Εικόνες ντροπής στο Κυνοκομείο του Δήμου Φλώρινας

Μετά το βίντεο με την κακοποίηση ελέφαντα σε τσίρκο με έδρα τη Φλώρινα, ο δήμος μας έρχεται πάλι 

 στην επικαιρότητα με παρεμφερή αφορμή. Σε πολλούς διαδικτυακούς ιστότοπους αναρτήθηκαν φωτογραφίες και βίντεο από το Κυνοκομείο Φλώρινας. Το περίφημο κυνοκομείο, που όλοι γνωρίζουμε την ύπαρξή του, αλλά αποφεύγουμε να περάσουμε ακόμα κι απέξω, γιατί υποψιαζόμαστε τι συμβαίνει μέσα… Η πραγματικότητα λοιπόν είναι, ότι τα ζώα έχουν εγκαταλειφθεί στο έλεος του καιρού, στις πολικές θερμοκρασίες της χειμωνιάτικης Φλώρινας, πεινασμένα, σκελετωμένα, άρρωστα, καθώς οι δημοτικοί υπάλληλοι που έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους πηγαίνουν περιστασιακά ή και καθόλου… Εννοείται βέβαια, ότι δεν είναι στειρωμένα με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα. Ωστόσο, ο δήμος έχει φροντίσει να φράξει το χώρο με τρόπο ώστε ο περαστικός να μην έχει οπτική επαφή με το εσωτερικό του. Ένα «κυνοκομείο», πραγματικό στρατόπεδο συγκέντρωσης…

Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Νόμος 3170 ΦΕΚ 191/Α/29-7-2003), οι δήμοι της χώρας υποχρεούνται να φιλοξενούν τα αδέσποτα σε καταφύγια ζώων, καθώς και να οργανώνουν προγράμματα φιλοξενίας και υιοθεσίας. Υποτίθεται ότι διαχειρίζονται και τα ανάλογα κονδύλια για το σκοπό αυτό. Νομίζουμε πως ήρθε η ώρα η καινούρια δημοτική αρχή να αναλάβει τις ευθύνες της. Βέβαια, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος, μόνο στη Φλώρινα είναι το κυνοκομείο σε αυτή την κατάσταση; Και επιτέλους, ενώ η χώρα «καίγεται» για ζώα θα μιλάμε αυτή την ώρα;

Ναι, ακριβώς τώρα! Γιατί η κρίση στην οποία βυθίζεται η χώρα είναι κυρίως κρίση αξιών, κρίση ηθική, κρίση πολιτισμού. Και υπάρχει πιο έγκυρος δείκτης πολιτισμού μιας κοινωνίας από το βαθμό σεβασμού της απέναντι σε κάθε μορφή ζωής;

Πολιτισμός δεν είναι τα κακόγουστα πανηγυράκια με μπουζουκοτραγουδιστές β΄διαλογής που διοργανώνουν οι ανά την Ελλάδα δήμοι -οι ίδιοι δήμοι που επικαλούνται την έλλειψη κονδυλίων για να δικαιολογήσουν την απουσία οποιουδήποτε σοβαρού προγράμματος περίθαλψης αδέσποτων ζώων. Ούτε είναι καλλωπισμός μιας πόλης η ανέγερση μόνο αγαλματιδίων (που φέρουν συνήθως και το όνομα του δημάρχου…), την ίδια ώρα που άρρωστα και ετοιμοθάνατα αδέσποτα περιφέρονται στους δρόμους της… Υπάρχει άραγε πιο άσχημη και ντροπιαστική εικόνα για μια πολιτισμένη (λέμε τώρα…) κοινωνία από αυτήν; Είναι πια τόσο δύσκολο για έναν ελληνικό δήμο να εμβολιάσει, να στειρώσει, να περιθάλψει σωστά τα αδέσποτά του; Είναι τόσο δύσκολο για μια Κτηνιατρική Υπηρεσία να κάνει το αυτονόητο έργο της;

Το πρόβλημα βέβαια των αδέσποτων είναι πιο περίπλοκο με ευθύνες που βαραίνουν όχι μόνο τους δήμους, αλλά και την ελληνική πολιτεία συνολικά, και τους πολίτες ατομικά. Γενικά, η συμπεριφορά των Ελλήνων απέναντι στο περιβάλλον και στη φύση είναι ένα ζήτημα ηθικής και σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Μια τέτοια συζήτηση θα κατέληγε στο χιλιοειπωμένο συμπέρασμα: Όλα είναι θέμα Παιδείας. Σε αυτήν ακριβώς την ευαισθησία της μελλοντικής γενιάς ποντάρουμε κι εμείς, ως μέλη του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Μελίτης. Επιθυμία μας είναι εδώ και καιρό να υλοποιήσουμε εκπαιδευτικό πρόγραμμα με θέμα τα αδέσποτα, αλλά κρίναμε ότι η επίσκεψη μικρών μαθητών στο χώρο του κυνοκομείου, θα ήταν μια μάλλον οδυνηρή εμπειρία… Ελπίζουμε στο μέλλον αυτό να καταστεί δυνατό, αν ο δήμος και η Κτηνιατρική Υπηρεσία Φλώρινας, ανταποκριθούν επιτέλους στις υποχρεώσεις τους.

Η μικρή κοινωνία της Φλώρινας έχει ανάγκη τέτοιες ουσιαστικές παρεμβάσεις και όχι θεαματικές και ανούσιες εκδηλώσεις.                                                               

Τα μέλη της Παιδαγωγικής Ομάδας του ΚΠΕ Βεύης-Μελίτης Φλώρινας

Γιάννης Δαϊκόπουλος

Νίκος Νάνης

Βίκυ Σωτηριάδου