Συνεχίζοντας την έρευνα μου για την καταγραφή της ιστορίας της μοτοσυκλέτας στη Φλώρινα ευρέθησαν πολύτιμες πληροφορίες - μαρτυρίες για την παρουσία αυτών πριν τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο χάριν στη συμβολή του Φλωρινιώτη κ.Μεκάση Δημήτριου και
συγκεκριμένα στον Β΄τόμο του βιβλίου του με τίτλο "τα παλιά επαγγέλματα στην Φλώρινα". Στις σημερινές φωτογραφίες απεικονίζονται γαλλικές μοτοσυκλέτες της εποχής καθώς και μία στρατιωτική τριθέσια μοτοσυκλέτα των Γάλλων της εποχής με πολυβόλο.
"Οι πρώτες μοτοσυκλέτες"
Οι μοτοσυκλέτες εμφανίσθηκαν κατά τη διάρκεια του Α΄παγκοσμίου πολέμου το 1916 περίπου του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος στην περιοχή. Χρησιμοποιήθηκαν ως στρατιωτικό όχημα κατά τη διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου από τους αντιμαχόμενους στρατούς, επειδή ήταν ευέλικτο, ταχύ και οικονομικό μέσο, το οποίο μπορούσε να μεταφέρει στρατιώτες, εφόδια, όπλα, μηνύματα και να αιφνιδιάζει τον αντίπαλο. Μπορούσε να περνά από μονοπάτια απροσπέλαστα για άλλα οχήματα.
Στη Φλώρινα οι πρώτες μοτοσυκλέτες ήρθαν το 1916 μαζί με το γαλλικό στρατό. Ήταν αρκετές και χρησιμοποιήθηκαν από τους αγγελιοφόρους, που εκτός τη στολή φορούσαν κράνος και γυαλιά για τον αέρα.
Οι μοτοσυκλέτες στάθμευαν έξω από το κτήριο της Μητροπόλεως, όπου στεγάζονταν το Γαλλικό Στρατηγείο, και στο παλιό (Οικονομικό) Γυμνάσιο, όπου στεγάζονταν τα επιτελικά γραφεία του Στρατηγείου. Οι αγγελιοφόροι του Στρατηγείου μετέφεραν μηνύματα σε όλες τρις γαλλικές μονάδες της ευρύτερης περιοχής. Έτσι τα δρομολόγια από και προς το Στρατηγείο ήταν συχνά και καθώς οι μοτοσυκλέτες περνούσαν μέσα από τα σοκάκια προκαλούσαν το θαυμασμό στους κατοίκους της πόλης μας που για πρώτη φορά έβλεπαν μηχανοκίνητα δίκυκλα οχήματα. Την ίδια χρονιά (1916) αξίζει να αναφέρω ότι έκαναν με τους Γάλλους την εμφάνιση τους τα πρώτα ποδήλατα που ήταν του γαλλικού στρατού τα οποία οδηγούσαν γάλλοι στρατιωτικοί ταχυδρόμοι και αγγελιαφόροι στην ευρύτερη ορεινή και πεδινή περιοχή. Οι κάτοικοι μάλιστα των Πρεσπών όταν τα πρωτοείδαν διατηρούσαν κάποια επιφύλαξη χαρακτηρίζοντας τα ποδήλατα ως "Γαλλικά γαϊδουράκια" γιατί είδαν πρώτη φορά ανθρώπους καβάλα σε αυτά ταυτίζοντας τα με τα γαϊδουράκια τα οποία ήταν το μόνο διαδεδομένο μέσο μεταφοράς που καβαλούσαν οι ίδιοι. 
Αλλά και στα χωριά της περιοχής μας οι απλοί αγράμματοι τότε χωρικοί τα έβλεπαν με καχυποψία και θρησκοληψία. Μάλιστα πολλοί τα θεωρούσαν όχημα "διαβολικό", χρησιμοποιώντας τη φράση "ο διάβολος σε λεπτούς τροχούς". Και όλα αυτά διότι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν το γεγονός ότι όχημα αυτό ισορροπεί σε δύο τροχούς. Οι δεισιδαιμονίες αυτές γρήγορα διαλύθηκαν και οι κάτοικοι εκτίμησαν τη χρησιμότητα του ποδηλάτου και της μοτοσυκλέτας.
Η γαλλική λέξη motorcyclette που δεν προφέρθηκε σωστά, είχε ως αποτέλεσμα να λένε την μοτοσυκλέτα "μουσουκλέτα" τα πρώτα χρόνια . Με τη λήξη του πολέμου η γαλλική επιμελητεία εκποίησε τις μοτοσυκλέτες όπως και τα αυτοκίνητα, ποδήλατα κλπ Είναι άγνωστο όμως αν κάποιος εκείνη την εποχή αγόρασε καμία γαλλική μοτοσυκλέτα.
Οι παραστάσεις των Γάλλων αγγελιοφόρων στις αναμνήσεις των Φλωρινιωτών έκαναν αρκετούς να προμηθευτούν μοτοσυκλέτες στις αρχές της δεκαετίας του 1920. Ανάμεσα στους πρώτους που αγόρασαν μοτοσυκλέτα ήταν Φλωρινιώτης Διερμηνέας των Γάλλων. Οι πρώτες μοτοσυκλέτες ήταν μάρκας ¨ντουγκλας". Στη δεκαετία του 1930 κι άλλοι δύο Φλωρινιώτες αγόρασαν μοτοσυκλέτες μάρκας NSU και μία "συνεταιρική". Το 1938 άλλος Φλωρινιώτης εκαμνε τα πρώτα μεγάλα ταξίδια εκτός Φλώρινας προς Κατερίνη με επιστροφή. Την περίοδο του μεσοπολέμου εκτός από λιγοστούς κατόχους μοτοσυκλέτας υπήρχαν και λιγοστές μοτοσυκλέτες του στρατού και της αστυνομίας οι οποίες ήταν μάρκας "Χάρλει Νταβιντσον". Η περίοδος του μεσοπολέμου κλείνει το έτος 1940 όπου κυκλοφόρησε στη Φλώρινα η πρώτη τριθέσια μοτοσυκλέτα με "καλάθι στο πλάι" (το γνωστό σήμερα sidecar - θα έλεγα "προπομπό" τύπου μοτοσυκλέτας των γνωστών Γερμανικών BMW -DKW-Zudapp επί ΓερμανοΒουλγαρικής Κατοχής τα έτη 1941- 1944 στη Φλώρινα
Οι μοτοσυκλέτες έχουν (σήμερα) παρουσία 86 ετών στην πόλη μας. Άρχισαν ως καθαρά στρατιωτικό όχημα για να καταλήξουν ήσυχους οικογενειάρχες την περίοδο του μεσοπολέμου. Και αφού πέρασαν στους ομίλους (Μοτοσυκλετιστικός Όμιλος Φλώρινας 1956 έως και σήμερα) σήμερα κυκλοφορούν αναβάτες κάθε ηλικίας σε μηχανές με πολλά κυβικά που ταράζουν τις ήσυχες καλοκαιρινές νύχτες της πόλης. Μόδα (αναφέρει ο φίλος μου συγγραφεύς) οι μοτοσυκλέτες με φανατικούς φίλους (μηχανόβιους) και πολλούς εχθρούς..
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Ένα μικρό σημείωμα για το συγγραφέα φίλο Δημήτρη και όχι μόνο...
Ευχαριστώ θερμά το συγγραφέα λαογράφο-χρονογράφο φίλο κ.Μεκάση για τις πολύτιμες πληροφορίες που άντλησα από το βιβλίο του "Τα παλιά επαγγέλματα της Φλώρινας Τόμος Α΄1993 και Β΄1996¨. Εύχομαι ο θησαυρός πληροφοριών για τη λαογραφία της πόλης μου να εκτιμηθεί δεόντως από τον Φ.Σ.Φ. Αριστοτέλης στην έκδοση πολυτελούς λαογραφικού λευκώματος. Είναι κρίμα να χαθούν τόσες χρυσές πληροφορίες, Είναι σοβαρή ιστορική απώλεια (να μην πω λαογραφικό - ιστορικό έγκλημα) για τη Φλώρινα να μην έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες αυτές οι επόμενες γενεές Φλωρινιωτών (και όχι μόνο) ενώ οι Πολιτειακοί "Αριστοτελειακοί" στη Φλώρινα να έχουν αδιαφορήσει τόσα χρόνια ή κάποιοι να τα κρατούν στα κρυμμένα ή ξεχασμένα σεντούκια των υπογείων στα σπίτια τους. Εύχομαι φίλε Δημήτρη Μεκάση, εγώ ο Λάζος βουνίσιος, να μας ακούσουν εκεί χάμω
Χαράδραααα ακούς?
Λάζος ο Βουνίσιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου