3ήμερη αποχή των δικηγόρων της Φλώρινας

To Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Φλώρινας λαμβάνοντας υπόψη την απόφαση της Συντονιστικής Επιτροπής των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας περί πανελλαδικής αποχής των δικηγόρων στις 17 και 18 Σεπτεμβρίου 2013, ημέρες κατά τις οποίες συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής ο νέος Κώδικας Δικηγόρων, καθώς και τις ευρείες απεργιακές κινητοποιήσεις

που έχουν εξαγγελθεί για τις επόμενες μέρες από άλλους επαγγελματικούς κλάδους, αποφάσισε την κήρυξη τριήμερης αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους από 17 έως και 19 Σεπτεμβρίου 2013.

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ

για τις ρυθμίσεις του υπό ψήφιση νέου Κώδικα Δικηγόρων με τις οποίες:

• Καταργείται η εδαφική δικηγορική αρμοδιότητα και υιοθετείται το μοντέλο του άνευ αποκλειστικής έδρας περιοδεύοντος δικηγόρου.
• Καταργείται ο νομοθετικός καθορισμός ελαχίστων ορίων δικηγορικής αμοιβής, σε αντίθεση με τα ισχύοντα σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως π.χ. στη Γερμανία, όπου μάλιστα προβλέπονται αμοιβές πολλαπλάσιες από τις αντίστοιχες ελληνικές. Η νομοθετική κατοχύρωση ελαχίστων αμοιβών λοιδορήθηκε στο παρελθόν από τα φερέφωνα των μνημονιακών πολιτικών, ως αντικείμενη στις διατάξεις περί ελεύθερου ανταγωνισμού. Πλην όμως στην πραγματικότητα οι μέχρι πρότινος ισχύουσες ελάχιστες αμοιβές ήταν κυριολεκτικά «ελάχιστες» και σε κάθε περίπτωση πολύ χαμηλότερες από τις πραγματικές. Υπήρχαν όμως για την κατοχύρωση μίας στοιχειώδους αμοιβής την οποία δικαιούται κάθε εργαζόμενος, σε όποιον κλάδο κι αν ανήκει, ως αντάλλαγμα για την εργασία που προσφέρει. Ουδείς δικηγόρος πλούτισε δια των ελαχίστων αμοιβών. Με την κατάργησή τους οι μόνοι που στην πράξη ευνοούνται είναι οι τράπεζες, οι ασφαλιστικές εταιρείες και εν γένει οι πολύ μεγάλες επιχειρήσεις έναντι των οποίων οι δικηγόροι δεν έχουν καμία δυνατότητα διαπραγμάτευσης της αμοιβής τους.
• Υποβαθμίζεται ο ρόλος του δικηγόρου κατά τη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης, περιορίζεται το αποκλειστικό έργο του και συρρικνώνεται διαρκώς η δικηγορική ύλη, χωρίς ταυτόχρονα να παρέχεται σε αυτόν η δυνατότητα  παράλληλης άσκησης άλλων νομικών επαγγελμάτων, όπως αυτό του συμβολαιογράφου το οποίο παραμένει σκανδαλωδώς ερμητικά «κλειστό».
• Επιτρέπεται η λειτουργία «πολυτοπικών» εταιριών χωρίς περιορισμούς και υιοθετείται  στην πράξη ένα επιχειρηματικό μοντέλο άσκησης δικηγορίας που προσιδιάζει στη λογική ανάπτυξης αλυσίδας σούπερ μάρκετ και όχι στην προσωπική σχέση εμπιστοσύνης του δικηγόρου με τον εντολέα του, ενώ ταυτόχρονα αίρονται εμμέσως οι περιορισμοί δημιουργίας κεφαλαιουχικών δικηγορικών εταιριών από μη δικηγόρους στους οποίους και θα είναι υπόλογοι οι δικηγόροι (και όχι βεβαίως στον εντολέα τους).
• Περιορίζεται η οικονομική αυτονομία και αυτοτέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων και αποδυναμώνονται οι θεσμοί δικηγορικής αλληλεγγύης.

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ

γιατί περιορίζεται διαρκώς το δικαίωμα πρόσβασης του πολίτη στη Δικαιοσύνη και γιατί η Δικαιοσύνη από καταφύγιο των ασθενέστερων, καθίσταται πλέον «είδος πολυτελείας» για τους περισσότερους πολίτες, δεδομένου ότι:

• Επιβλήθηκε Φ.Π.Α. στις σχετιζόμενες με την πρόσβαση στη Δικαιοσύνη υπηρεσίες και μάλιστα στον ανώτατο συντελεστή 23%. Θυμίζουμε ότι ένας καφές έχει συντελεστή 13%, διότι προφανώς είναι υπέρτερο αγαθό!
• Δεκαπλασιάστηκε το παράβολο μηνύσεων, καθιερώθηκαν παράβολα των 200, 300 και 400 ευρώ για την άσκηση έφεσης και λοιπών ενδίκων μέσων, καθιερώθηκε η καταβολή υπέρογκου δικαστικού ενσήμου σε όλες τις αγωγές, πενταπλασιάστηκε το υπέρ ΤΑΧΔΙΚ ένσημο (μεγαρόσημο), υπερδιπλασιάστηκε το ποσό μετατροπής των ποινών.
• Περιορίστηκε και σε ορισμένες περιπτώσεις καταργήθηκε το δικαίωμα άσκησης έφεσης σε ποινικές και διοικητικές υποθέσεις.
• Περιορίστηκε το δικαίωμα παροχής αποτελεσματικής προσωρινής δικαστικής προστασίας.
• Εν τοις πράγμασι έχει αναιρεθεί κάθε δυνατότητα προσφυγής στη διοικητική δικαιοσύνη κατά του Δημοσίου, αφενός μεν διότι η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης (τουλάχιστον 10 χρόνια για την έκδοση τελεσίδικης απόφασης στα διοικητικά δικαστήρια) έχει ξεπεράσει προ πολλού τα θεμιτά όρια και συνιστά πλέον αρνησιδικία, και αφετέρου διότι κατ’ ουσίαν ο αντίδικός σου (δηλ. το Δημόσιο) νομοθετεί με ποιον τρόπο θα στραφείς εσύ εναντίον του και το πράττει (δια της νομοθετικής/εκτελεστικής εξουσίας) όλως καταχρηστικώς ώστε να σε αποτρέψει, θέτοντας οικονομικά και διαδικαστικά προσκόμματα και θεσπίζοντας ως απαραίτητη προϋπόθεση την υποχρέωση προκαταβολής του 50% των επιβληθέντων προστίμων και χρηματικών ποινών.

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ

για τη συστηματική παραβίαση του Συντάγματος και την καταχρηστική άσκηση του νομοθετικού έργου και ειδικότερα:

• Για την προσχηματική και καταχρηστική νομοθέτηση: α) με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (Π.Ν.Π.) χωρίς τη συνδρομή των τασσόμενων από το Σύνταγμα αυστηρών προϋποθέσεων, β) με την μορφή νόμου αποτελούμενου από ένα άρθρο, δεκάδες «παραγράφους» και εκατοντάδες υποπαραγράφους, ώστε να αναιρείται τεχνηέντως η υποχρέωση της κατ’ άρθρον ψήφισης των νόμων και κατ’ επέκταση να ματαιώνεται η επίσημη διατύπωση της θέσης των βουλευτών, δια της ψήφου τους επί των επιμέρους ρυθμιζόμενων θεμάτων, γ) με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, δ) με τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια.
• Για τη μη τήρηση και καταστρατήγηση των κανόνων ορθής νομοθέτησης και βέλτιστης νομοθετικής πρακτικής και την επαναλαμβανόμενη παροχή «λευκής» νομοθετικής εξουσιοδότησης σε όργανα της εκτελεστικής εξουσίας.
• Για τη νομοθέτηση κατ’ εντολήν εξωθεσμικών παραγόντων και την de facto εκχώρηση της νομοθετικής εξουσίας της Βουλής στους διεθνείς πιστωτές ως «μέσο» εξασφάλισης της καταβολής της «επόμενης δόσης».

ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ

για τις προσβολές των ατομικών θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών και ειδικότερα:

• Για την πολλαπλή, εξοντωτική και δημευτική φορολόγηση, την επιβολή «κεφαλικών» φόρων και έκτακτων εισφορών, ειδικών τελών και τεκμηρίων, τη θέσπιση φορολογικών διακρίσεων και ανισοτήτων και την κατάργηση του αφορολογήτου ορίου στους ελεύθερους επαγγελματίες.
• Για την ποινικοποίηση των διοικητικών διαφορών (ιδίως των φορολογικών) και την επιβολή υπέρογκων διοικητικών κυρώσεων κατά παράβαση του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, της αρχής της αναλογικότητας και της αρχής nulla poena sine processu.
• Για την αναγκαστική είσπραξη απαιτήσεων του Δημοσίου σε βάρος των πολιτών κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας, της ισότητας και της δίκαιης δίκης.
• Για την ανεπίτρεπτη (κατά το Σύνταγμα, το Ενωσιακό Δίκαιο και την ΕΣΔΑ) σύνδεση της εκπλήρωσης υποχρεώσεων προς το κράτος με τη σύμβαση παροχής θεμελιώδους κοινωνικού αγαθού (περίπτωση διακοπής ρεύματος για μη καταβολή του ΕΕΤΗΔΕ).
• Για την κατ’ ουσίαν κατάργηση του εργατικού δικαίου και των κανόνων προστασίας των εργαζομένων.
• Για την καταστρατήγηση των αρχών της ισότητας, της αναλογικότητας και κάθε έννοιας αξιοκρατίας στο Δημόσιο, με την οριζόντια κατάργηση οργανικών θέσεων, την «διαθεσιμότητα» και την «κινητικότητα», καθώς και για τη θέση υπαλλήλων σε αυτοδίκαιη αργία κατά παράβαση του τεκμηρίου αθωότητας.
• Για τις οριζόντιες και αναδρομικές μειώσεις μισθών και συντάξεων ακόμη και κάτω από το ελάχιστο επίπεδο της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
• Για τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και την αναντίστοιχη προς τις παροχές αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

Συντασσόμενοι με την κοινωνία και τιθέμενοι αλληλέγγυοι προς τους εργαζόμενους που απεργούν, ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ για την εφαρμοζόμενη μνημονιακή πολιτική πτώχευσης και εξαθλίωσης του λαού και διάλυσης του κοινωνικού ιστού.

Για το Δ.Σ.

     Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                   Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Δημήτριος Π. Στεφανίδης                                         Αλέξανδρος Ν. Σιάμκουρης