάξεις. Όταν ζητάς τη βοήθεια του ΔΝΤ δεν μπορείς να είσαι αισιόδοξος Η επανάσταση έγινε για να αλλάξει η κατάσταση και να αναπτυχθεί ο λαός σε οικονομικό-κοινωνικό & πολιτιστικό επίπεδο. Όποια πρόοδος στους τομείς της Υγείας & της Παιδείας σήμερα αμφισβητείται.  Ο κατώτατος μισθός στην Πορτογαλία είναι λίγο κάτω από τα 500 Ε η ύφεση κοντά στο 3,5 και η εκτίμηση της κυβέρνησης για το 2013 είναι ότι η ανεργία θα ξεπεράσει το 16%.                      

Βρίσκετε ομοιότητες με τη χώρα μας;