Από παντού φθάνουν τα μηνύματα ότι οι νέοι του κόσμου εξεγείρονται ενάντια στα διεφθαρμένα πολιτικά συστήματα που τους διοικούν. Από την Αίγυπτο την Τυνησία τη Συρία την Ισπανία τώρα οι νέοι ξεσηκώνονται και ζητάνε ψωμί παιδεία ελευθερία.Μας θυμίζουν τους Χίπις της Αμερικής, τους «Μάηδες» του '68 στη Γαλλία, τους δικούς μας του Πολυτεχνείου, τους Κινέζους της πλατείας Τιεν Αμεν, τους Βελούδινους του Βερολίνου, τους Δεκεμβριανιστές πρόπερσι στη χώρα μας με τον θάνατο του Γρηγορόπουλου, τους Γάλλους, τους Εγγλέζους, τους Αυστριακούς φοιτητές και γιατί όχι και τους κομμουνάριους του Παρισιού που ήταν και οι πρωτοπόροι.
Τρίζουν τα θεμέλια του συστήματος και ένα υπόκωφο βουητό προμηνύει αλλαγές και ανακατατάξεις που δεν ξέρει κανείς που θα μας βγάλουν.
Το χρηματοπιστωτικό σύστημα που κυριαρχεί παντού επιτίθεται αμείλικτα και καταργεί κάθε κατάκτηση των εργαζομένων.
Η χώρα μας που επιλέχθηκε σαν πειραματόζωο της Ευρώπης να εφαρμοσθούν πρώτα τα μέτρα αυτά ήδη καταργούν την μόνιμη εργασία το ωράριο την ασφάλιση κ.λπ.
Η μέθοδος που χρησιμοποιούν είναι ο εκφοβισμός και κατατρομοκράτηση του κόσμου ώστε να αποδεχθεί τις αλλαγές αυτές χωρίς αντίδραση.
Απώτερος στόχος ο μεγαλύτερος εχθρός τους προς δικαίωση και πάλι του Μαρξ η πλήρη κατάργηση της μισθωτής εργασίας και επαναφορά της δουλοπαροικίας και της αποικιοκρατίας.
Οι επιπτώσεις της πολιτικής αυτές χτυπούν άμεσα και την περιοχή μας που ιδιωτικοποιούν τη ΔΕΗ, διαλύουν τα Νοσοκομεία, το Πανεπιστήμιο, το ΤΕΙ, τα σχολεία, καταστρέφουν την παραγωγή μας.
Το κομματικοδίαιτο κατεστημένο της περιοχής μας αναλώνεται σε στείρους λεονταρισμούς και ατάκες για να κρατήσει τα προνόμια του.
Αναμένουμε τη δέσμευση των συνδικαλιστών και των πολιτευτών να αντιδράσουν στις αποφάσεις αυτές.
Δυστυχώς παρ’ ότι η περιοχή μας διαθέτει μεγάλο αριθμό εργαζομένων φοιτητών και μαθητών εν τούτοις παρόμοιο κίνημα αντίστασης δε φαίνεται να δημιουργείται.
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι οι νέοι της περιοχής μας δεν ανησυχούν και δεν προβληματίζονται, αντίθετα αρνούνται να υποταχθούν στο υπάρχον κατεστημένο και αναζητούν μόνοι τους νέους τρόπους έκφρασης και δράσης που δε θα αργήσουν να εκφραστούν.
Μεγάλη ευθύνη βαραίνει και την υπάρχουσα αριστερά και τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις που αδυνατούν να παρουσιάσουν εναλλακτική πρόταση και να εμπνεύσουν τους νέους για αντίσταση και πάλη.
Νίκος Παπαδόπουλος
Πηγή: kozanimedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου