Τα δεσμά της αγάπης

           

Γράφει η Φοίβη

Τότε η Αλμίτρα είπε,

 Και για το Γάμο, δάσκαλε, τι έχεις να μας πεις?

Κι αυτός απάντησε λέγοντας:

Αγαπάτε ο ένας τον άλλο αλλά μην κάνετε δεσμά την αγάπη.

Αφήστε τη μάλλον  να είναι σα μια
κινούμενη θάλασσα ανάμεσα στις παραλίες των ψυχών σας.

 Γεμίζετε ο ένας το ποτήρι του άλλου, αλλά μην πίνετε από ένα ποτήρι.

 Δίνετε ο ένας στον άλλο από το ψωμί σας, αλλά μην τρώτε από το ίδιο καρβέλι.

Να τραγουδάτε και να χορεύετε μαζί και να

είστε χαρούμενοι, αλλά αφήνετε ο ένας τον άλλο να είναι μόνος.

Όπως και οι χορδές του λαγούτου είναι μόνες, παρόλο που πάλλονται με την ίδια μουσική.

                                                                        Χαλίλ Γκιμπράν

 ...Και μετά την καταπληκτική ομορφιά και αλήθεια που κρύβονται στους στίχους του ποιητή για τον γάμο, θα περάσω σε συγκεκριμένα παραδείγματα νοσηρών μορφών φιλίας και έρωτα, για να δούμε διαφορετικούς τύπους της ζημιάς που μπορεί να γίνει. Για παράδειγμα έχουμε μια μορφή νοσηρότητας, που είναι η ναρκισσιστική σχέση με τον άλλο.

Ο μύθος του Νάρκισσου είναι η αλληγορία του ανθρώπου που είναι παγιδευμένος στην αντανάκλαση του εαυτού του. Το παραμύθι του Νάρκισσου είναι η αλληγορία του ανθρώπου που γίνεται θύμα του κόσμου. Ο Νάρκισσος δεν ερωτεύεται τον εαυτό του αλλά την αντανάκλαση του ειδώλου του στο νερό, χωρίς να συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι μόνο μια εικόνα. Πιστεύοντας ότι βλέπει ένα όν διαφορετικό από τον εαυτό του, ένα πλάσμα άλλο, γοητεύεται, πέφτει στο νερό και αξιολύπητα πνίγεται.

Ναρκισσιστική σχέση με τον άλλο, με ψυχαναλυτικά κριτήρια, σημαίνει ότι αισθάνομαι τον άλλο ως προέκταση του εαυτού μου. Όπως δηλαδή εγώ μπορώ οποιαδήποτε στιγμή να δώσω μια εντολή στο χέρι μου να κάνει κάποια κίνηση, έτσι μπορώ να ελεγξω τον άλλο. Δηλαδή είναι υποχρεωμένος, θεωρώ αυτονόητο ότι ο άλλος θα εκπληρώσει την δική μου επιθυμία. Και θυμώνω πάρα πολύ αν δεν το κάνει αυτό, αν μου διαψεύσει αυτή την προσδοκία.

Μια δεύτερη παθολογία, μια δεύτερη μορφή νοσηρότητας που συχνά συνυπάρχει με την πρώτη σε ζευγάρια, είναι η εξάρτηση. Δηλαδή, άνθρωποι που έχουν την τάση να εξαρτώνται στην φιλία η στον έρωτα συνδέονται συχνά με ναρκισσιστικούς χαρακτήρες, γιατί δημιουργούν έτσι ένα συμπληρωματικό «κλείδωμα».

Η χειρότερη αρρώστια του ανθρώπου είναι η εξάρτηση. Δεν υπάρχει χειρότερο κακό από το να εξαρτάσαι από τους άλλους, από την κρίση τους. Για να απελευθερωθείς από όλα αυτά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, μεγάλη προετοιμασία. Ο ναρρκισσιστής φαίνεται να αγαπάει τον άλλο, στην πραγματικότητα όμως αγαπάει την εικόνα του. Επίσης και ο εξαρτημένος δεν μπορεί  να αγαπήσει, γιατί τον ενδιαφέρει η ασφάλεια. Η αγάπη είναι πράξη ελευθερίας, όμως, κι όταν αυτός δίνει τα πάντα προκειμένου να βρει ασφάλεια, αυτό δεν είναι αγάπη, είναι μια αυτόματη και ενστικτώδης συναλλαγή.

Τέλος μια άλλη μορφή νοσηρότητας μέσα στον γάμο είναι ο ανταγωνισμός. Δηλαδή έχουμε δυο ανθρώπους που μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν. Συγκρούονται διαρκώς χωρίς να τα βρουν. Σ’αυτή την περίπτωση το πρόβλημα είναι ότι ο καθένας θέλει κάτι να αποδείξει.

        

Και τότε η Αλμίτρα μίλησε πάλι και είπε, Μίλησέ μας ξανά για τον Γάμο.

Κι αυτός είπε:

Γεννηθήκατε μαζί και μαζί θα είστε για πάντα.

Θα είστε μαζί όταν τα άσπρα φτερά του θανάτου θα σκορπίσουν τις μέρες σας.

Ναι, θα είστε μαζί ακόμα και στη σιωπηλή μνήμη του Θεού.

Αλλά αφήστε να υπάρχουν διαστήματα στην εγγύτητά σας.

Και αφήστε τους ανέμους του ουρανού να χορεύουν ανάμεσά σας.

Δίνετε την καρδιά σας, αλλά όχι ο ένας στου άλλου τη φύλαξη.

Γιατί μόνο το χέρι της Ζωής μπορεί να εμπερικλείσει τις καρδιές σας.

Και να στέκεστε μαζί, όμως όχι πολύ κοντά.

Γιατί οι στύλοι του ναού στέκονται μακριά ο ένας από τον άλλο.

Και η δρυς με το κυπαρίσσι δε μεγαλώνουν το ένα στη σκιά του άλλου.