«Αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου, όταν όλοι γύρω σου τα ‘χουν χάσει, τότε πιθανότατα δεν έχεις αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης».
Ήμαστε υποταγμένοι στην «μητέρα Γερμανία», υποταγή που δόθηκε άνευ όρων και αξιών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς να ρωτήσουν το περήφανο Ελληνικό λαό, έπραξαν
με γνώμονα το: Χρειάζονται χρήματα και χωρίς αυτά τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.
Σήμερα ο πολίτης δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, τι να πιστέψει, δεν έχει πλέον σε τίποτα να ελπίζει αλλά ούτε να προσμένει.
Ακόμα και αυτοί που ήταν αισιόδοξοι βλέπουν να γκρεμίζονται οι νότες αισιοδοξίας που είχαν στο βραχύ παρελθόν, άρχισαν να λαμβάνουν σήματα εγκεφαλικά για απαγόρευση θετικής και αισιόδοξης σκέψης.
Διανύουμε μέρες φοβίας, οι ψυχολόγοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, το σύστημα υγείας σάπιο, όλα με «φακελάκι» το θες δεν το θες, θα το δώσεις διαφορετικά στην λίστα αναμονής από έξι μήνες μέχρι δύο χρόνια, μια γιαγιά που δεν μπορεί να το δώσει αργοσβήνει στο κρεβάτι δίπλα στα ανήμπορα παιδιά της.
Στην παιδεία όλα μοιάζουν αστεία, ανόητα και ανώφελα, το πτυχίο που θα πάρουν ουσιαστικά δεν θα τους ωφελήσει στην ανεύρεση εργασίας διότι κανείς πια δεν προσλαμβάνει, αντίθετα διώχνει, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις όλοι ψάχνουν εργαζόμενους αλλά χωρίς αμοιβή, επικαλούνται το γνωστό σλόγκαν «δεν έχω να πληρώσω αν θες δούλευε με όσα θα σου δίνω».
Μπήκαν βαθιά στην ζωή μας οι λέξεις αβεβαιότητα, ανεργία, κρίση, φόβος που ολοένα αποκτούν μεγαλύτερη σημασία και ενδυναμώνουν την ανύπαρκτη ελπίδα για το αύριο.
Οι κοινωνίες ολοένα και κόβουν ανέσεις που στο παρελθόν τις θεωρούσαν αυτονόητες, κόβουν τα κινητά τηλέφωνα, πουλάν τα αυτοκίνητα, πουλάν το εξοχικό, κόβουν τα φροντιστήρια και μοιράζουν στην μέση τα έξοδα του super market, το θέατρο ή ο κινηματογράφος ορίστηκα τελειωμένα.
Στο μόνο που βασιλεύει η «σπατάλη των λόγων» είναι η τηλεόραση, στήνουν χορό και ασελγούν πάνω στα πτώματα των ανθρώπων, η προπαγάνδα κυριαρχεί σε επίπεδα εκφοβισμού και πανικού, φτάνει στο αποκορύφωμα, αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στην παραπληροφόρηση χιλιάδες άνθρωποι ταπεινωτικά και εξευτελιστικά.
Δεν έχουμε ποιοτική ενημέρωση για το τι έφταιξε και πως θα διορθωθεί έστω από την σημερινή συγκυβέρνηση, ο πολίτης πλέον δεν ξέρει που να πιστέψει, τι ξημερώνει αύριο ποιά η τύχη του, τα σημαντικά πράγματα που σκέφτεται τα κρατά μέσα του, ξέρει ότι η πραγματικότητα είναι χειρότερη από ότι φαίνεται, η πιθανή έξοδος από το ευρώ η χρεοκοπία της χώρας μας, η στάση πληρωμών και οι στρατιές ανέργων σχηματίζουν μια θηλεία που τον πνίγουν, γιατί δεν έχει πλέον από πού να κρατηθεί…
Jean Kerr
Συγγραφέας.
Ήμαστε υποταγμένοι στην «μητέρα Γερμανία», υποταγή που δόθηκε άνευ όρων και αξιών από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, χωρίς να ρωτήσουν το περήφανο Ελληνικό λαό, έπραξαν
με γνώμονα το: Χρειάζονται χρήματα και χωρίς αυτά τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.
Σήμερα ο πολίτης δεν ξέρει πώς να αντιδράσει, τι να πιστέψει, δεν έχει πλέον σε τίποτα να ελπίζει αλλά ούτε να προσμένει.
Ακόμα και αυτοί που ήταν αισιόδοξοι βλέπουν να γκρεμίζονται οι νότες αισιοδοξίας που είχαν στο βραχύ παρελθόν, άρχισαν να λαμβάνουν σήματα εγκεφαλικά για απαγόρευση θετικής και αισιόδοξης σκέψης.
Διανύουμε μέρες φοβίας, οι ψυχολόγοι σηκώνουν τα χέρια ψηλά, το σύστημα υγείας σάπιο, όλα με «φακελάκι» το θες δεν το θες, θα το δώσεις διαφορετικά στην λίστα αναμονής από έξι μήνες μέχρι δύο χρόνια, μια γιαγιά που δεν μπορεί να το δώσει αργοσβήνει στο κρεβάτι δίπλα στα ανήμπορα παιδιά της.
Στην παιδεία όλα μοιάζουν αστεία, ανόητα και ανώφελα, το πτυχίο που θα πάρουν ουσιαστικά δεν θα τους ωφελήσει στην ανεύρεση εργασίας διότι κανείς πια δεν προσλαμβάνει, αντίθετα διώχνει, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις όλοι ψάχνουν εργαζόμενους αλλά χωρίς αμοιβή, επικαλούνται το γνωστό σλόγκαν «δεν έχω να πληρώσω αν θες δούλευε με όσα θα σου δίνω».
Μπήκαν βαθιά στην ζωή μας οι λέξεις αβεβαιότητα, ανεργία, κρίση, φόβος που ολοένα αποκτούν μεγαλύτερη σημασία και ενδυναμώνουν την ανύπαρκτη ελπίδα για το αύριο.
Οι κοινωνίες ολοένα και κόβουν ανέσεις που στο παρελθόν τις θεωρούσαν αυτονόητες, κόβουν τα κινητά τηλέφωνα, πουλάν τα αυτοκίνητα, πουλάν το εξοχικό, κόβουν τα φροντιστήρια και μοιράζουν στην μέση τα έξοδα του super market, το θέατρο ή ο κινηματογράφος ορίστηκα τελειωμένα.
Στο μόνο που βασιλεύει η «σπατάλη των λόγων» είναι η τηλεόραση, στήνουν χορό και ασελγούν πάνω στα πτώματα των ανθρώπων, η προπαγάνδα κυριαρχεί σε επίπεδα εκφοβισμού και πανικού, φτάνει στο αποκορύφωμα, αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στην παραπληροφόρηση χιλιάδες άνθρωποι ταπεινωτικά και εξευτελιστικά.
Δεν έχουμε ποιοτική ενημέρωση για το τι έφταιξε και πως θα διορθωθεί έστω από την σημερινή συγκυβέρνηση, ο πολίτης πλέον δεν ξέρει που να πιστέψει, τι ξημερώνει αύριο ποιά η τύχη του, τα σημαντικά πράγματα που σκέφτεται τα κρατά μέσα του, ξέρει ότι η πραγματικότητα είναι χειρότερη από ότι φαίνεται, η πιθανή έξοδος από το ευρώ η χρεοκοπία της χώρας μας, η στάση πληρωμών και οι στρατιές ανέργων σχηματίζουν μια θηλεία που τον πνίγουν, γιατί δεν έχει πλέον από πού να κρατηθεί…
Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος.
Εκδότης ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ.
τ. Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος
TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου