Φιλοδοξώντας να παρέμβω στα πολιτικά δρώμενα, κατέγραψα μερικές σκέψεις με αφορμή την εισήγηση του στοχαστή και φιλοσόφου Στέλιου Ράμφου, πέρισυ, στην αίθουσα διαλέξεων του Βυζαντινού Μουσείου.
Μεταξύ άλλων ανέφερε ο στοχαστής:
«Πολιτική είναι ο τρόπος διακυβέρνησης ενός κράτους. Και κράτος είναι ο πολιτικός εγγυητής της κοινωνικης συνοχής. Αυτός ο συνδυασμός πολιτικής και κράτους απαιτεί θεσμούς και νόμους. Θεσμούς, ήτοι εξουσίες διαχείρησης της πολιτείας και άλλων επιλογών, νόμων δηλαδή βάσει του συντάγματος. Υποκείμενο του κράτους είναι ο πολίτης. Χωρίς δικαιώματα οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως ζώα, χωρίς υποχρεώσεις οι άνθρωποι συμπεριφέρονται σαν ζώα.
Στην Ελλάδα έχουμε την εξής ιδιομορφία: Το κράτος τείνει να κυριαρχήσει στην κοινωνία, η δε κοινωνία τείνει να το υπονομεύσει και να το καταστήσει υποχείριό της μέσω του πολιτικού συστήματος. Απώτερος σκοπός της κοινωνίας είναι η κατοχή του κράτους δια της κομματαρχίας, ας την πούμε έτσι, η κατοχή του κράτους από ωρισμένες αποφασιστικού χαρακτήρα μικροδομές. Στην διαβρωτική ενέργεια των μικροδομών θεμελιώνεται, όπως είναι προφανές, και πολιτισμικά η διαφθορά.
Ποιό είναι το πρόβλημα όλης της κρίσης σήμερα? Ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι για να συντηρηθεί το άρρωστο κράτος. Αυτό οδηγεί σε αδιέξοδο. Δεν επιχειρείται αντιμετώπιση της κρίσης για να αποκατασταθούν οι ρόλοι, αλλά για να συντηρηθεί ένα κράτος που έχει χάσει τον προσανατολισμό του και λειτουργεί εις βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία πληρώνει πια το αντίτιμο της αφελούς συμπεριφοράς της. Με αυτό τον τρόπο ο δρόμος που ανοίγεται διαιωνίζει την κρίση, εφ’όσον διαιωνίζει ένα κράτος το οποίο θα εξακολουθεί να επιβιώνει στην υπηρεσία του πολιτικού συστήματος, να διαδραματίζει τον ρόλο που ωδήγησε στην διάλυση της κοινωνίας. Στο μέτρο που θα το αντιληφθούμε, είναι σχετικά εύκολοι οι χειρισμοί. Μπορούμε να μελετήσουμε και να προχωρήσουμε. Η αποκατάσταση της ισορροπίας των ρόλων και η αναγνώριση της ειδικής σχέσης του κράτους με την κοινωνία, θα θεραπεύσει την σημερινή απονομιμοποίηση των θεσμών και θα δώσει την μεγάλη δυνατότητα η κρίση την οποία περνάμε να γίνει ευκαιρία».
Κομματόπληκτος
μάλλον πόντιος..κομματάρχ..ης είσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφή