Για το γιορτασμό των Χριστουγέννων

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

Το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη συμμετοχή μου σε μια χριστουγεννιάτικη παιδική γιορτή.

Για την Ιστορία:

«... ο Λουκάς παρουσιάζει τον Ιωσήφ και τη Μαρία εξαιτίας μιας ρωμαϊκής γενικής απογραφής, να ταξιδεύουν από τη Ναζαρέτ στη Βηθλεέμ, όπου και

γεννήθηκε ο Ιησούς. Μια τέτοια όμως απογραφή δεν έγινε ποτέ τον καιρό του Αυγούστου. Εκτός από αυτό η Ιουδαία έγινε ρωμαϊκή επαρχία ύστερα από τη χρονολογία όπου βάζουνε τη γέννηση του Χριστού. Είναι αλήθεια ότι στον έβδομο χρόνο ύστερα από το Χριστό έγινε μια απογραφή του πληθυσμού, μα στους τόπους διαμονής. Το ταξίδι λοιπόν στη Βηθλεέμ δεν ήταν αναγκαίο (...)».

 «.... ήταν ανάγκη να αποδειχτεί ότι ο πατέρας του Ιησού, ο Ιωσήφ, είχε γενεαλογική προέλευση, που έφτανε ως τον Δαβίδ, και ο Ιησούς ο Ναζωραίος να γεννηθεί στη Βηθλεέμ την πόλη του Δαβίδ. Και για να γίνει αυτό αληθοφανές, χρειάστηκε να καταφύγουν στις πιο παράξενες διαπιστώσεις (...)».

 «Ο συγγραφέας ή οι συγγραφείς του κατά Λουκάν, είχαν ακούσει κάτι και λόγω της αμάθειάς τους, το μετέτρεψαν ολοκληρωτικά σε ανοησία. Ο Αύγουστος, δεν είχε ποτέ διατάξει γενική απογραφή στην Αυτοκρατορία. Απ' ό,τι φαίνεται θα αναφέρονται προφανώς στην απογραφή που είχε διατάξει ο Κυρήνιος να γίνει στην Ιουδαία το 7μ.Χ., τότε δηλαδή που η Ιουδαία ήταν μια ρωμαϊκή επαρχία. Κι αυτή ήταν η πρώτη απογραφή του είδους αυτού εκεί (...)».

 «Δεν υπάρχει θρησκεία χωρίς αντιφάσεις. Καμία από αυτές δε δημιουργήθηκε από ένα και μόνο μυαλό, σαν αποτέλεσμα κάποιας καθαρά λογικής σκέψης. Κάθε μια τους είναι αποτέλεσμα πολλαπλών κοινωνικών επιδράσεων, που χρονολογούνται από πολλούς αιώνες, αντανακλώντας πολύ διαφορετικές ιστορικές καταστάσεις. Είναι ζήτημα όμως αν υπάρχει άλλη θρησκεία τόσο πλούσια σε αντιφάσεις και παραλογισμούς, όσο η Χριστιανική θρησκεία...».

Καρλ Κάουτσκι

 «Η καταγωγή του Χριστιανισμού»

Ο σημερινός τρόπος εορτασμού των Χριστουγέννων:

Είναι ΑΗΔΙΑΣΤΙΚΗ η καταναλωτική εκδοχή των Χριστουγέννων με μια ΨΕΥΤΙΚΗ και ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ μέχρι το ΜΕΔΟΥΛΙ ΑΓΑΠΗ για τον πλησίον που εκφράζει περισσότερο την ΕΝΟΧΗ παρά το ανθρώπινο ενδιαφέρον.

ΑΛΙΜΟΝΟ αν για να ενδιαφερθούμε για τους συνανθρώπους μας ΠΡΕΠΕΙ να αρχίσουν να γεννούν οι παρθένες, η ηθική μας να κρέμεται από τους ΟΥΡΑΝΟΥΣ προσμένοντας ΑΙΩΝΙΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ σε ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ.

Είναι κάλπικη η αγάπη για το θείο βρέφος την ώρα που στον κόσμο μας υπάρχουν παιδιά που πωλούνται και αγοράζονται όπως η πρόσφατη ιστορία της μικρής Μαρίας, όταν παιδάκια θα προσπαθήσουν να μας καθαρίσουν τα τζάμια του αυτοκινήτου, να μας πουλήσουν χαρτομάντιλα σαν το «κοριτσάκι με τα σπίρτα» ,διακόπτοντας προσωρινά την ειδυλλιακή εικόνα του ζεστού απογευματινού καφέ με την αγαπημένη μας.

ΓΙΑ τα ΠΑΙΔΙΑ:

«Καλέ θεούλη,

εμείς είμαστε καλά.

Κάνε καλέ θεούλη,

νάχουν όλα τα παιδάκια ένα ποταμάκι γάλα,

μπόλικα αστεράκια, μπόλικα τραγούδια.

Κάνε καλέ θεούλη,

νάναι όλοι καλά

έτσι που κι εμείς

να μη ντρεπόμαστε για τη χαρά μας.»

Γ. Ρίτσος

στο «Πρωινό Άστρο»

ΔΕΝ υπάρχει ομορφότερη εικόνα από ένα αθώο παιδάκι που παίζει με ένα παιχνίδι, ΔΕΝ υπάρχει ομορφότερο άκουσμα από την απάντηση ενός παιδιού πως «ήταν καλό παιδάκι» και πως αξίζει το δώρο που θα του φέρει ο Άγιος Βασίλης.

Και όμως αν θέλουμε οι ευχές να μην έχουν έναν εθιμοτυπικό χαρακτήρα θα πρέπει το 2014 να γίνει αφετηρία σκληρής αναμέτρησης με ό,τι υπονομεύει τα παραπάνω.

Είναι ώρα το 2014 να σημάνει την ανατροπή μιας πολιτικής που απειλεί με πλειστηριασμούς τα σπίτια, με κατάσχεση τις πενιχρές καταθέσεις για οφειλές απέναντι στις εφορίες, ανοίγοντας το δρόμο για εκείνα τα Χριστούγεννα σε έναν κόσμο όπου οι ανθρώπινες ανάγκες θα είναι το κίνητρο της παραγωγής, ο άνθρωπος στο κέντρο του πολιτισμού, τα παιδιά να στολίζουν πρωτόβουλα τις πόλεις και να λένε τα κάλαντα σε όσους ΔΕΝ έχουν κανέναν σε Νοσοκομεία κ Γηροκομεία όντας χορτάτα και ζεστά με γονείς που ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ χωρίς να είναι πνιγμένοι στα ΧΡΕΗ και στα βάσανα της καθημερινότητας.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Τζώτζης Βασίλης

Φλώρινα 23-12-2013

Υστερογραφικά για τη φιλοσοφική μας αντίληψη:

«.Αποκαλούμε τη διαλεκτική μας υλιστική, γιατί οι ρίζες της δεν βρίσκονται ούτε στον ουρανό ούτε στα βάθη της «ελεύθερης βούλησής» μας, αλλά στην αντικειμενική πραγματικότητα, στη Φύση.

Η συνείδηση βγήκε από το ασυνείδητο, η ψυχολογία από τη φυσιολογία, ο οργανικός κόσμος από τον ανόργανο: το ηλιακό σύστημα από τα νεφελώματα. Σ' όλα τα σκαλοπάτια αυτής της ανάπτυξης, οι ποσοτικές αλλαγές μετατρέπονταν σε ποιοτικές.

Η σκέψη μας, κι εδώ περιλαμβάνεται και η διαλεκτική σκέψη, είναι μια μόνο από τις μορφές έκφρασης της μεταβαλλόμενης ύλης. Σ' αυτό το σύστημα δεν υπάρχει χώρος ούτε για το Θεό ούτε για το Διάβολο, ούτε για αθάνατες ψυχές, ούτε για αιώνιους κανόνες νόμων και ηθικής. Επειδή η διαλεκτική της σκέψης, έχει βγει από τη διαλεκτική της Φύσης, έχει, κατά συνέπεια, ένα πέρα για πέρα υλιστικό χαραχτήρα.»

Λεόν Τρότσκι

«Στην υπεράσπιση του Μαρξισμού»