Η πριγκηπέσα…

«Αν έχεις βίτσα διάβαινε και ριζικό περπάτα» λέει ο σοφός λαός μας έχοντας μακρά και κακή εμπειρία από το καταστροφικά παλαιοκομματικό κράτος, όπου αν δεν είχες «μπάρμπα» στα κέντρα εξουσίας δεν είχες την ελάχιστη τύχη όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και σε πολλές άλλες φάσεις του δημόσιου βίου. Μικρή ελπίδα ότι κάτι
θ’ άλλαζε στο σάπιο και βρωμερό αυτό σύστημα αποτελούσε, μέχρι πριν λίγο, η ελπιδοφόρα παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και λέω μέχρι πριν από λίγο, γιατί μαζί με την ελπίδα που ερχότανε εμφανίστηκε ξαφνικά στην Φλώρινα και η απολύτως άγνωστη μέχρι τότε, Πέτη Πέρκα. Έχοντας την τύχη όμως να την κρατάει από το χέρι ο «σύντροφος» Γραμματέας, η κυρία Πέρκα δεν δυσκολεύτηκε να σχηματίσει και την αυλή τον «προθύμων». Πρώτος και καλύτερος ο Βαγγέλης Γκέκτσης, ο οποίος της όφειλε όχι μόνο το χρίσμα του υποψηφίου Δημάρχου, αλλά και την κομματική στήριξή του με δεκάδες μηχανορραφίες εκ μέρους της «πριγκηπέσας» τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο. Παρά τις μεθοδεύσεις όμως, η συνταγή χάλασε, γιατί έστω και την τελευταία στιγμή ο κόσμος της Αριστεράς, των ανέργων, των νέων και όσων τέλος πάντων για ένα «γαμώτο» στις 25 Γενάρη ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ δεν γουστάρανε το βεντετισμό της πριγκηπέσας και έστειλαν στη Βουλή τον Ξινο-νερίτη Σέλτσα. Όπως σας είπα όμως, όταν έχεις «μπάρμπα» τα πράγματα είναι εύκολα. Μπορεί να μην εκλέχτηκε βουλευτής, τοποθετήθηκε όμως αμέσως Γενική Γραμματέας σε Υπουργείο. Έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να μας εξηγεί πως η αλάνθαστη συνταγή του παλαιοκομματισμού θα παραμείνει απαράλλακτη. Σύμφωνα με την ίδια συνταγή, την βρώμικη δουλειά της «εκκαθάρισης» των αντιπάλων αναλαμβάνουν οι «πρόθυμοι» αυλικοί. Οι εξελίξεις όμως πρόλαβαν τους σχεδιασμούς της «πριγκηπέσας», του «μπάρμπα» και των αυλικών της και οι εκλογές αντί να γίνουν με σταυρό όπως υπολόγιζαν, γίνονται με λίστα. Η Πέτη Πέρκα λοιπόν εάν ήθελε να κατέβει ως υποψήφια βουλευτής θα έπρεπε και να παραιτηθεί από τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου και να ταπεινωθεί στη 2η θέση του ψηφοδελτίου βλέποντας την πλάτη του Ξινο-νερίτη. Ούτε που το σκέφτηκε αυτό η «πριγκηπέσα» ότι θα λέρωνε τις κόκκινες γόβες της τριγυρνώντας στα λασποχώρια της Φλώρινας και φυσικά προτίμησε τη θέση στο Υπουργείο. Θεωρούσε βέβαια ότι έστω και η 2η θέση της ανήκει κάπως σαν «προίκα»… και αφού της ανήκει λοιπόν και ο ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει στις «πριγκηπέσες» του τέτοια δικαιώματα,  την έδωσε δώρο στον  Γκέκτση που βρέθηκε ξαφνικά και αναπάντεχα στη 2η θέση του ψηφοδελτίου. Ο Σάββας Σαπαλίδης λοιπόν δεν το άντεξε, θύμωσε και τα βρόντηξε και από το ψηφοδέλτιο και από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο αργά βέβαια κατάλαβε ότι μέχρι τώρα έπαιζε το παιχνίδι της Πέτης. Έκανε όμως και ένα ακόμα λάθος, πολύ μεγαλύτερο: αντί να βγει και να πει ορθά κοφτά την πραγματική αιτία της παραίτησής του άρχισε να μας λέει για μνημόνια και κωλοτούμπες του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλον πολύ αργά για δάκρυα Σάββα και να θέλεις να παραστήσεις και τον αριστερότερο. Μετά απ’ όλα αυτά έμενε κενή και η 4η θέση στο ψηφοδέλτιο, γιατί εν τω μεταξύ είχε αναχωρήσει για τη Λαϊκή Ενότητα και η «αριστερότερη» όλων, Άννα Σπύρτου. Ακόμα μεγαλύτερη ευκαιρία για την «πριγκηπέσα» του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτη Πέρκα, να σώσει και πάλι τον ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας. Στη θέση αυτή λοιπόν ένας ακόμα δικός της άνθρωπος, η κυρία Ανθούλα Πάρπου – Αντωνιάδου. Το δυστυχέστερο όμως όλων, ότι η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ Φλώρινας υπάκουσε και υπέκυψε στους σχεδιασμούς της «πριγκηπέσας»…

Χαραδροκόρακας