Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

ΔΕΝ είναι ΑΡΓΙΑ είναι ΑΠΕΡΓΙΑ

Γράφει ο Βασίλης Τζώτζης

«.εσύ κοιτάς κατάματα τον κόσμο δεν έχεις τίποτα να κρύψεις.
Τα χέρια σου είναι καθαρά, πλυμένα με το χοντρό σαπούνι του ήλιου,
τα χέρια σου τ' αφήνεις στο συντροφικό τραπέζι ξέσκεπα,


τα εμπιστεύεσαι στα χέρια των συντρόφων σου.
Η κίνησή τους είναι απλή, γεμάτη ακρίβεια.
Κι όταν ακόμη βγάζεις μια τρίχα απ' το σακάκι του φίλου σου,
είναι σαν να βγάζεις ένα φύλλο απ' το ημερολόγιο
επιταχύνοντας το ρυθμό του κόσμου
.
Μ' όλο που το ξέρεις πως έχεις ακόμη να κλάψεις πολύ
ώσπου να μάθεις τον κόσμο να γελάει
».
Γιάννης Ρίτσος
Καπνισμένο Τσουκάλι

«Από το Σικάγο στην Καισαριανή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική»
1η του Μάη μέρα των Εργατών, μέρα που οι παραγωγοί του πλούτου γιορτάζουν αγωνιστικά την κοινωνική τους θέση και τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ τους ΡΟΛΟ.
1η του Μάη είναι η μέρα που όσοι ζουν από τη δουλειά τουςόσοι ΔΕΝ παρασιτούν κοινωνικά, όσοι «στάζει ο ιδρώτας τους χρυσές σταγόνες» είναι περήφανοι που δεν χρωστούν ΤΙΠΟΤΑ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ, παρά διεκδικούν ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΑΡΑΓΟΥΝ.
1η του Μάη έχουμε ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, είναι η μέρα που η εργατική τάξη ΔΕΝ είναι απλά μια ομάδα ανθρώπων με συγκεκριμένη κοινωνική θέση, αλλά γίνεται τάξη «για τον εαυτό της», δείχνοντας πως «χωρίς αυτήν γρανάζι ΔΕΝ γυρνά», δείχνοντας πως αποτελεί την πρωτοπόρα κοινωνική δύναμη.

Πιάνουμε το ΚΟΚΚΙΝΟ νήμα και συνεχίζουμε.
Σικάγο 1886: Οι εργάτες κατακτούν το 8-ωρο μετά από συντονισμένους αγώνες που οδηγούνται στην εξέγερση.
Θεσσαλονίκη 1910: Η Φεντερασιόν (μετέπειτα οργάνωση Θεσ/νίκης του ΚΚΕ)  οργανώνει την εργατική πρωτομαγιά, στην πορεία προπορεύονται σημαίες όλων των εθνοτήτων της πόλης, επιβεβαιώνοντας έμπρακτα την αγωνιστική ενότητα των εργατών.
Αθήνα 1924: Η πρώτη αιματοβαμμένη πρωτομαγιά στην Ελλάδα, ο Σωτήρης Παρασκευαΐδης δολοφονείται στην πλατεία Δημοτικού Θεάτρου (μετέπειτα πλατεία Κοτζιά).
Θεσσαλονίκη 1936: Παλλαϊκή εξέγερση κλονίζει το καθεστώς Μεταξά που ετοιμάζει πυρετωδώς τη φασιστική δικτατορία του. 



Καισαριανή 1944: Η θυσία του ελληνικού λαού φτάνει στο απόγειο, 200 κομμουνιστές εκτελούνται στο σκοπευτήριο, ποτίζοντας με το αίμα τους το όνειρο για μια ελεύθερη και λαοκρατούμενη πατρίδα.

Σταθερά το βήμα στον ίδιο δρόμο.
Αν το 8-ωρο κατακτήθηκε το μακρινό 1886 με το συγκεκριμένο επίπεδο πολιτισμού & τεχνικής είναι απορίας άξιο πόσες ώρες πρέπει να δουλεύουμε με το σημερινό επίπεδο παραγωγικότητας της εργασίας. Μια η απόφαση ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.   
Αν οι συλλογικές συμβάσεις, το ΙΚΑ κατακτήθηκαν με σκληρούς αγώνες τις δεκαετίες του ΄20-΄30 και σήμερα καταργείται το σύνολο των κοινωνικών δικαιωμάτων με τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ και τις ΝΤΙΡΕΚΤΙΒΕΣ της ΤΡΟΙΚΑΣ, η απόφαση είναι μία: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.
Αν «οι νέοι με τα πρησμένα ποδάρια που τους έλεγαν αλήτες» έγιναν ολοκαύτωμα ενάντια στη ναζιστική κατοχή, για ένα λαό αφέντη στο τόπο του, τότε ΔΕΝ υπάρχει άλλος δρόμος.
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ με σταθερή πυξίδα κόντρα στους σημερινούς πολιτικούς απογόνους τους, το ΝΑΖΙΣΤΙΚΟ απόβρασμα που λέγεται Χρυσή Αυγή.

Να εισβάλει ο λαός στο πολιτικό προσκήνιο.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Δίνοντας μήνυμα ελπίδας πως τα όνειρα και οι αγωνίες μας μετατρέπονται σε δύναμη ανατροπής.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Σπάζοντας το ζοφερό κλίμα εξαγοράς & συναλλαγής που κυριάρχησε στην μικρή μας πόλη από τα τοπικά συνεταιράκια των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ! Εκεί που χτυπά η καρδία και το μέλλον αυτού του τόπου, στους χιλιάδες και χιλιάδες που παίρνουν την απόφαση να στυλωθούν από «ραγιάδες» σε ατρόμητους αγωνιστές της κοινωνικής δικαιοσύνης, γυρνώντας τον τροχό της Ιστορίας.

«Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ιδρώτα μας
ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί.
πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,
και με όλο τ' αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί».
Κ. Παλαμάς


Τζώτζης Βασίλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου