Οι Διεθνείς Ισορροπίες τον 21ο αιώνα

Γράφει ο Βαγγέλης Τσούκας

Την τρέχουσα περίοδο διαμορφώνεται σταδιακά αλλά σταθερά ένα πολυκεντρικό τοπίο στον παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό χάρτη το οποίο είναι αποτέλεσμα της ιστορίας των τελευταίων δεκαετιών και πρόκειται να συνοδεύσει τους λαούς στο άμεσο και απώτερο μέλλον. Συμπληρώθηκαν

ήδη πάνω από 20 χρόνια από την πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" και έχει σχεδόν ολοκληρωθεί η μετάβαση από τη διπολική ισορροπία των μεγάλων δυνάμεων σε μια διεθνή πολυεστιακή συνύπαρξη. Η απελευθέρωση των εθνικών και ιδιωτικών κεφαλαίων και το άνοιγμα του εμπορίου και των συναλλαγών οδήγησε τα έθνη σε αντίστοιχες νοοτροπίες σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο: κάθε ένας προσφέρει ό,τι διαθέτει σε περίσσεια, σε μια προσπάθεια επιβίωσης και επιβολής στο πλαίσιο ανεξέλεγκτου και ελεύθερου ανταγωνισμού.

Σε αυτό το ψηφιδωτό αναδεικνύεται μεγάλος πρωταγωνιστής η Γερμανία που, ξεκινώντας από την επαύριο της λήξης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έκτισε αρχικά μια ενδοστρεφή οικονομική αυτοκρατορία η οποία τελευταία επεκτείνεται για να προσαρτήσει γειτονικές οικονομικές ζώνες, εν προκειμένω αυτές των χωρών της Μεσογείου. Η επεκτατική και επιβλητική πολιτική της τρίτης Αυτοκρατορίας (Reich) που ξεκίνησε το πρώτο μισό του 20ου αιώνα συνεχίζεται σήμερα με μη πολεμικά μέσα. Από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, οι βόρειες προσπαθούν να διατηρήσουν τα κοινωνικο-οικονομικά τους κεκτημένα και οι ανατολικές πείθονται για την αναγκαιότητα "εκδυτικοποίησης" που θα επιφέρει τελικά παρόμοια αποτελέσματα με αυτά των νότιων. Η Ρωσσία παραμένει παραγωγός πρώτων υλών και μια υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη που διατηρεί με τη Γερμανία την κλασική σχέση αγάπης και μίσους, η Κίνα έχει εξελιχθεί στο φθηνό εργατικό δυναμικό του δυτικού κόσμου και η Ιαπωνία συνεχίζει τον απομονωμένο ρόλο της ιδιαίτερης τεχνολογικής δύναμης και δεν αποκλείεται αργά ή γρήγορα να μιμηθεί τη Γερμανία σε παρόμοια επεκτατική πολιτική στην Ασία. Τέλος οι ΗΠΑ είναι οι μεγάλες χαμένες, αφού εσκεμμένα ή αυθόρμητα χάνουν τον πάλαι ποτέ ρόλο τους ως παγκόσμια στρατιωτική και πολιτική δύναμη. 

Η πολυεστιακή και πολυ-διοικητική ισορροπία παγκόσμιας εξουσίας που φαίνεται να επικρατεί ομως σήμερα είναι παραπλανητική. Στην πραγματικότητα εδώ και αιώνες παραμένει στην εξουσία η ίδια αόρατη δύναμη μιας ανώτερης πνευματικής και οικονομικής ελίτ ανθρώπων που κινούνται εσκεμμένα πίσω από το φως της δημοσιότητας την οποία ελέγχουν. Βασισμένη καταρχήν στα φανερά και κρυφά πιστωτικά ιδρύματα, ξεκίνησε από τον έλεγχο μεμονωμένων εθνών και προχώρησε σιγά-σιγά στην κατάκτηση των λαών όλου του κόσμου, καθώς η τεχνολογία έκανε πιο αποτελεσματική τη δύναμη και πιο εκτεταμένο το εύρος της επιβολής της. Πίσω από τους όρους παγκοσμιοποίηση, παγκόσμια διακυβέρνηση και δημόσιο χρέος κρύβεται η υποδούλωση των εξασθενημένων εθνών και των πολιτών τους, με εξαίρεση ίσως αυτών της Γερμανίας και της Ιαπωνίας επειδή αυτοί είναι ήδη "δούλοι του εαυτού τους". Κάτω από τον απόλυτο έλεγχο μιας αλυσίδας διοικητικών και πολιτιστικών στρωμάτων που περιλαμβάνει πολιτικούς, επιχειρηματίες και καλλιτέχνες, επιβιώνει μέσα σε άγνοια η μεγάλη μάζα.